Tony schreef op vrijdag 18 juni 2010, 3:44:


Ik denk niet dat het een hype is, ik denk dat er heel langzaamaan bewustwording komt. En dan kan ik uiteraard alleen maar toejuichen!


Het gras hier is eigenlijk al niet zo geschikt. Het soort niet, en de lengte ook niet. Paarden hoeven weinig moeite te doen voor hun maaltje, en zijn vaak ook veel te dik.


Juist wel. 'In de natuur' moeten de paarden veel meer moeite doen om hun kostje bijeen te schrapen, en zullen dus ook geen last hebben van 'slecht 'onnatuurlijk' gras'.

Tony schreef op vrijdag 18 juni 2010, 3:44:


Paarden in de natuur lopen niet op door de mens gecultiveerde monoculturen van eiwitrijke raaigraslanden. Raaigrassen zijn in deze berucht omdat het, als antivriesmiddel, stijf staat van de fructaan.

Buiten dit is HB met als oorzaak fructaan wel getest, ergens in de USA. Paarden werden geinjecteerd met fructaan. Vraag me niet hoeveel.... feit is dat ze binnen 48 uur HB waren. Iemand hier op het forum zal het vast nog wel weten of ergens een link hebben.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Volgens mij zit fructaan in alle grassoorten, ongeacht lokatie.
Ik betwijfel of dat -van nature- paarden alleen maar voorkomen op schrale gronden waar weinig gras groeit. Zelfs op de steppen, is in de lente het fructaan gehalte hoog, alleen na lange periodes van droogte (mid-en nazomer) kun je van deze omstandigheden spreken.
Grassen hier, zij idd gecultiveerd, maar dat heeft maar weinig te maken met dat het hoger zou zijn dan bij andere grassoorten, het is nu eenmaal en eigenschap van gras.
Ik denk eerder dat het te maken heeft met stal naar weide, of te wel rigoureuze overgang van hooi, krachtvoer ed. naar natuurlijke omstandigheden. Er lopen hier immers paarden die nooit een stal zien en op dezelfde weides lopen als die 's winters op stal staan, en die hebben nergens last van in tegenstelling tot hun stal lotgenoten. vandaar mijn twijfels bij -de volledigheid- van het fructaan verhaal.

Overigens, als mij goed herinner t mijn opleiding (landbouw/veeteelt) is raaigras taai, bevat veel vezel en is een grassoort dat bijzonder taai is (wordt ook gebruikt op voetbalvelden) en niet zozeer vanwege de voedingswaarde. Daarom willen veeboeren graag veel klaver in de wei (vanwege de eiwitten).

Tony schreef op vrijdag 18 juni 2010, 4:17:

Nee..... dat is dus niet waar.
Even n.a.v. het onderzoek door Pollit: (toch gevonden!)
http://www.mensport.nl/pdf%20bestanden/Suiker_in_gras.pdf

Boosdoeners zijn voornamelijk de Italiaanse raaigrassoorten, koeienvoer dus.
Dodde, beemdlangbloem, veldbeemd, rood zwenkgras, vossestaart, rietzwenkgras en Engels raaigras bevatten nauwelijks fructaan.
Bron: www.dvs.de. Ook een hele goede website om dit na te lezen is:
http://www.safergrass.org/

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ehh, de Nederlandse variëteiten komen van oorsprong uit Schotland en Engeland.
Hier in Duitsland zijn het helemaal geen raaigrassoorten, en toch komt het hier voor.

Tony schreef op vrijdag 18 juni 2010, 3:44:


Je mist één cruciaal iets in je denkwijze, namelijk: de mens. Kijk eens wat de mens allemaal wel niet "toevoegt" aan de weilanden (kunstmest, drijfmest, kalk etc.). Zie je dat ook in natuurgebieden, waar de mens dus niet met zijn handen aan zit?
Weilanden in Nederland zijn veelal productieweilanden. Boertje naast mij zei het onderlaatst nog: "Je kunt precies zien waar een paardenboer zit, die zijn niet zo netjes op hun weiland als wij koeienboeren!"

Tony schreef op vrijdag 18 juni 2010, 3:44:


Is dat zo? En als dat dan zo is hoe weet je dat dan zo zeker? Zijn daar onderzoeken naar geweest? Zou best kunnen hoor....

Daarnaast, wanneer een paard in de natuur met natuurlijke vijanden wel hb wordt denk ik persoonlijk dat het niet zo'n lang meer te leven heeft....

Ander punt is dat een paard ook hb kan worden door andere oorzaken dan fructaan (even googlen, er is veel te vinden over hb)

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

Tony schreef op vrijdag 18 juni 2010, 4:17:


Ook daar mis je iets. Er zijn wel degelijk paarden die dan op een bepaald moment hb worden als ze er gevoelig voor zijn.

Hier in de buurt woont een handelaar. Daar staan ontzettend veel shetjes dag en nacht in de weide + pak kuil (op wacht voor transport naar....)
Reken maar dat daar nogal wat hb-paardjes tussen staan......

