Trudy schreef op zaterdag 22 mei 2010, 11:36:


OK. Dan is het zaak om haar buiten meer te gaan trainen.
Een paard wat niet weg wil van de kudde is dus onzeker. En ziet haar eigenaar nog niet als een goede leider, heeft er nog geen 100% vertrouwen in... Veiligheid van de kudde is dus belangrijker als de eigenaar...

Ik denk dat het handig is als je vriendin eens veelvuldig gaat wandelen met dat dier.
En steeds verder weg, net zolang tot ze ontspannen naaststapt. STAPT, ja....
Daarna opstijgen... paar meter stappen. Als dat goed gaat, de hemel inprijzen en weer ernaast gaan lopen. Etc.etc.etc. Steeds langere sessies doen en blijven belonen.
Pas 'n stapje verder gaan als de sessie goed verlopen is.
Ik denk dat ik het zo zou proberen op te lossen.

Misschien dat er hier lezers zijn die nog andere oplossingen kunnen bedenken...

Hihi... lekkere uitdaging dit!

Wil
Hoefijzers..... het einde!!!

Wil schreef op zaterdag 22 mei 2010, 13:06:


Ik sluit me graag bij Wil's advies aan, plus: als het paard niet te houden is helpt het vaak om de teugels juist LOS te gooien. Dat is heel tegenstrijdig met wat je als ruiter wilt doen. Maar toch, vaak als je zelf volledig ontspant en ruimte geeft in die teugels, wordt het paard ook rustiger en gaat juist stappen in plaats van rennen.

Bij Fálki werkt dit perfect, die wil ook nog wel eens héél irritant blijven dansen en dribbelen als hij liefst wil rennen. Desnoods dribbelt hij op de paats of zijwaarts, als je hem tegn probeert te houden. Als ik zelf ophou met vechten met hem, dus ontspannen en teugels los gooien, is het zo klaar. Maar Fálk vertrouwt wel op mij en gaat dus ook zonder probleem van de kudde weg; of dat veel verschil maakt durf ik niet te zeggen.

Een garantie geef ik er dus niet bij, dus uitproberen op een stuk waar het geen kwaad kan mocht het paard toch gaan rennen
En eerst van huis af dit proberen, in plaats van richting huis.

Karen

Karen Koomans schreef op zaterdag 22 mei 2010, 22:31:

Wandelen?alleen nog maar,maar dan is ze rustig.
Los gooien!
OOk gedaan,volle rengalop.
Vanmiddag nog getuige van.
We zijn met zn 3en(bijna ons hele kuddetje(5) op pad gegaan en 3 uur gereden.
T ging op afspraak dat we t als een project zagen.
Op zich heeft ze zich tweederde van de rit aardig netjes gedragen,dus op zon lange rit(die we eigenlijk niet van plan waren)redelijk.
Dit speelt al een 2 jaar.
Ze heeft om die reden ook niet veel meer gedaan .
Nu pakt ze t weer op en gaat ervoor,maar t is een tinkerkluif.
Maar zoals ik al schreef,ze is echt een echte amazone en die zie ik niet zoveel.
Ze red t wel .
Veel meer doen en concequent.
En van huis?
Zelfde hoor.
ruim de halve kudde mee.
Maar t is nu wel fijn dat ze een paar mensen nu om haar heen heeft ,die wel mee willen werken aan dit project.
Is wel stimulerend.

Hier in de buurt ook een Tinker hengst, dribbelen- rustig drafje- handzame galop.
Elk tempo perfect onder controle, met losse teugel.
MAAR stappen?? Nope
Amazone is het gewent en heeft geen zin in het gevecht om iets te krijgen, waar het beest niet gelukkig mee is.
Is wat voor te zeggen, toch?

Nils en Olly
Hoe meer je leert, hoe meer je beseft, dat je
weinig weet

Karen Koomans schreef op zaterdag 22 mei 2010, 22:31:


Toendertijd heb ik dat niet geprobeerd... had domweg die kennis niet.
Nu zou dat heel zeker een optie zijn. De Quarter wilde ook alleen maar knallen!
Zo hard als ze maar kon... en Karen.... dat was heel erg snel!
Ik had haar trouwens toen net, denk een paar dagen.
En ze kwam van een privestal af, had dus opgesloten gestaan.
Je kent dat wel... 1 uurtje per dag eruit, gelijk de manegebak in en de standaard rondjes draaien. Nog met 'n zweep ook. Tsjonge.....

Het was indertijd mijn fout, (maar alla, ik heb het geprobeerd tenminste!) om haar eens flink uit te laten razen. Het enigste wat ik ermee bereikt heb indertijd was voor haar de bevestiging dat racen heerlijk was... daarna heeft ze nog zeker een kwartier op haar plaats staan te galopperen, omdat ze zooooooo graag nogmaals wilde!
Die had veel meer power als ik ooit kon vermoeden. Ze is zó snel van haar plek vertrokken dat de kinband van m'n cowboyhoed is geknapt
Dat zandpad (vrij hard) was 6 kilometer lang, het heeft haar helemaal niets gedaan.
Dit was zo'n paard dat je kapot rijdt. DIe loopt zich helemaal dood en gaat volledig door haar eigen lint, krijgt een vreselijke kick van zo hard mogelijk rennen.
Poeh.... het was voor mij ook kicken hoor.... ik denk dat ik nooit meer zó hard gegaloppeerd heb.

Voor 'n Tinker zoals Trudy hier beschrijft denk ik niet dat het 'normaal' is, ik bedoel daarmee rasgebonden. En zou ik het dus proberen zoals ik eerder beschreven heb.

Wil
Hoefijzers..... het einde!!!

Trudy schreef op zaterdag 22 mei 2010, 22:42:

Tsja, ongeleid projectiel dus? Nu is gelijk mijn vraag: kan een Tinker met een vette rengalop z'n warmte dan wel kwijt? Dit vraag ik omdat een vriendin van mij een prachtige Belg heeft. En die kan ook goed galopperen... maar daarna moet ze toch écht minstens een half uur stappen, zij zegt dat hij anders z'n warmte niet kwijt kan.
Vandaar de vraag.

Wat je schrijft Trudy.... idd. consequent blijven. Stap en stap. En anders zet ze zichzelf en de Tinker maar op transport... in het najaar of zo... hierheen.
Dan zullen we eens gaan stappen... heb nog een leuke 20-jarige in de aanbieding die momenteel erg goed kan sjokken! Die laat zich de kop niet gek maken hoor...


Wil
Hoefijzers..... het einde!!!