Trudy schreef op zaterdag 22 mei 2010, 10:51:


Ik sluit me aan bij de al gegeven commentaren. Het heeft tijd nodig, en door trainingssituaties zelf in scene te zetten (makkelijk beginnen, steeds een stapje moeilijker) kun je, met clicker en voerbeloningen erbij, goed vooruitgang boeken.

Je kunt al beginnen met bijv. een stuk zeil. Eerst ligt het stil, als dat niet meer eng is om te benaderen en aan te raken, dan laat je het wapperen in de wind (steen erop aan één kant of ophangen aan een 'waslijn'). Neem als instelling dat je desnoods drie dagen met de oefening bezig blijft zonder pauze (gebeurt nooit natuurlijk maar de instelling helpt), en click en beloon voor elke stap richting het zeil. Eerst aan de hand, later als je erop zit.

Als het zeil overwonnen is neem je een volgende dag iets dat opnieuw eng is, bijvoorbeeld een klein trekkertje (een zitmaaier), dat stilstaat maar met de lawaaiige motor aan. Etc... Veel succes,
Karen

Leonieke schreef op zaterdag 22 mei 2010, 10:03:


Je bent al goed bezig! Wat ik zou doen is wandelen met haar en alle enge dingen bekijken die je tegenkomt.
Als Kiyasa ergens bang van is zeg ik : het is goed, ga maar kijken. Dan haar laten kijken tot waar ze durft. Dan stoppen en laten kijken. Proberen of ze al dichterbij durft. Voor dat ze alsnog gaat flippen een paar stappen achteruit weer even rustig kijken en dan verder lopen. en uitgebreid belonen.
Echt veel oefenen, oefenen en oefenen. Misschien zelf eerst op vertrouwd terrein.

Bedankt voor de tips!

Coulash schreef op zaterdag 22 mei 2010, 10:26:


Hiermee sla je wel de spijker op de kop, dat kan inderdaad nog wel eens het grootste probleem zijn. Maar ik heb de eigenaar al te verstaan gegeven dat als hij wil dat er met de zweep gewerkt wordt, hij misschien maar op zoek moet naar iemand anders. Dat ik dat niet doe. Ik doe mijn stinkende best voor dat beest en steek er ontzettend veel tijd in, maar wat ik van hem meestal krijg is gezeur en gedram.

Bij een van zijn andere pony's is vandaag het ijzer onder de hoef vandaan gevallen omdat de hoefwand zo lang was gegroeid. Hele hoef aan de brokkels. Maar nee hoor, hoefsmid komt dinsdag en dat is snel genoeg, rijden zou ook nog wel gaan ook al zit het andere ijzer er nog wel onder..

Ik werk ook in kleine stapjes en ben al zo trots op haar, gezien waar ze vandaan moest komen. Ze doet zo haar best en dat is zo mooi om te zien!! Dat verkennen van enge dingen doe ik inderdaad veelvuldig met haar.

Verder ben ik continu aan het 'trainen' en belonen, voor naar me toekomen in de wei, hoofd laten aaien, hele lichaam laten aaien stilstaand en zonder vuile blik/slaan, idem in weiland (belangrijk!), laten poetsen zonder te draaien, stilstaan bij voetjes geven, opzadelen, opstijgen, goed meelopen, achteruit, enz. enz. Gewoon alle basisdingen. En ze gaat vooruit, stapje voor stapje!

Maar met rijden vind ik het moeilijk om een plan te maken. Voorlopig toch maar gewoon weer in de bak, het steigeren negeren en het goede belonen.

Gewoon wandelen gaat ook niet echt, door haar grote angst voor landbouwverkeer.

Vanmiddag hebben we geoefend met de trekker terwijl zij en ik in de paddock zijn, dit ga ik herhalen! Tot de trekker er ook op de weg gewoon langs kan. Uiteindelijk zal ik haar wel 'trekkermak' krijgen. Vrachtwagens oefenen wordt moeilijker want die heeft de eigenaar niet in zijn schuur staan. Trudy, hoe heeft die vriendin dat precies aangepakt, weet je dat?

QUOTE:En ze gaat vooruit, stapje voor stapje!

Vergeet niet, dat deze stapjes VEEEEEL grotere stappen zijn dan de stappen die ze vooruit maakte met een zweep als ópdrachtgever'.
In de toekomst zul je veeeeel meer aan de resultaten van deze kleine stapjes hebben: die gaan over vertrouwen!

Hou vol en let maar op: je wordt steeds creatiever in het bedenken van dingen: ik heb ooit een buurjongen meegeneomen toen ik ging paardrijden met zijn walgelijke plastice tractor: hij mocht zoveel mogelijk geluid en gekke bochten maken om ons heen, terwijl ik haar heerlijk stond te poetsen en te verzorgen op het harde. We zijn wel een half uur ECHT SAMEN bezig geweest: hadden op laatst niet meet door, dat hij er nog steeds was en heel sip vroeg of hij nu alsjeblieft naar huis mocht......

Je kan ook een keer je Ipod meenemen met Henk Wijngaarden erop: met de vlam in de pijp...... Om alvast in de stemming te komen.....

Grapje natuurlijk: hou vol, wees creatief, laat de mensen om je heen er maar in smoren (probeer ze vooral niet te overtuigen: ga lekker je eigen gang en over een hele poos praten ze wel anders!)

Groet Bianca

Aan Bianca kan ik niets toevoegen,.
Je bent hardstikke goed bezig. In de bak werken met de trekker is ook goed.
Straks naar buiten met die trekker en paard en daar verder oefenen. Eerst op afstand en steeds korter langs
Dan het paard stil laten staan en de trekker er langs rijden.
Dit kan je verder in de training ook langs de weg doen, om te wennen aan vracht verkeer.

Nils en Olly
Hoe meer je leert, hoe meer je beseft, dat je
weinig weet

Dank, mensen.

Vandaag zei degene die de trekker reed naderhand dat het wel leek alsof ze naar me toe kwam juist als ze bang was. En mijn dag was weer goed.

Soms voel ik me als zo'n moeder die trots is op elke scheet die haar kind laat. "Kijk, ze kan al omrollen !"

en zo volgen er nog veel meer momenten!
Geniet ervan en gebruik dit overwinningsgevoel om de volgende keer een opmerking van iemand naast je neer te leggen!
Maar gebruik er vooral van om vanavond nog even over na te genieten als je helemaal rozig op de bank zit: HEERLIJK!

Bianca

Leonieke schreef op maandag 24 mei 2010, 20:20:


Dat herken ik precies .

Geweldig dat het zo goed ging!

Karen