Ik zou niet zoveel tegelijk veranderen:
ander hooi
stoppen met magnesium
zeewier geven
fenegriek geven
Een ding tegelijk en dan een tijdje afwachten.

Moniek

Moniek schreef op zondag 16 mei 2010, 2:10:


Ik snap wat je bedoelt Moniek (denk ik). Geduld is een schone zaak en dingen één voor één proberen geeft meer zekerheid over of iets werkt of niet.
Maar soms is het al heel snel duidelijk, of iets helpt of juist niet. En bij een érg ziek paard (zoals toen Juul door de DA werd opgegeven een aantal jaren geleden), kun je geen tijd nemen om dingen één voor één te proberen. Toen heb ik in een laatste wanhoopspoging álles gegeven waarvan ik dacht dat het zóu kunnen helpen. Door geluk of wijsheid of beide, heeft dat toen goed uitgepakt en knapte ze opeens wonderbaarlijk snel op. Maar gelukkig is Juul nu lang zo ziek niet als tóen.

Na het stoppen met magnesium was direct een positief effect daarvan merkbaar, en dat effect (minder kramp/verzuring) is er nog steeds.

Daarna ben ik begonnen met zeewier en foenegriek, vanwege een vermoeden van een Calciumtekort, met een andere oorzaak dan dat er te weinig Calcium in de voeding zou zitten. Dan kan teveel Fosfor de oorzaak daarvan zijn, maar ook een gebrek aan Natrium, een teveel aan Kalium, een tekort aan één of meer Vitamines; een verband met Zink, Zwavel, Selenium, etc. is ook allemaal mogelijk. En een bloedtest is in dit geval te weinigzeggend.

Ik heb gecheckd bij m'n DA en bij een orthomeluculair arts (voor mensen), of deze kruiden nu een goede keuze zouden zijn. Beide zeiden volmondig ja. Die combinatie van kruiden biedt volop mineralen (ook Magnesium trouwens), sporenelementen en vitamines, en ze bevatten stoffen die (aangetoond) onstekingsremmend en vochtafdrijvend werken. Dus deze kruiden kunnen allerlei disbalansen in mineralen en vitamines helpen herstellen, en zijn een ontlasting voor de nieren en hopelijk een hulp tegen de chronische ontsteking in de hoeven.

Voor wat betreft de (waarschijnlijke) nierproblemen / disbalansen in mineralen en vitminen, lijken deze kruiden een groot succes te zijn; gezien de enorme hoeveelheid kilo's (vocht) die ze al binnen twee/drie dagen kwijt is. Ook de spieren die tot voor kort continue keihard waren door verkramping zijn nog steeds mooi soepel.

Ander hooi, dat is gewoon balen en pech . 99% zeker weten dat het weidehooi waarvan ze de laatste twee dagen gehad heeft, de HB weer het doen opvlammen. Ik was daar al bang voor, maar kon hier in de regio nergens anders (voor Juul beter) hooi vinden. Door de lange winter met veel sneeuw hebben heel veel dierenhouders een hooiprobleem dit jaar en was en is goed hooi niet of nauwelijks meer te verkrijgen. Morgen ga ik weer verder bellen, rondvragen etc. - op zoek naar voor Juul goed hooi.

Op dagen dat ik daarvoor de tijd en energie pluk ik, zéker nu ze weer zo erg bevangen is en zolang ik geen geschikt hooi heb, fructaanarme bermgrassen voor haar, plus de juiste boomtakken etc. Dat meng ik dan door het soort stro dat ze al jaren eet (naast hooi) en dat ze goed verdraagt. Dat had ik de afgelopen twee dagen ook beter kunnen doen, maar ondermeer vanwege de zorg voor een doodziek varken kon ik daarvoor domweg niet de tijd/energie vinden . Morgen hopelijk beter, dan krijgt Juul's eten weer prioriteit nummer 1!

Karen

Karen Koomans schreef op zondag 16 mei 2010, 0:37:


Wat sneu!


