Nils Vellinga schreef op donderdag 13 mei 2010, 10:48:


Ja, ik ken mijn eigen bioritme, tenminste ... ik weet wat ik moet doen om mezelf optimaal te kunnen voelen of wat ik moet doen om als een natte krant de dag door te komen.
Meer als 7 uur slaap schijnt zelfs bereslecht te zijn, onderlaatst een documentaire gezien. Ik lig er zelf nooit voor 00.00 uur in, maar altijd weer vroeg op. Je dagritme te verplaatsen naar de nacht, lijkt mij als je een ziekte hebt à la Lyme nu net niet hetgene wat je moet doen, maar eventjes hé ... ik ben geen dokter!

Anja Seijn schreef op donderdag 13 mei 2010, 18:34:


Niet slapen 's nachts is bepaald niet wat ik WIL. Het is één van de gevolgen van (chronische) Lyme.

Chronische Lyme tast van alles in je lichaam aan. Van bijv. je concentratievermogen tot je spieren, je hormoonhuishouding en meer.

Slapeloosheid en dag-/nachtritme problemen is geen keuze (in mijn geval). De stofjes in je lijf die dat soort dingen regelen zijn bij mij totaal uit balans.

Ik heb jarenlang van alles geprobeerd om het te veranderen, aan de hand van adviezen van heel verschillende artsen plus m'n eigen boerenverstand, zonder succes. Ik heb het er nu dus mee te doen en ik probeer er dan maar 't beste van te maken. Want van jezelf opfokken dat het zo vervelend is dat je niet kunt slapen, dáár word je zeker niet beter van .

Maar ik geef 't niet op. Er voor zolang het duurt 't beste van proberen te maken, dat is iets anders dan niets meer doen om te kijken wat je tóch nog kunt verbeteren. Mede daarom mijn belangstelling voor mineralen en zo. Want die beïnvloeden onder andere je hormonen. Ook bijv. melatonine, het hormoon dat mede je slaap(ritme) regelt.

Melatonine als voedingssupplement slik ik al. Maar misschien kan ik wel méér doen om de lichaamseigen melatonineregeling te verbeteren. Door m'n waardes aan mineralen in een andere (betere) balans te krijgen, bijvoorbeeld.

Meer bewegen? Zelfde verhaal. Het is niet alleen maar een kwestie van vrije keus en conditie opbouwen. Denk aan een paard met IR en chronische HB bijvoorbeeld, of een paard met Lyme, of een andere chronische ziekte. Ook voor zo'n dier is bewegen goed (voor mij ook!). Maar doe je nét even teveel en forceer je per ongeluk iets? Dan ben je terug bij af. En dan heb je daar een dag, of een week, of een maand of zelfs langer, een terugslag van. Kun je weer opnieuw beginnen met de mate van beweging opbouwen (doe ik ook).

Karen

Terug naar paarden, magnesiumsuppletie en de gevolgen daarvan als het paard mogelijk te weinig calcium opneemt.

Met Juultje (IR ezel) gaat het nog steeds beter, nu ik geen magnesium meer geef. Dan doel ik op haar verkrampte spieren waar ze zoveel last van had. Die verkrampingen zijn nu zo goed als weg en daardoor beweegt ze beter en heeft ze minder pijn. De HB wordt er nog niet anders van, niet beter en niet slechter, zo te zien.

Ik denk dat (een deel van) mijn paarden en ezels te weinig Calcium opnemen, door een teveel aan Fosfor. Zou dat kunnen kloppen?

Aan Fálki merkte ik behoefte aan Calcium (hij bleef maar likken aan een gevonden scherf van een oude bloempot). En bij Juul zou een tekort aan Calcium - in verhouding tot Magnesium en Fosfor - de extra spierkrampen kunnen verklaren (want dat je wat verkrampt als je zere voeten hebt, dat lijkt me op zich normaal).

Karen

Nils Vellinga schreef op dinsdag 11 mei 2010, 22:01:


Ik probeer te begrijpen waarom mijn IR ezel nu veel minder verkrampte spieren heeft, als gevolg van het stoppen met het geven van extra Magnesium.

