Christel Provaas schreef op woensdag 19 mei 2010, 14:30:
>
> Ja hoor! Ik kijk niet alleen naar het achterbeen. Maar ik zie de
> hoofd+halspositie als monitor. Veel paarden vinden het bv gemakkelijk om
> bij het ubertreten hun hoofd laag te houden, zo kunnen ze hun kracht beter
> inzetten. Voor mij is zoiets dan een signaal: aha, dit paard is nog niet
> zo ver dat hij de gehele bovenlijn kan aanspannen in de zijgang. Zou je
> het paard getraind hebben op 'hoofd laag' in die oefening, dan maak je het
> lastiger voor hem, maar het rendement is per saldo meer. Dat wel. Alleen
> is je monitorfunctie dan iets minder. Want elk paard, zeker een brave,
> doet gewoon wat jij vraagt, desnoods in de houding die jij vraagt.
>>
Dit stukje is niet duidelijk bij het nalezen zie ik. Wat sommige paarden gemakkelijk vinden bij bv schouderbuitenwaarts, is op en neer hengelend met het hoofd en doorgaans met een gekanteld hoofd (hangt samen met een minder goed meedoend achterbeen), zich ahw optrekken aan de voorhand om achter dat zware werk te kunnen leveren.
Zou je dan ook nogges gaan vragen het hoofd stil, op de vertikaal, in stelling en laag te houden, dan maak je het extra moeilijk.
Zodra het paard elastisch genoeg is en de truc van de buiging en beenzetting snapt, zal die zijgang automatisch taktmatig en met een 'stil' hoofd in relatieve oprichting gemaakt worden. Zonder dat je iets aan de voorkant hebt hoeven beinvloeden.
Warboel
