eddy DRUPPEL schreef op maandag 24 mei 2010, 1:43:


Als Druppel het niet heeft geschreven, dan is het onzin, om doodmoe van te worden.
Als de beweging er is, kan je het op cue (que in Druppel taal) zetten. Moeilijk he.

Ik kan je bovendien uit ervaring zeggen dat het werkt. Mijn paard heeft van nature een prachtige uitgestrekte draf, die ze ook graag laat zien. We hebben menig paard op de boven omschreven manier geholpen te leren wat de bedoeling is als er gevraagd wordt te strekken.

Je kan de pony ook goed helpen met je zit, door zelf grotere voorwaartse bewegingen in het zadel te maken met je bekken. Niet sneller maar ruimer. De pony volgt dan de beweging.

Deze had ik nog bewaard om op te reageren:

angelique hage schreef op zondag 23 mei 2010, 22:46:


Waarom niet? Het is toegestaan, dus wat houdt jullie tegen?

Peet schreef op woensdag 26 mei 2010, 22:42:


Moet ook nog uitgeschreven worden he.

Peet schreef op woensdag 26 mei 2010, 22:42:


Da's een combinatie van niet durven en niet kunnen:
Ten eerste rijden wij 75% van de tijd buiten (in het bos en op de heide) en onze pony's schrikken regelmatig (zomaar om niets) en gaan dan 180 graden om en kogelen weg. Alhoewel ik overal lees dat je bitloos net zoveel (of weinig..) te vertellen hebt op zo'n moment, voelt m'n onderbuik toch anders.
Ten tweede zijn we niet echt "goede ruiters" en zitten daarom beiden bij een rijvereniging op les (privéles zit er simpelweg financieel niet in). Daar zijn we al zowat de enigen zonder ijzers en sporen, om over de zogenaamd grappige vragen/opmerkingen over de "winterwol" maar te zwijgen. Ik voel mij op dit moment als ruiter nog niet goed/kundig genoeg om in die setting bitloos te gaan rijden.
Ik heb wel al eens in de rijhal (toen er verder niemand was) bitloos geprobeerd. Ik voelde me niet op m'n gemak, mede ook omdat ik eigenlijk niet wist waar ik mee bezig was. Daarmee kom ik bij het derde, maar wel het allerbelangrijkste argument: als ik niet weet hoe, wat doe ik mijn pony dan misschien aan (ik ben heel bang hem pijn te doen aan z'n neus).
En zolang ik het niet kan/durf, ga ik mijn dochtertje al helemaal niet bitloos laten rijden. Maar ik hoop dat de dag ooit komt dat we de stap wel durven/kunnen (qua rijkunst en financieel, dus met de juiste begeleiding) maken. Het is in ieder geval wel mijn droom om ook die laatste stap te zetten.

angelique hage schreef op woensdag 26 mei 2010, 23:54:


Goh, lijkt Baladeika wel. Leek moet ik zeggen, van de periode dat ik nog anders met haar omging en met bit reed. Nu doet ze zo niet meer, dat gedrag is een wisselwerking met de ruiter hoor, en dat los je op met een training (mens en paard), niet met een bit, juist niet zelfs.


Juist als je geen goede ruiter bent, ben je eigenlijk verplicht om het zonder bit te doen vind ik.


Oh maar als je zorgt voor een vriendelijke sidepul dan kun je jouw pony helemaal geen pijn doen joh! Dat bit ligt op de scherpe, dunne, lagen in de mond van een paard, er is heel weinig plaats om de druk over te verdelen, dát doet pas pijn...


Niks dromen maar dóen, huppakee. Je rijdt toch met Anja? Volg haar goede voorbeeld en ga gewoon doen, doen, doen.

P.S. Vind het goed van je dat je het zo opschrijft, zonder aangevallen/aangebrand te doen
--
Ilona

Ilona Kooistra schreef op donderdag 27 mei 2010, 0:03:

Eens, maar een training ... ...
Eens, maar als ik dát op de vereniging zeg....dan vallen er meer mensen over elkaar heen dan de afgelopen dagen hier...
Ik heb ook groot ontzag voor wat ik haar zie doen: als toch relatief groene ruiter op z'n beer van een Fries. Ik zeg heel eerlijk dat ik dat niet durf.
Ik voel me niet zo snel aangevallen; ik schrijf gewoon eerlijk op hoe ik het voel.

Je hebt gelijk met alles wat je schrijft, maar waarom ben ik dan zo'n schijtebroek?
Ik wil niet tijden lang rondjes gaan draaien in een bak totdat ik me wat zekerder voel. Want zoals gezegd, begeleiding in dat traject kan ik niet betalen, dus dan moet ik het net zo lang maar "proberen" (en dan weet ik nóg niet of ik het goed doe) tot ik me wat zekerder voel.
En gewoon het bos in gaan en maar zien wat er van komt, is ook geen optie: ik kan het mij niet permiteren (gezin, verzorging eigen en opfokpony's, werk) ergens hier op de Veluwe op apengapen te liggen.... Oh, dit is zo'n stom cirkeltje waar ik nu al zeker een jaar in ronddraai!