Hulp bij m’n gepuzzel / aanvullingen en/of verbeteringen zijn heel welkom! Hoe meer ik lees over mineralen, vitaminen en vetzuren, hun onderlinge verhoudingen en hun functie in allerlei lichaamsprocessen, hoe moeilijker ik het vind om door de bomen ’t bos te blijven zien.

Onderstaand “de casus” Juul.

Van Juul is met zekerheid bekend dat ze IR heeft , chronisch HB en chronisch verkrampte spieren. Waarschijnlijk heeft ze ook slecht werkende nieren.

Sinds ik ben gestopt met Magnesiumsuppletie zijn de verkrampte-spier-klachten bijna weg. In eerste instantie bleef de HB stabiel, zo te zien; maar sinds gisteren is de HB weer heel erg ;-( .

De verklaring voor het ‘opvlammen’ van de hoefbevangenheid is hoogstwaarschijnlijk te fructaanrijk hooi. Ons kruidenhooi is al een tijdje op (ik kon nergens nog ander kruidenhooi te koop vinden). Sindsdien kreeg ze graszaadhooi, dat vindt ze niet te vreten. Pas als ze heel erg honger heeft eet ze het, met lange tanden.

Maar sinds gisteren waren ook die baaltjes hooi op. Ik kon niets anders te koop vinden dan weidehooi. Juul vindt het lekker… en is nu weer ernstig hoef.bevangen. Ze heeft niet veel van dat hooi gehad, maar blijkbaar is een beetje van dat hooi al te veel voor Juul.

De laatste tijd at Juul dus heel weinig (omdat ze dat graszaadhooi niet bliefte), maar tot mijn verbazing leek ze steeds dikker te worden. En “krijg nou wat”: gisteren was ze al dunner en vandaag is ze weer gewoon “slank” !

Op basis van info die ik gisteren en vandaag gevonden heb, denk ik dat ze heel erg vocht vasthield toen ze dat graszaadhooi kreeg, waardoor ze er heel dik uitzag.

Misschien zit er in het weidehooi dat ze nu krijgt, naast het voor haar slechte fructaan, ook iets dat voor haar juist perfect is. Maar het niet langer vocht vasthouden kan ook aan de kruiden liggen die ze sinds drie dagen krijgt: zeewier en foenegriek… (eigenlijk lijkt dat me veel waarschijnlijker).
Hoe dan ook: iets heeft ervoor gezorgd dat het vocht vasthouden nu (zo goed als) over is, in 2 of 3 dagen tijd. Ze is in twee/drie dagen tijd zo op het oog zeker wel een kilo of 30 kwijt, misschien nog wel meer!

Ik vermoed bij mijn Juul een Calciumtekort. Het hoeft niet zo te zijn dat er te weinig Calcium in haar voeding zit, maar kennelijk neemt ze Calcium niet voldoende op, vermoed ik.
Ook bij Fálki vermoed ik een Calciumtekort. Fálki heeft SME. Maar over zijn recente gezondheidsproblemen, een flinke verergering van zijn SME, zal ik evt. in een ander bericht meer schrijven. Jomanda had recent (onder andere?) een tekort aan Jodium. Blijkbaar is er een hele hoop mis in de voeding die onze paarden en ezels de laatste tijd krijgen !

Bij spierkramp, waar Juul zo’n last van had, zijn nog veel meer mineralen (electrolyten) en vitamines betrokken dan alleen Calcium en Magnesium.

Onderstaand een aantal citaten uit stapels aantekeningen die ik de afgelopen dagen/weken gemaakt heb, en op basis daarvan conclusies mbt voeding voor Juul. In een nieuw bericht want anders is het totale bericht te lang om op PN te posten.
___

(vervolgbericht mineralen/vitamines, relevant voor Juul)

“[..] Vitamine D kan daarbij een belangrijke rol spelen. Een tekort daarvan geeft een moeilijke opname door de darmwand én een moeilijke acceptatie van calcium in het bloed. Dat geldt overigens ook voor de opname van magnesium. [..] Ook de vitaminen B3, B6, C, F, het mineraal Zink en het aminozuur Taurine blijken voor een maximale benutting van magnesium onmisbaar (= co-factoren).”

