Stephanie Pots schreef op donderdag 3 juni 2010, 18:17:


Welnee Stephanie! Heel goed plan van jou.
De meeste mensen willen veel te veel gelijk. En als het dan niet goed gaat ligt het aan het paard
Pas als je het gevoel hebt dat ze toe is aan meer, dan pas kan je voorzichtig gaan beginnen met kleine stapjes.

Stephanie Pots schreef op donderdag 3 juni 2010, 18:17:


Waaraan merk je dat ze stress heeft? Is het vanwege paarden om haar heen die haar angstig maken, is het vanwege mensen, roepen geluiden iets in haar op. En wat doet ze dan, weven, op en neer lopen, rennen, apatisch worden, zich niet laten vangen, kont toedraaien, kortom, wat voor signalen krijg je precies?


Kan niet. Van loswerken wordt een angstig paard niet rustig. Want je drijft haar van je af (neem ik dan aan) en dat geeft nou juist géén vertrouwen of rust. Als jij haar vertrouwenspersoon bent moet je haar nou níét zulke dingen laten doen maar haar dicht bij je nemen en haar, samen met jou, laten ervaren dat de dingen waar ze stress van krijgt, zo erg niet zijn. Kleine oefeningetjes doen, haar meenemen, leiden, laten volgen etc. Effe kort, van mijn part naast de groep als ze zenuwachtig wordt. Breid dit uit naar langere momenten, verderweg, alleen met jou.


Kunnen zoveel oorzaken zijn. Is in elk geval een teken van (oude) frustratie en een endorfine aanmaak gewoonte. Afleiding is DE therapie hiervoor.


Trap niet in de valkuil om haar vanuit jouw menszijn zielig te vinden waardoor ze niks hoeft en haar gang mag gaan. Ik denk dat 9 van de 10 mensen dit zo zouden doen.
Ik zou haar een paar dagen laten acclimatiseren en dan júíst dingen gaan ondernemen, afwisseling bieden en haar al doende laten zien dat de wereld en mensen heel leuk zijn. Dat samen ondernemen vormt een band en zo krijgt ze vertrouwen in jou, niet door niks te doen. Hte is goed dat je op een stol gaat zitten en haar observeert. Erg belangrijk. Meer mensen zouden dat moeten doen in hun paard te leren kennen. Maar houd het daar niet bij, breid het uit.

Ik heb hier toch wel al een aantal paarden gehad met een 'verleden' en het valt ons allemaal op dat er paarden zijn die zichzelf in een soort van slachtofferrol manouvreren, altijd op de verkeerde plaats staan, klappen incasseren, en heel zielig kunnen doen. Het 'gevaar' is dan dat alle omstanders het zielig vinden, zo'n paard extra willen verwennen door hapjes te geven zijn/haar zin te geven want-ze-heeft-al-genoeg-meegemaakt, haar met rust te laten en dat is nou precies het verkeerde.

Het is een paard en een paard is geen mens! Een paard kan niet beredeneren zoals wij dat kunnen. Een paard denkt niet in tijd zoals wij dat kunnen. Een paard is veel meer in het 'nu'.

Haal haar gerust eens even weg uit de kudde en laat haar zien dat ook jij een centraal persoon bent in haar leven, dat jij haar iets te bieden hebt. Daar is helemaal niks mis mee. Je zult het toch een keer moeten aangaan, die oude dingen uit haar vorige leven. Door niks te doen komt ze ook niet verder en loopt ze kans in dat oude gedrag te blijven hangen. Houd er rekening mee dat veel van wat je ziet ook gewoon karakter kan zijn.

Over het algemeen werkt het zo bij paarden dat nieuwe patronen zich vrij gemakkelijk over oude patronen heen vestigen. Natuurlijk zullen er wat oude dingen blijven hangen, maar laat je niet verleiden om daarin teveel te blijven hangen omdat je haar zielig vindt.

NU heeft ze een goed leven. Haar oude leven ligt achter haar en is nu voorbij. Laat haar dat zien en leer haar er samen met jou van te genieten, dat geeft de beste (en snelste) kans op succes.

Groet, Pien

Dames, dank voor jullie adviezen. Ik heb het even laten bezinken en nagedacht waar ik me zelf het prettigst bij voel. Ik neig heel erg naar rustig aan doen. Liz reageert heel heftig op de minste of geringste druk en ik merk dan dat onze verstandhouding weer een stapje terug gaat. Ze is me nog niet aan het uitproberen, daar ben ik wel alert op. Ik vertrouw er maar op dat ik aanvoel wanneer het tijd is. Ik ben me wel aan flink aan het inlezen en rondvragen hoe ik het allemaal het beste kan aanpakken. Maar iedereen zegt wat anders, dus ik moet maar vertrouwen op mezelf

Inmiddels is er vorige week een jaarling merrie aan de kudde toegevoegd. Liz heeft het arme beestje de stuipen op het lijf gejaagd door te schoppen, bijten etc.. Na eerst een paar dagen apart te hebben gestaan (jaarling bij leider gezet) is Liz nu een prachtige, lieve, zorgzame moeder voor dit jonge paard geworden. Heel mooi om te zien! Liz weeft nu minder langs de draad, ze staat er nog wel te kijken maar veelal nu ook gewoon te slapen. Alleen als er mensen komen bij de veulentjes raakt ze gestressd.

Ik ben er inmiddels achter gekomen dat ze een aantal jaar alleen in een bos heeft gestaan met een kleine paddock waar ze 1x per dag wat te eten kreeg. Het is nog niet duidelijk in welke periode, bij welke eigenaar, ze haar veulentjes heeft gekregen. Maar het zou me niets verbazen als ze die gekregen heeft in deze eenzame periode waarbij haar kroost vroeg weggehaald werd om verkocht te worden.
Ik krijg er kippevel van terwijl ik het typ....................

Pien ik heb je een ster gegeven want je hebt een prachtig stuk geschreven dat ik voor 100% kan onderschrijven.

Christel Provaas schreef op zaterdag 19 juni 2010, 13:34:


Dank je. Ik denk er nu nog net zo over.
Groetjes, Pien

Hihi.... ik ben inmiddels begonnen! Gewandeld (zie post over bespiering en beginnertje). En ook hoeven bijgewerkt

Weet je, wanneer we heel eerlijk naar onszelf kijken is het meestal geen paard-ding maar een mens-ding. Ik denk dat Liz er best aan toe was om dingen te gaan doen, maar ik zelf nog niet. Wanneer je het vertrouwen zelf niet uitstraalt, zie je een paard met weinig vertrouwen gespiegeld. Zo prachtig! Toch ben ik blij dat ik niet eerder dingen ben gaan doen, het zou niet gewerkt hebben en voor mij een bevestiging zijn geweest dat 'ik het niet kan'. Nu doe ik het stapje voor stapje en krijg ik keurig bevestigd dat we goed bezig zijn. Ik wilde graag een 'leerpaard'. Ik denk dat ik er eentje heb................

Weer wat meer te weten gekomen over Liz: ze heeft twee veulentjes gekregen in haar eenzame periode.