> van lennep schreef op maandag 24 mei 2010, 9:21:

>> Dat is al moeilijk...Waarneer moet ik met haar meegaan en haar met rust
>> laten , en waarneer moet ik doorpakken....
>
> Ik zeg niet dat dat altijd makkelijk is, het IS best moeilijk bij sommige
> paarden. Ik ken jou natuurlijk alleen maar van het forum, maar op basis
> daarvan denk ik dat het jou, met hulp van de mensen die je zelf hebt
> ingeschakelt, echt wel gaat lukken. JE KAN HET !

> Ja, Namkje moet het leuk blijven vinden, mee eens, maar niet persé iedere
> minuut dat je iets vraagt van haar (naar mijn mening).
> Enneh, als ik nou effe wat meer opknap, kom je dan een keer hier naartoe?
> (LOL, dit klinkt als het bekende "kom je bij mij spelen?" van een
> 6-jarige)
> Gaan we samen rijden, een heerlijke lange rustige ontspannen genietrit,
> met Fálk en Namkje ? Lijkt me hartstikke leuk! Fálki is, als-t-ie er
> zin in heeft, een heel snelle stapper, maar ik vind het geen enkel
> probleem om er dan naast te gaan lopen, als dat snelle stappen lastig is
> voor jou en Namkje.

> Karen

> Ja, weet ik. Wij tóbben teveel... soms. Weet je nog met Catcher... heb ik
> nachten niet van geslapen! En wat was er nu eigenlijk aan de hand?
> Helemaal niets!

> over gemaakt?
> Ik hoop Esther, dat het zó gaat!
>
> Hoefijzers..... het einde!!!

>
> Esther, volgens mij wil jij alles veel te goed doen...
> Geniet gewoon mét je paard, niet overvragen, niet te veel nadenken en
> alles willen ontrafelen. Dat is ook een vorm van druk voor je paard.
>
> Marianne