van lennep schreef op woensdag 19 mei 2010, 11:04:


Klopt, om het goed te zien moet je afstand nemen. Zo vlak ernaast teugelend zie je het moeilijk.

Dat vind ik ook een valkuil van het belangrijk maken van hoofdhalshouding. Ik snap dat het BB systeem van Florien dit nu eenmaal in zich heeft, maar ik vind het zelf 'ruis'. Je gaat focussen op dat hoofd en hoe hou ik het beneden want anders doet ze achter niet genoeg. Mijn visie is: focus op de achterhand. Ervaar de hoofdhouding als een monitor die aangeeft hoe het met de balans gesteld is (vgl het piaffe-filmpje van Piet met de vosquarter).


Tis een kwestie van voorkeur denk ik. Ik ben juist om die reden (hoofdbeinvloeding) afgestapt van het BB-systeem, heb een tijdje les gehad van een 'ridder'. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat het omlaag vragen van het hoofd -door hoe'n lichte druk dan ook- het voor het paard moeilijker maakt. En natuurlijk, door het moeilijk te maken vergroot je het 'rendement' van je oefening, maar ik maak het dan liever alleen áchter moeilijk. BB gaat ervan uit dat bij correcte hoofdhouding de binnenheup maximaal aanspant (rechtuit in buiging, dat verhaal). Dat zal ook wel zo zijn, maar IK wil niet aldoor aan die kop zitten!
De portugese klassieke methode, waar ik me het meest bij thuisvoel, betrekt het hoofd niet op die manier in de training, hoogstens voor stelling en om te voorkomen dat het paard de rug wegdrukt, maar verder is er slechts een contactteugel op de plek die het paardenhoofd zelf kiest. Dan heb je bv ook de zuiverste monitor voor het moment dat het paard gaat dragen achter en zich opricht voor.


Ja hoor! Ik kijk niet alleen naar het achterbeen. Maar ik zie de hoofd+halspositie als monitor. Veel paarden vinden het bv gemakkelijk om bij het ubertreten hun hoofd laag te houden, zo kunnen ze hun kracht beter inzetten. Voor mij is zoiets dan een signaal: aha, dit paard is nog niet zo ver dat hij de gehele bovenlijn kan aanspannen in de zijgang. Zou je het paard getraind hebben op 'hoofd laag' in die oefening, dan maak je het lastiger voor hem, maar het rendement is per saldo meer. Dat wel. Alleen is je monitorfunctie dan iets minder. Want elk paard, zeker een brave, doet gewoon wat jij vraagt, desnoods in de houding die jij vraagt.

Klopt, dat is het 'rendement' dat ik beschreef. Maar de keerzijde is dus een stukje balans afpakken.

Ja hoor, zolang je daarop fucust wel. Achter moet het gebeuren!

Je hoeft dit niet ook zo te vinden hoor. Het is puur wat ik zelf door de jaren heen ervaren heb en wat mij door schade en schande het meest is bevallen.
We hebben het over een nuanceverschil hoor.

Christel Provaas schreef op woensdag 19 mei 2010, 14:30:
Dit stukje is niet duidelijk bij het nalezen zie ik. Wat sommige paarden gemakkelijk vinden bij bv schouderbuitenwaarts, is op en neer hengelend met het hoofd en doorgaans met een gekanteld hoofd (hangt samen met een minder goed meedoend achterbeen), zich ahw optrekken aan de voorhand om achter dat zware werk te kunnen leveren.
Zou je dan ook nogges gaan vragen het hoofd stil, op de vertikaal, in stelling en laag te houden, dan maak je het extra moeilijk.

Zodra het paard elastisch genoeg is en de truc van de buiging en beenzetting snapt, zal die zijgang automatisch taktmatig en met een 'stil' hoofd in relatieve oprichting gemaakt worden. Zonder dat je iets aan de voorkant hebt hoeven beinvloeden.

Goed Bezig Esther!
Heel leuk om jullie zo bezig te zien!