Isabel van der Made schreef op maandag 24 mei 2010, 0:39:


Nou , in zoverre heb ik er wat aan , dat ik dat nou juist precies gisteren gedaan heb!
Ik had niet verwacht dat Namkje het zo lang zou kunnen volhouden , en toen duidelijk werd dat ze moe was van alles , ben ik inderdaad afgestapt , en heb ik de laatste 2 kilometer naast haar gelopen.

Gr Esther

Spirithorses schreef op maandag 24 mei 2010, 0:42:


Ik denk het , zou best kunnen hoor!
Ze is heel gevoelig op druk , voor mij om de balans te vinden tussen druk en leiding geven.


Gr Esther

van lennep schreef op maandag 24 mei 2010, 9:16:


Mijn eigen BD is een paard dat nooit zal bokken.
Maar zet er iemand op die niet goed lichtrijdt en ze bokt of gaat ermee rondsjezen, steeds harder, totdat ze zelf in paniek gaat.

Groet, Pien

Christel Provaas schreef op maandag 24 mei 2010, 0:50:


Je hebt gelijk , was ook teveel , ook voor mijzelf.
Maar die kilometers worden op deze manier wel makkelijk gemaakt , en dat is weer goed.
Ik probeer zoveel mogelijk te gaan buitenrijden , samen met andere mensen en andere paarden.
Dat vind ze leuk , en doet ze prima!

Het was niet de eerste keer voor haar. En wat Isabel ook al aangaf , gewoon doen , en kijken wat er dan gebeurd , en niet bij voorbaat al denken dat ze dat niet kan , of dat het teveel voor haar is.
Trudy was mee , die kent haar goed.
Ik heb regelmatig gevraagd of we niet te ver gingen , en of Namkje het wel aankon.
Uiteindelijk ben ik ook afgestapt , ook voor mezelf.
Vlak daarvoor toonde ze op eigen initiatief nog ontdekkingsgeesten , dus echt overvraagt zal ik haar niet hebben.
Maar dat zullen we zo zien. Moet nu naar Florien met haar...

Gr Esther

Isabel van der Made schreef op maandag 24 mei 2010, 0:58:




Gr Esther

Ik ga het leren Wil , zeker weten!!!
Het loopt allemaal alleen anders dan ik gedacht had , en dan ga ik weer in mijn hoofd zitten...weet je nog?

Gr Esther