Maar ff serieus he eddy....
Als je hier weekje op vakantie wil komen en met sil wilt werken, geef dan je voorwaarden... kan ik zien (en overleggen met echtgenoot) of het te regelen is.
Zou verdikkeme gaaf zijn als iemand met genoeg lef en kennis silja's mogelijkheden onderzocht en tips kon geven, zodat mijne man er een fijn bosrijpaard aan heeft.
Hij baalt dat ie er nog niet echt mee kan rijden.
En ik doe mijn best, maar ja... ben gene prof he.
En geen held.

Ben in Frankrijk keertje (25 jr geleden) overhoop gegaan met paard tijdens rit door dourdogne. Hele lelijke val gemaakt. Met pijnstillers en zooi weer erop geholpen om thuis een fjord in te rijden die niemand wilde omdat ie geflipt was. Zou ik wel ff regelen...
jammer dan dat ik meteen na die val in frankrijk rodeodemo gaf en tegen een wand knalde.
Achteraf bleek ruggenwervel gebroken.Of dat in Frankrijk gebeurde op thuis of in twee delen
Daar wordt ik dagelijks aan herinnerd en vandaar...
Daarnaast jaren niet meer 'echt' gereden dussss
soesje tot en met.




Kan ik zelf niet uitstaan...

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 18 mei 2010, 12:11:


Hallo Sandra,
Ik heb afgelopen jaar geleerd om met mijn zit en met intentie te werken. De teugels en mijn benen heb ik eigenlijk nauwelijks meer nodig (bij zijgangen soms).

Zijn er situaties waarin ze uit zichzelf wil lopen? Bv een klein stukje met haar gaan wandelen, weg van huis, en op de terugweg op haar rijden? (Als ze graag terug wil naar de andere paarden zal ze misschien vlot willen doorlopen?)
Op zo'n manier leer je haar kennen, en kan je proberen of je met je zit en je stem invloed op haar kan hebben...
Gewoon kleine stukjes proberen, en als het goed gaat al rijdend van huis weg gaan, hetzelfde kleine stukje.
Zoiets zou ik doen.
Die teugel- en been- hulpen komen heus later vanzelf wel.

Corali... bedankt voor het meedenken.
Maar lopen doet ze al hoor. (in het begin met mijn echtgenoot dus niet nee. Toen schoot ze wortel) Althans... bij mij en meestal. Buiten loopt ze zelfs hard.
(ik hou d'r niet bij zonder bekaf te raken)
In de oefencirkel minder. Saai he... maar goed... omdat we gisteren het oefenen met teugel moe waren, heb ik in de circel wegstappen geoefend. Zat erop zonder zadel (te lam om te zadelen voor 10 min. ) en merkte dat licht aanspannen al voldoende was om haar aan te laten stappen. Dus in dat opzicht maken we vooruitgang. Ze stopt welliswaar nog na bv een rondje, maar dat is geen probleem. Dat komt dan wel. Ik wil nu vooral een reactie zien op mij als ruiter en dat gaat dus eigenlijk heel goed.

Maar ik zou graag een reactie op de teugel erbij hebben in geval je bv een one rein stop zou moeten maken,
Dat is misschien nog wel het belangrijkste wat ik haar wil leren alvorens op pad te gaan.
(ze wil op weg naar huis nog wel eens heftig worden)
Bovendien is een beetje gevoeligheid voor teugeldruk toch wl handig.
Ook als ze bv vindt dat een andere kant uit aantrekkelijker is.
Maar dat krijg ik er dus nog niet in.

Ik kan druk op een teugel leggen voor haar in te laten buigen en dan kan het heeeeeeeeeel lang duren voordat er enige reactie komt. Als die komt.
Ze blijft gewoon star voor zich uitkijken. Niet gespannen, maar meer van 'hmmmm we staan hier wel lekker'
Betwijfel ook of het niet willen is. Lijkt alsof ze geen idee heeft van mijn bedoeling.
Ondanks loslaten bij eerste reactie en beloning.
Ik krijg het er nog maar niet in.

Tips in dit opzicht zijn welkom.
En juist dat krijg ik er niet in.
Sta ik ernaast; geen probleem

gewoon erin clickeren toch?