Of... de reden ligt bij het stoppen van de magnesium. Nancy was na 3 dagen stoppen HB (volgens de hoefverzorger een goede indicatie om het te krijgen, dan had ze het dus wel nodig)

Aafke schreef op zondag 16 mei 2010, 8:45:


Ja, dat kan ik (nog) niet uitsluiten. Eerst wil ik nagaan of ze vandaag en de komende dagen goed verbetert op een goed dieet (geen hap meer van dat weidehooi). Als dat niet zo is, ga ik kijken of weer magnesium geven helpt.
Overigens zit in de kruiden die ze nu krijgt ook Magnesium, maar dan meer in verhouding met allerlei andere mineralen.

Als een paard of ezel geen slechte nierfunctie heeft, dan is het heel onwaarschijnlijk dat Magnesium suppletie kwaad kan. Bij goedwerkende nieren is het sowieso onwaarschijnlijk dat allerlei mineralen en vitaminen zo extraam uit balans raken.
Nierfalen kan ontstaan als gevolg van IR. Maar het hóeft niet te ontstaan, vanelfsprekend.

Ik ben net al even wezen kijken bij haar en het viel me niet tegen. Gisteren aan het eind van de middag wou ze liefst geen enkele stap meer verzetten. Nu loopt ze nog steeds heel moeilijk, maar met wat geduld kwam ze uiteindelijk toch naar me toe voor een aai en een kriebel (over een afstand van een meter of 10). Heb d'r wat stro gevoerd en een flinke hand vol berkenblad. Vanmiddag zal ik kijken of ik iets aan haar hoefjes kan/moet doen. Hopelijk valt het mee deze keer en krijg ik haar er snel weer bovenop.

Karen

Ik heb in het verleden zoveel geprobeerd met als resultaat dat mijn paard steeds weer HB werd. Ik probeer NIETS meer, want nu ik ALLEEN nog maar hooi en magnesium geef doet hij het goed. Geen HB meer, wel een beetje stijf maar dat heb ik duizendmaal liever dan die vervloekte pijn als hij hoefbevangen is.
Hij kan zelfs weer een beetje op het gras, het hele voorjaar goed naar de fructaanindex gekeken en de manenkam in de gaten houden.

Karen Koomans schreef op zondag 16 mei 2010, 3:28:

Knips

Kan dat hb-opvlammen niet te maken hebben met het stoppen van de magnesium? Aangezien de magneiusm aanvankelijk de hb in bedwang hield?

Aafke zei het ook al, sorry niet eerst hele draad gelezen.

Rita Klompmaker schreef op zondag 16 mei 2010, 13:00:

Beetje stijf -zo heb ik ondervonden- is wat anders dan licht spierbevangen. Beetje stijf is/was Buck ook altijd enigszins, maar hij kwam daar altijd doorheen door verplichte beweging. Bij spierbevangenheid werkt dat juist niet. Ik ben geneigd te denken dat de stijfheid die gepaard gaat met hb, een resultaat of bijverschijnsel is van het pijnlijke bewegen, hoe minimaal ook. Dus geen op zichzelf staand verschijnsel. De stijfheid lijkt ook voornamelijk in de schouders te zitten, is dat ook jouw ervaring, Rita?
Want ook al is Buck niet meer hb en klettert hij inmiddels over asfalt met een zachte manenkam, hij balanceert zó door naar de andere kant. De witte lijn is nog steeds geel en wat verbreed ondanks een jarenlang sober regime. Vorige week toen ik een baal onverwacht kuiliger hooi openmaakte, voelde ik 2 dagen later een minuscuul remmetje bij het rijden op het fietspad en zat er iets minder porrie in bij het duin op galopperen. Ook bergaf ging een fractie behoedzamer dan anders. Gestopt met dat hooi, dan maar stro erin en nul uur wei, maar hij behield een week lang een lichte stijfheid, met name weer in de schouders. Volgens mij een gevolg van het opflakkeren van de very mild laminitis die hij zijn hele leven al heeft. Het blijft een breekbaar lijntje.