Vanmiddag weer lekker alleen met zn tweeen op pad.
Anda weigerde ook ,als je wat van haar vroeg.
Ohh lekker doorstappen doet ze uren,maar als je om een versnelling vroeg,jajja daar gaat t kwispelstaartje en voorheen bleef ze dan stilstaan ,maar ze loopt nu wel door.
Ben lekker over een lang fietspad gegaan en ben af en toe wat gaan vragen.
Nee hoor!! maar wel doorstappen,maar ernstig weifelend.
Totdat ik t had.!!!
Moeilijk om op te schrijven
maar klinkt als tsstsstss.
Ik had alle "'normale "'geluiden al gemaakt,maar nu had ik de aandacht en verdomd nog in een relaxed drafje ook.
Na een paar meter laten stoppen en brrraaafff.
Weer in stap en weer tssstsstss(klinkt een beetje als een vriendelijke slang
en ja hoor ,zonder stress weer drafje.
De derde keer legde ik zachtjes mn kuit er ook bij aan en daar moest even over nagevoeld worden,maar yes!! werd geaccepteerd.
Zeeer beloond weer met brrrraaaaave merrie en toen waren we aan t einde van t fietspad.
Op de terugweg bleef ze ook heel ontspannen en ben de hele weg terug alleen op de halslijn verder gegaan.
Zelfs even tolt.
Wat een verrassingen allemaal.
T laatste stuk zelfs helemaal zonder iets nog aan te raken en ben t laatste stuk met mn armen wijd ,puur op de zit teruggekomen.
Zeer genoten!!
Warboel