“Voedingsvezel en fosfor verminderen de opname van magnesium, net als bij zink. [..]. Ook is het absorptiepercentage van magnesium afhankelijk van de hoeveelheid eiwit, oxaalzuur of fytinezuur, dat in de darm aanwezig is.“

“Gelijktijdig gebruik van niet-verteerbare oligosaccharides (FOS) remt de colon-absorptie van magnesium.
Gelijktijdige inname van magnesium en ijzer geeft een absorptievermindering van ijzer. Gelijktijdige inname van magnesium en mangaan veroorzaakt een mangaan-absorptievermindering.
Gelijktijdige inname van fosfaat geeft een verlaagde opname van zowel magnesium als fosfaat. Een tekort aan vitamine D geeft eveneens een verlaging van de magnesiumabsorptie.”

“Verder kan een te hoge inname aan fosfor de absorptie van ijzer, koper en zink belemmeren. “

“Indien de nieren minder werken dan normaal (=nierfalen) heeft het lichaam problemen om de afvalstoffen en het teveel aan vocht te verwijderen. Ook teveel aan mineralen zoals kalium, natrium, fosfaat kunnen onvoldoende verwijderd worden. [..] Fosfor-en kaliumbeperking blijven belangrijk.”

“Fosfor hoopt zich op in het bloed als het niet of onvoldoende uitgescheiden wordt door de nieren. Teveel fosfor in het bloed kan leiden tot botontkalking, gewrichtspijnen en jeuk. [..] Tijdens de dialyse wordt een deel van het fosfor uit het bloed verwijderd. Ook via fosfaatbindende medicatie, voorgeschreven door de arts, zal een deel verwijderd worden. Deze maatregelen volstaan vaak echter niet, zodat ook de opname van fosfor via de voeding moet beperkt worden.”

“Een teveel aan Fosfor remt de Calciumopname.”

“Calcium werkt samen met fosfor voor de opbouw van gezonde botten en tanden. De verhouding van calcium t.o.v. dient 2 tot 1 te zijn voor een goede samenwerking van beide mineralen. Calcium werkt met magnesium samen voor een goed bloedvaten stelsel. Ook helpt Calcium het zenuwstelsel vooral wanneer impulsen doorgegeven moeten worden.”

“Bij het binnenkrijgen van teveel fosfor is de kans op botontkalking (vooral bij ouderen) verhoogd. Dit komt dat een teveel aan fosfor een verhoogde botstofwisseling veroorzaakt. Tevens kan een teveel aan fosfor de opname van ijzer, koper en zink in het lichaam belemmeren.”

“Calcium speelt ook een belangrijke rol in talrijke metabole functies: bloedstolling, neuromusculaire prikkelbaarheid, overdracht van zenuwprikkels, spiercontracties, membraandoorlaatbaarheid, vrijstelling van hormonen.”

“Een te hoge fosforopname daarentegen komt frequent voor en kan de opname van Calcium beletten en zorgt voor een extra belasting op de nieren.”

“Een teveel aan Magnesium kan alleen optreden bij het gebruik van magnesiumpillen als de nieren slecht functioneren.”

“De tegenhanger van natrium is kalium, dat juist in de cellen zit. Natrium en kalium reguleren samen de hoeveelheid vocht in het lichaam.
In combinatie met kalium is natrium ook belangrijk voor het samentrekken van de spieren en het doorgeven van prikkels door de zenuwen.”

“Tekorten aan natrium veroorzaken spierkramp, lusteloosheid en verlies van eetlust. “

“De uitscheiding van kalium via de nieren wordt sterk beïnvloed door de hoeveelheid natrium in het lichaam. Als er veel kalium wordt uitgescheiden, vermindert de uitscheiding van natrium, en andersom. [..]
Een teveel aan kalium kan ontstaan als de nieren niet optimaal functioneren. Te veel kalium opnemen via de voeding is echter vrijwel onmogelijk. Een te hoog kaliumgehalte in het lichaam kan in het ergste geval leiden tot een hartstilstand.”

