Prachtige beelden om naar te kijken! Al dan niet met tranen in de ogen! Over spelend leren gesproken...

En de opsomming van alle andere filmpjes heb ik ook in een bookmark gestoken. Onze Qadish kende en kon op zijn 1 jaar ook al wel wat dingen, maar kon in de verste verte niet tippen aan de kennis en kunde van Huppel... Hij zou het wel gekund hebben hoor (hij was nu eenmaal het beste veulen van de hele wereld), maar zijn baasjes zijn zelf zo ver nog niet.
Lena

Aan de hand van het filmpje, heb ik een groot stuk zeil tussen het ene en andere weiland geleg. Nu zou ze daar dus overheen moeten. Ik probeer daar, merrie loopt door beek, veulen volgt eerst wijfelend . na te bootsen. Nu loop hier de merrie niet heel ver door, dus de neiging om haar moeder te volgen is heel niet zo groot. Ze is ook al , he vandaag 3 maand, dus niet zo plakkerig meer.
Ik wilde het ook niet laten liggen omdat ze er echt niet over ging. Uiteindelijk met wat komotie van buitenaf, ging ze heel voorzichtig . (wat een verschil met Falone, die vind vergeleken met haar weinig echt spannend). Vandaag herhaald. Ik heb de hulp van mams nodig. Anders gaat ze ervoor staan, en doet geen stap verder. Met merrie op het zeil, ging ze meer onderzoekend te werk. En toen ging ze stap voor stap het zeil op, en gelijk driiinnnkkkeeen . Dat was mooi. Ik probeer/ben daar dichtbij dat ze het ook met mij gaat associeren, zodat we er samen ook beter van worden. Nu met z'n 3 er 4 keer heen en weer over gelopen. Afgesloten met Folt en ikzelf erover.

Oke dat "was" het zeil . Nu vraag ik mij af, ik ben daarna ook gestopt, wat een veulen allemaal kan hebben. Elke dag even vind ik mooi, en Leuk .
Ik vind het erg interessant. Ik probeer haar te lezen, en aan de hand daarvan te handelen. Te stoicijns, vind ik, kan wel even wakker worden, en het voorwaartse gelijk beknuffelen... Ondanks dat het te rustig Lijkt, kan het ook wat introvert spanning zijn. Maar als ik niks onderneem gebeurd er ook niks.
Zou ik haar met rust moeten laten en het geheel op latere leeftijd oppakken, of kan dit en is het alleen maar mooi?
Ikzelf denk dat dit kan, maar ook niet meer, en ook het trailer gebeuren is natuurlijk alleen maar handig en relaxt als ze er al wat aan gewend is, in geval van nood, of wat willen ondernemen....

Is het het verstandigste om altijd bij nieuwe dingen ook de merrie te betrekken, als ik dat niet doe, maak ik het waarschijnlijk te moeilijk, voor mijzelf maar ook voor het veulen denk ik
Als iemand een interessant artikel of eigen ervaring weet/heeft....
p.s ik heb ook gelezen dat clickeren met een veulen teveel/intensief zou zijn?....

Anita Cats schreef op maandag 14 juni 2010, 12:43:


Hoi Anita,

Voer was de eerste maanden ook niet echt interessant, ik heb dan ook die eerste tijd maar kort kleine dingetjes gedaan, zachtjes wijken voor druk, halstergewenning, mee met mama naar buiten, en niet veel meer. Rond haar 6-9 maand vond Huppel mij heel interessant als speelobject, maar respect had ze niet echt, ik kon wel eens een poezelig beentje in mijn richting krijgen. Ik durfde toen ook eigenlijk niks te corrigeren, was bang iets fout te doen. En ik was ook nogal onder invloed van het extreme 'enkel positief belonen en ongewenst gedrag negeren'. Toen ben ik zes weken Parellicursus in Amerika gaan doen, waar ik met m'n leenpaard ook heel veel geclickerd heb en alles voor mezelf wat kon (her-)ontdekken, toen ik terugkwam had ik zelfvertrouwen genoeg om met Huppel écht te gaan beginnen volgens Parelli, vanaf dat punt (1 jaar oud) zie je de filmpjes.
Haar aandacht houden is inderdaad een combinatie van dingen, ze is jong en speelt wel graag, er valt al eens een voertje (nu ja, equilife korrel) te verdienen, en soms... heeft ze gewoon een halster aan hoor, en 'moet' ze wel bij mij blijven. Goed aanleren van wegdrijven achterhand = neus naar je toe is voor elk paard nuttig om ook met een doorhangend touw of zonder touw de aandacht van je paard te kunnen vragen.

Met moeder en veulen samen heb ik vooral buiten gewandeld, de eerste maanden aan de hand, dan ook van op Lolita's rug. In de bak heb ik met hun samen niet zoveel gedaan, tenzij eens voor de lol van het spelen met twee paarden tegelijk. Wat natuurlijk in het begin wel gebeurde is dat ik met Lolita terug grondwerk oppakte na de geboorte van Huppel, en Huppel daar vaak vlakbij stond. Huppel begreep dus al zeer snel dat rondvliegende touwen en stokken en dingen rond je lijf (want ze liep al eens per ongeluk in de lijn) geen kwaad kunnen.

Klinkt trouwens erg leuk wat je al met Folt doet, langzaam maar zeker, naar je eigen gevoel luisteren, en op de manier die best bij jou past, goed bezig toch?

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Dank je wel Nathalie!
Ik heb veel aan wat ik van jouw of de parelli fimpjes zie. Oja,.. dat is ook iets om te oefenen, of he wat een andere benadering. Over de trailerklep lopen b.v van links naar rechts. dan hoeven ze niet gelijk erin, maar wel op een plank ander gevoel en geluid. benen optillen meelopen, je doet er eigenlijk gelijk zoveel mee. Erg leuk. vandaag geprobeerd en dat ging al gauw goed. En heb daarna erin gevraag dat gaat pasje voor pasje, maar ze stond erin .
Niet focussen maar overgaan in wat anders als ze geen initiatief toont.
Ik heb haar zeker nog aan de lijn. En vraag mee te lopen, probeer duidelijk op mijn houding te letten, en de lichte druk met release. Van het 1 kwam het ander Ik kon haar om me heen laten lopen, en ho.
Voetjes uitkrabben via 1 kant gaat nu ook, en door een smalle doorgang lopen. Gelukkig heb ik de eigenaar zo ver dat hij haar van de standaard brokjes af heeft. Dan word ze misschien ook wat flijtiger op een brokje wat ik voor haar heb ,

Ik merk net als wat jij zegt, dat als je zelfvertrouwen en rust hebt, gevoelsmatig ga je dan gewoon goed,het resultaat is daar ook naar. Ik zou ook graag door het dorp gaan met beide, maar dat ga ik niet alleen doen. De longeerzweep ga ik nog gebruiken voor over haar heen "slaan", Verder is het bevestigingen van wat we tot nu toe gedaan hebben denk ik .