Ans Jondral schreef op woensdag 26 mei 2010, 1:33:
> Je beschrijft bijna letterlijk wat hier gebeurd is the day after.
> En dat heeft wel langer dan een kwartier geduurd, want mijn zus vond hem
> (en een flippende Charly) en kreeg hem niet wakker en belde mij dan uit
> bed. Ik ben erheen gegaan (duurt toch al minstens een kwartier) en toen
> heeft hij nog een hele tijd voor dood gespeeld. Ik heb dat veulen ook
> behoorlijk doorheen gerammeld. Geen reactie.
> Een beetje later begint die mij plots aan te loeren, de snoodaard.
> Als wraak had mijn zus hem bijna 'Klaas Vaak' genoemd
Ow, ik voelde me toen zo waardeloos!! We hadden al vaker veulens gefokt, maar dit had ik echt nog nooit meegemaakt. Je denkt echt dat zo'n veulen doodgaat!
Weet je, misschien een hele rare vergelijking van mij hoor.... maar dat bijna comateuze slapen, ik denk dat dit ook de oorzaak is van wat ze wiegedood bij baby's noemen.
Want daar moest ik gelijk aan denken... en ik weet niet waarom.
Hoefijzers..... het einde!!!