__

(vervolg voeding en ziekte, Juul)

Poging tot Conclusies:

(1) Niet-verteerbare oligosaccharides (FOS) bijv. cellulose, of meer in het algemeen “voedingsvezels”, verminderen de opname van Magnesium.
Vezelrijk hooi, laag in fructaan, wordt algemeen aanbevolen bij IR en/of HB. Maar het vezelrijk zijn van dat hooi, leidt tot een slechtere opname van Magnesium .

Vraag: Is hooi vezelrijker (per kg droge stof) dan gras? Of maakt dat geen verschil? Of misschien evenveel vezels, maar in hooi in een moeilijker verteerbaarder vorm? Of heeft het onttrekken van water uit het gras geen invloed op de moleculaire opbouw van de vezels?

(2) Natrium en Kalium spelen een rol in de vochthuishouding van het lichaam en een rol bij het samentrekken van spier. Juul krijgt hoogstwaarschijnijk in verhouding te weinig Natrium en teveel Kalium. Op safergrass.org adviseren ze voor paarden met EMS om het hooi te weken, vooral om het teveel aan Kalium eruit te spoelen.

Als Juul’s nieren slecht functioneren, dan is het “label” EMS waarschijnlijk meer van toepassing dan “IR”. Jaren geleden, toen ze nog veel zieker was dan nu (ze was bijna dood), is aangetoond door een urine-analyse dat ze toen inderdaad nierfalen had.

Nierfalen (= slechte nierwerking) in combinatie met een verstoorde Natrium/Kalium balans leidt o.a. tot vocht vasthouden. En tot problemen met aanspanning/ontspanning van de spieren.

(3) Hoogstwaarschijnlijk krijgt Juul teveel Fosfor binnen. “Een te hoge fosforopname daarentegen komt frequent voor en kan de opname van Calcium beletten en zorgt voor een extra belasting op de nieren.”
Dus voor een paard met slechte nieren, worden de nieren nog eens éxtra belast door een teveel aan Fosfor en wordt bovendien de Calciumopname sterk geremd.
Een Calciumtekort kan leiden tot spierverkramping. En Juul heeft nog eens extra last van zere spieren door een foute Natrium/Kalium-verhouding .

(4) Teveel eiwitten leidt tot een groter verlies aan mineralen uit het lichaam, zoals magnesium, zink, ijzer en calcium; en leidt tot verzuring. Bij nierpatienten in veel ergere mate dan bij gezonde mensen. Zie o.a. http://www.vegetarisme.be/index.php?option=com_content&view=article&id=103:eiwitten-mag-het-een-beetje-minder-zijn&catid=56:nutritioneel&Itemid=90 .

Voor Juul is hooi dat laag is in fructaan en matig in eiwitten waarschijnlijk ideaal. Zoals het kruidenhooi dat we normaal gesproken hebben…

(5) (een conclusie die ik eerder al in verschillende forumdraden op PN heb getrokken, maar graag opnieuw herhaal..)
Eenzijdige voeding, zoals uitsluitend weidehooi en/of weidegras of een strikt hooidieet, leidt gemakkelijk tot problemen. In plaats van suikerrijk krachtvoer geven als oplossing, kun je met behulp van een liksteen en specifieke kruiden ook voorkomen dat er tevelen en tekorten onstaan. Bovendien bevatten bepaalde kruiden natuurlijke ontstekingsremmers, en/of vochtafdrijvende stoffen, etc.

Als er (nog) geen sprake is van complexe disbalansen en eventueel nierfalen, dan is waarschijnlijk het bijvoeren van Pre Alpin Aspero of Herbs al voldoende om problemen te voorkomen (plus een zout-liksteen).
___

Voorlopig behandelplan voor Juul, qua voeding:
* hooidieet (laag in suikers/NSK, matig in eiwit)
* eventueel hooi weken vooral om de Kalium eruit te spoelen (en alles wat er aan snelle suikers ook uitspoelt is mooi meegenomen)
* specifieke verse en/of gedroogde kruiden geven die niet veel Kalium, Suikers en/of Fosfor bevatten, maar die wel:
- allerlei benodigde Vitamines en Mineralen geven, want uit dat hooi krijgt ze die niet/nauwelijks;
- ontstekingsremmend werken en/of vochtafdrijvend werken.
* Zout-liksteen erbij

In dit stuk staat niets over allerlei andere belangrijke mineralen en ook niet over essentiële vetzuren. Dat die allemaal óók belangrijk zijn, daar ben ik inmiddels wel achter. Maar dit bericht is zo al (meer) dan lang genoeg .

