van lennep schreef op woensdag 19 mei 2010, 11:04:
> Christel Provaas schreef op dinsdag 18 mei 2010, 19:06:
>
>>
> Ikke kijken en kijken.pfff , dat jij dat ziet!!!
> Als ik met haar bezig ben zie ik het zowieso niet , zie ik echt erg
> weinig...
> Die filmpjes zijn echt ideaal!
Klopt, om het goed te zien moet je afstand nemen. Zo vlak ernaast teugelend zie je het moeilijk.
> Maar ik zie jou altijd schrijven dat het vanuit de achterhand moet komen ,
> en dan komt de voorhand vanzelf mee.
> Toch heb ik het idee dat ik continu bezig ben om controle te houden over
> hoofd/hals.
Dat vind ik ook een valkuil van het belangrijk maken van hoofdhalshouding. Ik snap dat het BB systeem van Florien dit nu eenmaal in zich heeft, maar ik vind het zelf 'ruis'. Je gaat focussen op dat hoofd en hoe hou ik het beneden want anders doet ze achter niet genoeg. Mijn visie is: focus op de achterhand. Ervaar de hoofdhouding als een monitor die aangeeft hoe het met de balans gesteld is (vgl het piaffe-filmpje van Piet met de vosquarter).
> Nu al iets minder dan in het begin[dat is het nuance verschil
> , bij Trudy mag het paard meer met de hals inbuigen , Florien geeft aan ,
> zover als nodig om dat achterbeen op de goede plek te krijgen , ruimte
> creëren in de atlas vooral rechtsom ]
> Hoe ga jij daarmee om?
Tis een kwestie van voorkeur denk ik. Ik ben juist om die reden (hoofdbeinvloeding) afgestapt van het BB-systeem, heb een tijdje les gehad van een 'ridder'. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat het omlaag vragen van het hoofd -door hoe'n lichte druk dan ook- het voor het paard moeilijker maakt. En natuurlijk, door het moeilijk te maken vergroot je het 'rendement' van je oefening, maar ik maak het dan liever alleen áchter moeilijk. BB gaat ervan uit dat bij correcte hoofdhouding de binnenheup maximaal aanspant (rechtuit in buiging, dat verhaal). Dat zal ook wel zo zijn, maar IK wil niet aldoor aan die kop zitten!
De portugese klassieke methode, waar ik me het meest bij thuisvoel, betrekt het hoofd niet op die manier in de training, hoogstens voor stelling en om te voorkomen dat het paard de rug wegdrukt, maar verder is er slechts een contactteugel op de plek die het paardenhoofd zelf kiest. Dan heb je bv ook de zuiverste monitor voor het moment dat het paard gaat dragen achter en zich opricht voor.
> Je geeft al aan dat je die ''gedwongen'' hoofdhouding niet prettig vind.
> Kijk jij alleen naar dat achterbeen?
> Begrijp je mijn vraag nog?......
Ja hoor! Ik kijk niet alleen naar het achterbeen. Maar ik zie de hoofd+halspositie als monitor. Veel paarden vinden het bv gemakkelijk om bij het ubertreten hun hoofd laag te houden, zo kunnen ze hun kracht beter inzetten. Voor mij is zoiets dan een signaal: aha, dit paard is nog niet zo ver dat hij de gehele bovenlijn kan aanspannen in de zijgang. Zou je het paard getraind hebben op 'hoofd laag' in die oefening, dan maak je het lastiger voor hem, maar het rendement is per saldo meer. Dat wel. Alleen is je monitorfunctie dan iets minder. Want elk paard, zeker een brave, doet gewoon wat jij vraagt, desnoods in de houding die jij vraagt.
>
>> Ik zou dat hoofd laag vragen alleen doen bij het simpeler werk zoals
>> langzaam draven op een kleine volte. Bij tempowisselingen en ubertreten
>> zou ik het hoofd gewoon laten waar het wil; tis al moeilijk genoeg om
>> balans te vinden in deze voor haar 'spastische' bewegingen.
>
> Hoofd laag helpt toch om het achterbeen makkelijker goed te kunnen
> wegzetten?
Klopt, dat is het 'rendement' dat ik beschreef. Maar de keerzijde is dus een stukje balans afpakken.
> Das een beetje de tweestrijd voor mij. Als ik mij niet bezig houdt met
> hoofd/hals , doet dat achterbeen dan nog wel wat?
>
Ja hoor, zolang je daarop fucust wel. Achter moet het gebeuren!
Je hoeft dit niet ook zo te vinden hoor. Het is puur wat ik zelf door de jaren heen ervaren heb en wat mij door schade en schande het meest is bevallen.
We hebben het over een nuanceverschil hoor.
Warboel