Hier nog een , hoor, sinds het clickerweekend, waar we er dus met zn allen over geboomd hebben is het bij mij ook veel erger geworden. De zin dus om bitloos te gaan....
Heb zelfs de stoute schoenen aangedaan en gewoon geprobeerd, meerdere malen zelfs, ben echt blij dat ik t nog kan navertellen, veel grondwerk in die tijd, en braaf... in het bakje ja , maar buiten....ze zijn zoveel sterker dan jij...
Maar nu de gewetensbezwaren,(hier dan althans) want je doet t blijkbaar niet goed en dan doe je ze nog pijn ook....durf er nu al helemaal haast niet meer op

angelique hage schreef op donderdag 27 mei 2010, 0:23:


Ik begrijp het wel, en ik denk dat héél veel mensen om (ongeveer) dezelfde redenen niet overgaan op bitloos. Ik kan me ook voorstellen dat het eng lijkt, het lijkt alsof je het laatste stukje controle dat je dénkt te hebben (het bit) uit handen geeft.
Ken je deze site? Een aanrader vind ik! bitloos.nl/" target=_blank>http://www.bitloos.nl/ Vooral de onderdelen "publicaties" en "ervaringen" zijn interessant en persoonlijk vind ik dit artikel het meest aansprekend in het kader van wat jij schrijft; http://www.bitloos.nl/downloads/publicaties/Het_grote_bitloze_experiment.pdf

Mbt geen geld voor goede training. Misschien (misschien ook niet) is er iemand die jou les zou willen en kunnen geven in ruil voor een tegenprestatie? Dat jij dan op haar/zijn hond of paard past tijdens vakanties, of ... (er zijn honderd dingen te verzinnen).

Karen

Ook met bit zijn ze sterker.

Ik reed met bit, en ik rij al paard zolang als ik me kan herinneren.
Tot ik hier op PN kwam, was de gedachte om zonder bit te rijden, niet eens bij me opgekomen.
Maar de mensen op dit forum deden me nadenken. En ik werd elke dag een beetje dapperder, en wilde meer en meer proberen zonder bit te rijden. Ik ben begonnen aan het eind van een buitenrit, bij het naar huis stappen, het hoofdstel af te doen, ik had dan het halster onder het hoofdstel gelaten. En naar huis stappen op het halster.
En zo uitgebreid. En toen een bitloos hoofdstel gekocht. Vervolgens bithoofdstel en bitloos hoofdstel allebei aan, en niet aan de teugels aan het bit komen, en kijken hoe vaak je moet teruggrijpen naar dat bit.

Dat was snel duidelijk: helemaal niet.

Daarna alleen nog maar bitloos gereden. Het is niet enger, je bent er bang voor, dat is wat anders.

Marlies Sanders schreef op donderdag 27 mei 2010, 1:18:


Marlies... heb je een reden om te schrijven dat ze buiten zoveel sterker zijn?
Wat is er eigenlijk gebeurd?
En in de rijbak gaat het dus goed? Je paard heeft genoeg vertrouwen in je?
Ja, veel vragen he... maar goedbedoeld. Ook ik heb ooit voor die beslissing gestaan, alleen weet ik ook nog heel goed hoe vreselijk betrouwbaar m'n paard was en nog steeds is. Heel eerlijk? Ik merkte geen enkel verschil.
Misschien heb ik dan heel erg veel geluk gehad?
Ik ben er gewoon opgestapt, Peet was bij mij met verschillen optomingen, en ik wist ook gelijk welke het meest geschikt was. De volgende dag heb ik die besteld... en toen nog met smart moeten wachten voordat het hoofdstel er eindelijk was.
Omgedaan.. en ook gelijk naar buiten. Echt nooit verschil gemerkt.
Waarom doe je dan niet, die tip gaf Ilona mij ooit... het gewone bithoofdstel onder je bitloze? Net zolang tot je zeker weet dat je wel bitloos buiten kunt rijden?
Snap je? Als een soort extra verzekering...
Enne.... als jij niet flink gaat zitten rukken en plukken... ze zijn nou ook weer niet van suiker hoor!

Kom op... lekker d'rop.... probeer eens zoals ik geschreven heb?
En nog iets... ik vind persoonlijk dat helemaal NIETS moet.
Niets. Je probeert het tenminste! En dat vind ik al heel wat want je hebt er over nagedacht. Ik denk echt dat het een kwestie is van ietsje meer vertrouwen opbouwen... en gewoon weten dat het goed is... en dat het dan wél gaat.
Ow... Rome is ook niet in 1 dag gebouwd toch?

Hoefijzers..... het einde!!!

angelique hage schreef op donderdag 27 mei 2010, 0:23:


Dan probeer je het toch eens met dubbele teugels? Deed ik in het begin ook. Ik heb geen eigen paard en op andersmans paarden rijden en dan gaan expirimenteren vond ik ook zo wat. Dus deed ik gewoon ook het bit in met die teugels in een knoop op de hals. Kon ik altijd "in geval van nood" die erbij pakken.

Geeft je zelf ook een veilig idee, want zo te horen zit het tussen je oren. De pony die ik rij is geen gemakkelijke, word snel druk in zijn hoofd en gaat dan aan het lopen. Ik heb nooit problemen met de overstap gehad, maar ik heb er wel de tijd voor genomen.

En met een sidepul moet je echt aardig uit de hoek komen wil je daar pijn mee doen hoor, dat gaat je niet lukken!

Groetjes Karin

Ik heb een bitloos hoofdstel met losse bithangers eraan. Ook ik heb vroeger altijd met bit gereden en had nog nooit van een sitepull gehoord.

Ik las dat dravers vaak zonder bit werden getraind onder het zadel omdat bij die paarden het bit eerder aanleiding gaf tot versnellen dus zodoende kwam het bitloosrijden onder mijn aandacht.

In het begin heb ik dus ook met dubbele teugel gereden. Om zo in geval van nood het bit te kunnen gebruiken. Eerlijk gezegd merkte ik geen enkel verschil dus dan is bitloos wel een heel fijn alternatief om mee te rijden.