Zoals al gezegd, suggesties en verbeteringen zijn heel welkom!

Karen

Ik zou niet zoveel tegelijk veranderen:
ander hooi
stoppen met magnesium
zeewier geven
fenegriek geven
Een ding tegelijk en dan een tijdje afwachten.

Moniek

Moniek schreef op zondag 16 mei 2010, 2:10:


Ik snap wat je bedoelt Moniek (denk ik). Geduld is een schone zaak en dingen één voor één proberen geeft meer zekerheid over of iets werkt of niet.
Maar soms is het al heel snel duidelijk, of iets helpt of juist niet. En bij een érg ziek paard (zoals toen Juul door de DA werd opgegeven een aantal jaren geleden), kun je geen tijd nemen om dingen één voor één te proberen. Toen heb ik in een laatste wanhoopspoging álles gegeven waarvan ik dacht dat het zóu kunnen helpen. Door geluk of wijsheid of beide, heeft dat toen goed uitgepakt en knapte ze opeens wonderbaarlijk snel op. Maar gelukkig is Juul nu lang zo ziek niet als tóen.

Na het stoppen met magnesium was direct een positief effect daarvan merkbaar, en dat effect (minder kramp/verzuring) is er nog steeds.

Daarna ben ik begonnen met zeewier en foenegriek, vanwege een vermoeden van een Calciumtekort, met een andere oorzaak dan dat er te weinig Calcium in de voeding zou zitten. Dan kan teveel Fosfor de oorzaak daarvan zijn, maar ook een gebrek aan Natrium, een teveel aan Kalium, een tekort aan één of meer Vitamines; een verband met Zink, Zwavel, Selenium, etc. is ook allemaal mogelijk. En een bloedtest is in dit geval te weinigzeggend.

Ik heb gecheckd bij m'n DA en bij een orthomeluculair arts (voor mensen), of deze kruiden nu een goede keuze zouden zijn. Beide zeiden volmondig ja. Die combinatie van kruiden biedt volop mineralen (ook Magnesium trouwens), sporenelementen en vitamines, en ze bevatten stoffen die (aangetoond) onstekingsremmend en vochtafdrijvend werken. Dus deze kruiden kunnen allerlei disbalansen in mineralen en vitamines helpen herstellen, en zijn een ontlasting voor de nieren en hopelijk een hulp tegen de chronische ontsteking in de hoeven.

Voor wat betreft de (waarschijnlijke) nierproblemen / disbalansen in mineralen en vitminen, lijken deze kruiden een groot succes te zijn; gezien de enorme hoeveelheid kilo's (vocht) die ze al binnen twee/drie dagen kwijt is. Ook de spieren die tot voor kort continue keihard waren door verkramping zijn nog steeds mooi soepel.

Ander hooi, dat is gewoon balen en pech . 99% zeker weten dat het weidehooi waarvan ze de laatste twee dagen gehad heeft, de HB weer het doen opvlammen. Ik was daar al bang voor, maar kon hier in de regio nergens anders (voor Juul beter) hooi vinden. Door de lange winter met veel sneeuw hebben heel veel dierenhouders een hooiprobleem dit jaar en was en is goed hooi niet of nauwelijks meer te verkrijgen. Morgen ga ik weer verder bellen, rondvragen etc. - op zoek naar voor Juul goed hooi.

Op dagen dat ik daarvoor de tijd en energie pluk ik, zéker nu ze weer zo erg bevangen is en zolang ik geen geschikt hooi heb, fructaanarme bermgrassen voor haar, plus de juiste boomtakken etc. Dat meng ik dan door het soort stro dat ze al jaren eet (naast hooi) en dat ze goed verdraagt. Dat had ik de afgelopen twee dagen ook beter kunnen doen, maar ondermeer vanwege de zorg voor een doodziek varken kon ik daarvoor domweg niet de tijd/energie vinden . Morgen hopelijk beter, dan krijgt Juul's eten weer prioriteit nummer 1!

