Zo ging het hier ook, op het ene moment zag ik het ook niet meer zitten, en het volgende moment was weer heel hoopvol. Dat was bij de allereerste keer dat onze Happy bevangen raakte. Dan heb je ook nog niet zoveel ervaring en kom je er vaak later achter dan de keren die misschien nog volgen.

Ik weet natuurlijk niet hoe Nancy bij jullie wordt gehouden, maar ik kan je een verhard pad naar de wei aanraden. Of ergens een stuk verhard waar ze vanuit het zachte dagelijks overheen moet. Juist die overgang van zacht naar hard is een heel goed indicatiepunt om te zien hoe de pony loopt. Als ik onze pony bij die overgang ook maar enigzins zie verstijven dan weet ik hoe laat het is en neem ik meteen maatregelen. Dan is hij nog niet bevangen maar zit hij ertegenaan. Het voordeel is dan dat je veel sneller in de gaten hebt dat het niet goed gaat, en je dan ook eerder kunt handelen. Ik heb daarna niet meer meegemaakt dat hij zo slecht was dat hij niet meer wilde lopen.

Overigens is het misschien een ideetje om wilgentakken te geven? Mocht Nancy toch nog pijn hebben, dan zal ze daar wel aan gaan knabbelen. De wilgenbast heeft een pijnstillende werking. Veel beterschap nog met haar!

Groetjes Jolanda

Aafke schreef op dinsdag 18 mei 2010, 11:54:


Fijn te lezen! Draven: eigenlijk liever niet nu, beter is het om rustige beweging te geven, in stap.

Wat heb je veranderd nu in haar dieet/leefwijze?
--
Ilona

Pfff , gelukkig Aafke!
Het gaat de goeie kant op!

Gr Esther

Unartica schreef op dinsdag 18 mei 2010, 12:36:


Achteraf, (jaaa... achteraf is het altijd gemakkelijker) hebben we het al gezien. Vooral als ze op het harde liep. De hele winter liep ze al niet lekker. Maar door onervarenheid met hoefbevangenheid + de verdenking van slijtage of stijve spieren de juiste diagnose gemist. Kan me wel voor de kop slaan wat dat betreft.... Ook de hoefverzorger heeft het 'gemist' ruim 2 maanden geleden toen Nancy nog bekapt is.

Door het stoppen met de magnesium is het waarschijnlijk heftiger gaan opspelen + muesli + een vit. stoot. Daarnaast kreeg ze naast hooi wat kuil en af en toe op het gras.

Toen ze 3 geleden hier kwam kreeg ze eiwitbulten van het gras. De da heeft ons toe al gewaarschuwd haar goed in de gaten te houden qua hoefbevangenheid. Wist niet door ervaring wat het precies was... dus... het niet op tijd in de gaten gehad.

Zal eens op zoek gaan naar wilgentakken, misschien wel een goed idee.

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 18 mei 2010, 13:02:


Die draf deed ze zelf, wilde gras-happen wat niet mocht. Met ietsje aandrijven wilde ze niet meer stappen maar draven. Heb haar even laten begaan om daarna weer terug te gaan naar stap. Ze is zo vreselijk verzot op gras.... (op het fietspad is die verleiding er niet, ondanks dat daar ook gras genoeg naast staat)


Op dit moment staat ze in de paddock met 4 tot 5 maal per dag een kleine portie hooi. Voor de nacht iets meer. Ruim voldoende water uiteraard. Ze stond altijd al in de paddock, alleen mag ze nu voorlopig niet grazen in de weide.

Dosis magnesium-chelaat verhoogd naar 30 gram. Ze kreeg voorheen 10 a 15 gram. Ga straks weer afbouwen (in overleg met Fred)
Ze wilde het niet meer eten uit de emmer met bietenpulp, dus een paar dagen in een spuit gedaan en rechtstreeks in de mond gespoten. Ze krijgt nu 2 dagen geen asprine meer.

Nu hou ik persoonlijk niet zo van om met een spuit iets naar binnen te krijgen. Heb het vanmorgen weer eens geprobeerd met klein beetje geweekte bietenpulp (klein half handje korrels) daarover een beetje foenegriekzaad (wat ik nog had staan)
De geur en smaak maskeren de magnesium en ze at het met smaak op. Foenegriek bevat daarnaast ook nog wat magnesium + fosfor + kalk + enkele vitamines. Lijkt me op zich niet zo heel veel kwaad te kunnen daar een klein beetje van toe te voegen.

Op zich is er niet zo vreselijk veel veranderd, alleen dingen geschrapt van haar 'menu' (geen kuil, geen gras, geen muesli)
Moeilijkste word straks het grazen in de weide, manlief vind het zielig... en wil haar zo snel mogelijk weer op de wei (ik wil nog even 'pas op de plaats' )

van lennep schreef op dinsdag 18 mei 2010, 13:08:


Jah, gelukkig wel!

Aafke schreef op dinsdag 18 mei 2010, 11:54:


(zie je nu wel???)

Hoefijzers..... het einde!!! ( ) x

Aafke schreef op dinsdag 18 mei 2010, 13:50:


Het niet grazen in de wei bedoel je!


Jemig, wat is er zieliger dan een hoefbevangen pony , hij moet haar niet zo snel mogelijk op de wei hebben, maar haar zolang mogelijk er vanaf houden.
De gezondste pony's zie ik op de kaalste weitjes, tot een Paddok-paradijsje toe

Nils en Olly
Hoe meer je leert, hoe meer je beseft, dat je
weinig weet

Nils Vellinga schreef op dinsdag 18 mei 2010, 19:14:


Ben ik helemaal met Nils eens. Vorig jaar een bevangen shetje overgenomen Tot aan kliniek toe met haar geweest om foto's te laten maken. Vervolgens is Catootje in een soort van paddock/standweidje gezet waar geen gras groeit en veel zand is opgebracht, samen met haar vriendje Bliksem en inmiddels Ingenioso en daar komt Catootje never nooit meer af! Ze krijgt uitsluitend hooi, water en liksteen. Gevolgen van bevangenheid compleet verdwenen, ze scheurt samen met de rest dat weidje door dat het een lieve lust is. Catootje gaat nooit meer op het gras!