Sandra van Bommel schreef :


Hi Sandra,
Er gaat teveel energie zitten in een paard dat niet vooruit te branden is dus éérst moet je je paard voorwaarts krijgen vooraleer je ORS en wijken kunt oefenen. Dat geldt eigenlijk voor elke oefening die je wilt doen. Paarden die niet voorwaarts zijn 'grijpen alles aan' om maar te kúnnen stoppen en dat moet eerst uit het systeem.
Dus ga je dit soort dingen niet in de bak/oefencirkel doen maar op plaatsen waarvan je weet dat ze veel meer oplettend en kwieker is; dus bijvoorbeeld juist op de terugweg naar huis. Prima, maak daar gebruik van haar voorwaartsheid, ze haar dáár aan het werk.

Wat ik in mijn eerdere bericht schreef was aan jou gericht. Druk op de teugel houden en wachten etc, dat verhaal. Perfect te combineren met een clicker of voedselbeloning (ikzelf doe dat niet overigens) omdat de aandacht dan teveel naar de beloning uitgaat terwijl ik wil dat de aandacht naar de oefening uitgaat (Piet zal daar ongetwijfeld anders over denken). Van mijn part laat je de helper aan de andere kant tegen het hoofd meeduwen als jij druk op de teugel hebt. Paar keren, release en belonen (op hetzelfde moment) en het móét lukken.

Indien je paard niet reageert is ze of hartstikke bot óf je geeft zelf te weinig signaal. Het is even uitvogelen hoeveel signaal je moet geven (dus beendruk en druk op de teugel). Bij een koudbloedtype moet je soms meer signaal (aanvangsdruk) geven dan bij een Arabier. Wil niet zeggen dat je het harder doet maar wel steadier (steady). Of pulserend, echter zonder rukjes te geven. Of bumpen met je been (dus niet aansporen maar rytmisch blijven bumpen).

Gaan zitten wachten zonder enige vorm van druk totdat er een keer iets gebeurt, nou, bij dit paard kan dat wel eens tot St Juttemis duren.

Groet, Pien

Piet schreef op woensdag 19 mei 2010, 7:12:


Jaaaaa, daar ben ik dus mee bezig.
Maar op de een of andere manier valt het frankske hier niet.
Al het andere pikt ze zo op.
Maar dit he.... ik snap het ook niet.
Als ik ernaast sta hoef ik slechts lichtjes het touw aan te nemen en ze buigt. Geen probleem.
Maar als ik erop zit, blijft ze stug voor zich uit kijken.
En ja... soms maakt ze toch net ff de beweging naar de goede kant en die beloon ik.
Maar de volgende poging ben ik weer bij' af'...
ik snap het ook niet.
Het is nl volgens mij geen eigenzinnigheid (ze is behoorlijk eigenzinnig, maar wil graag iets doen als er iets tegenover staat ) , maar gewoon het frankske wat niet wil vallen.
En geloof me.... ik ben er allang mee bezig. Ben gisteren iets anders gaan doen omdat het ons allebei begon te vervelen. Ze raakte er beetje gefrustreerd van.
Gek genoeg reageert ze bv wel nu goed op voorwaarts (ook erin geclickerd) Hoef maar ff de spierkes van mijn achterkant aan te spannen en ze loopt weg. En dat terwijl ze eerder nog liever neerplofte dan weg te stappen
Maar die one-rein he...

Piet schreef op woensdag 19 mei 2010, 7:12:


Jaaaaa, daar ben ik dus mee bezig.
Maar op de een of andere manier valt het frankske hier niet.
Al het andere pikt ze zo op.
Maar dit he.... ik snap het ook niet.
Als ik ernaast sta hoef ik slechts lichtjes het touw aan te nemen en ze buigt. Geen probleem.
Maar als ik erop zit, blijft ze stug voor zich uit kijken.
En ja... soms maakt ze toch net ff de beweging naar de goede kant en die beloon ik.
Maar de volgende poging ben ik weer bij' af'...
ik snap het ook niet.
Het is nl volgens mij geen eigenzinnigheid (ze is behoorlijk eigenzinnig, maar wil graag iets doen als er iets tegenover staat ) , maar gewoon het frankske wat niet wil vallen.
En geloof me.... ik ben er allang mee bezig. Ben gisteren iets anders gaan doen omdat het ons allebei begon te vervelen. Ze raakte er beetje gefrustreerd van.
Gek genoeg reageert ze bv wel nu goed op voorwaarts (ook erin geclickerd) Hoef maar ff de spierkes van mijn achterkant aan te spannen en ze loopt weg. En dat terwijl ze eerder nog liever neerplofte dan weg te stappen
Maar die one-rein he...