Karen

Karen Koomans schreef op zondag 16 mei 2010, 0:37:


Wat sneu!


Of... de reden ligt bij het stoppen van de magnesium. Nancy was na 3 dagen stoppen HB (volgens de hoefverzorger een goede indicatie om het te krijgen, dan had ze het dus wel nodig)

Aafke schreef op zondag 16 mei 2010, 8:45:


Ja, dat kan ik (nog) niet uitsluiten. Eerst wil ik nagaan of ze vandaag en de komende dagen goed verbetert op een goed dieet (geen hap meer van dat weidehooi). Als dat niet zo is, ga ik kijken of weer magnesium geven helpt.
Overigens zit in de kruiden die ze nu krijgt ook Magnesium, maar dan meer in verhouding met allerlei andere mineralen.

Als een paard of ezel geen slechte nierfunctie heeft, dan is het heel onwaarschijnlijk dat Magnesium suppletie kwaad kan. Bij goedwerkende nieren is het sowieso onwaarschijnlijk dat allerlei mineralen en vitaminen zo extraam uit balans raken.
Nierfalen kan ontstaan als gevolg van IR. Maar het hóeft niet te ontstaan, vanelfsprekend.

Ik ben net al even wezen kijken bij haar en het viel me niet tegen. Gisteren aan het eind van de middag wou ze liefst geen enkele stap meer verzetten. Nu loopt ze nog steeds heel moeilijk, maar met wat geduld kwam ze uiteindelijk toch naar me toe voor een aai en een kriebel (over een afstand van een meter of 10). Heb d'r wat stro gevoerd en een flinke hand vol berkenblad. Vanmiddag zal ik kijken of ik iets aan haar hoefjes kan/moet doen. Hopelijk valt het mee deze keer en krijg ik haar er snel weer bovenop.

Karen

Ik heb in het verleden zoveel geprobeerd met als resultaat dat mijn paard steeds weer HB werd. Ik probeer NIETS meer, want nu ik ALLEEN nog maar hooi en magnesium geef doet hij het goed. Geen HB meer, wel een beetje stijf maar dat heb ik duizendmaal liever dan die vervloekte pijn als hij hoefbevangen is.
Hij kan zelfs weer een beetje op het gras, het hele voorjaar goed naar de fructaanindex gekeken en de manenkam in de gaten houden.

Karen Koomans schreef op zondag 16 mei 2010, 3:28:

Knips

Kan dat hb-opvlammen niet te maken hebben met het stoppen van de magnesium? Aangezien de magneiusm aanvankelijk de hb in bedwang hield?

Aafke zei het ook al, sorry niet eerst hele draad gelezen.

Rita Klompmaker schreef op zondag 16 mei 2010, 13:00:

Beetje stijf -zo heb ik ondervonden- is wat anders dan licht spierbevangen. Beetje stijf is/was Buck ook altijd enigszins, maar hij kwam daar altijd doorheen door verplichte beweging. Bij spierbevangenheid werkt dat juist niet. Ik ben geneigd te denken dat de stijfheid die gepaard gaat met hb, een resultaat of bijverschijnsel is van het pijnlijke bewegen, hoe minimaal ook. Dus geen op zichzelf staand verschijnsel. De stijfheid lijkt ook voornamelijk in de schouders te zitten, is dat ook jouw ervaring, Rita?
Want ook al is Buck niet meer hb en klettert hij inmiddels over asfalt met een zachte manenkam, hij balanceert zó door naar de andere kant. De witte lijn is nog steeds geel en wat verbreed ondanks een jarenlang sober regime. Vorige week toen ik een baal onverwacht kuiliger hooi openmaakte, voelde ik 2 dagen later een minuscuul remmetje bij het rijden op het fietspad en zat er iets minder porrie in bij het duin op galopperen. Ook bergaf ging een fractie behoedzamer dan anders. Gestopt met dat hooi, dan maar stro erin en nul uur wei, maar hij behield een week lang een lichte stijfheid, met name weer in de schouders. Volgens mij een gevolg van het opflakkeren van de very mild laminitis die hij zijn hele leven al heeft. Het blijft een breekbaar lijntje.