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

Tony schreef op vrijdag 18 juni 2010, 3:44:


Paarden eten van nature niet het soort gras dat wij ze voorschotelen.
Dit gras is speciaal gekweekt om zo vroeg mogelijk in het seizoen al opbrengst te leveren. Men wilde gras ontwikkelen dat al gemaaid kon worden terwijl er nog nachtvorst heerste. Dat is prima gelukt, maar had wel als neveneffect dat het gras veel meer fructaan ging bevatten. Dit is geen toeval, want fructaan is een natuurlijk anti-vries, en het hoge fructaangehalte maakte het aldus mogelijk dat het gras vroeger en sneller kon gaan groeien.
Voor koeien, waar dit gras voor ontwikkeld is, geeft het fructaan geen problemen. Dus het hoge fructaangehalte werd niet gezien als een nadeel.

Voor paarden heeft het fructaan WEL nadelige gevolgen.

Als je paarden een meer natuurlijke vegetatie wilt bieden dan kan dan wel, maar je zit dan wel met het probleem dat de groei wat later op gang komt in de lente, en de dichtheid lager is waardoor je meer grond nodig hebt.

Het alom verguisde "straatgras" is een goed voorbeeld van een natuurlijke grassoort. Het zal ongetwijfeld veel minder fructaan bevatten, maar het groeit minder snel en komt pas later op dan gecultiveerde grassoorten. Als je je paard ermee wilt voeden dan kan dat prima, maar je zult veel meer grond per paard nodig hebben... en dat hebben paarden in de natuur dus ook.

Dus... voor paarden in de natuur is fructaan gewoon geen issue.

Een en ander staat ook uitgelegd op de pagina over fructaan op deze website,.

Frans

Tony schreef op vrijdag 18 juni 2010, 4:17:


Ja, maar er is wel verschil in hoeveelheid.


Daar hoef je niet over te twijfelen. In de natuur komt overdaad nooit voor... want door een overdaad aan voedsel planten dieren zich sneller voort, en komen er net zoveel eters bij totdat de grens van het voedingsaanbod weer is bereikt.


Bron?


Absoluut niet waar. We hebben de grassoorten met de hoogste fructaangehaltes uitgeselecteerd en zijn die speciaal gaan kweken op nog hogere fructaangehaltes. Dat IS cultiveren: de grassoort optimaliseren voor groeisnelheid in een koud klimaat. Hoe meer fructaan, hoe beter de grasplant tegen lage temperaturen kan. En dat is prima gelukt.


Heb je ook twijfels of roken wel slecht is? Er lopen immers zat oude opaatjes rond die hun hele leven al roken en nochthans nergens last van hebben.

Frans

Tony schreef op vrijdag 18 juni 2010, 4:23:


Nog niet zo lang geleden waren raaigrassen anders dan ze nu zijn. Raaigrassen zijn enorm gemanipuleerd, om tegemoet te komen aan de wensen van de veehouderij. Hogere opbrengst (groei vh gras), nog betere vorstbestendigheid, bestand tegen intensief maaien, hoge voedingswaarde, ...

Of een goede oplossing is om dan voor je paarden de fructaanmeter in de gaten te houden, dat betwijfel ik. Het is beter dan niets doen, dat wel! Maar persoonlijk vind ik dat er inmiddels wel betere en meer natuurlijke oplossingen bekend zijn. Geen monocultuur "koeien"grasland meer aan je paard aanbieden, bijvoorbeeld. In plaats daarvan een Paddock Paradise maken, bijvoorbeeld. Zodat je paarden optimaal in beweging blijven, als ze buiten staan.

Ik vind dat bij "natuurlijk" ook hoort dat het paard verschillende kruiden kan eten. Kruiden is hier op het forum nogal eens een beladen woord, maar wat ik bedoel is planten anders dan grassen. Bij "koeienboeren" in de intensieve veeteelt heten die planten veelal ONkruiden, maar die naam is ook beladen, in negatieve zin. De naam onkruid suggereert dat die planten ongewenst zijn.

Een paard kan zichzelf redelijk wapenen tegen ziektes zoals HB, door middel van kruiden, zo is mijn overtuiging. Maar natuurlijk is kruiden / gevarieerde voeding alléén, niet het antwoord in de strijd tegen HB! Zoals met alles in de natuur moet je dingen m.i. in samenhang zien; er moet een balans zijn tussen de mate van beweging, de hoeveelheid voer en de inhoudsstoffen van dat voer. Daarnaast spelen nog meer factoren een rol, zoals fysieke eigenschappen die in de genen vastliggen en die de mate van gevoeligheid voor HB mede bepalen.

In de natuur vinden dieren zo’n balans als vanzelf. Of eigenlijk is het reëler om te zeggen dat als ze het niet (langer) vinden, dat dan die diersoort dus niet (langer) overleeft in dat biotoop.

Mensen verkl*ten de natuurlijke balansen, in alle mogelijke opzichten. Soms vind ik het een wonder dat paarden niet nog veel vaker en ernstiger ziek zijn dan ze al zijn ;-( . Gisteren was hier één van de koppen in het nieuws dat steeds vaker mensen in NL overlijden aan schimmelinfecties. Omdat steeds meer schimels resistent worden tegen anti-schimmel geneesmiddelen. Omdat diezelfde middelen, of varianten erop, ook gebruikt worden in de landbouw, in (verf)coatings, en dergelijke. Paarden kunnen ook bevangen raken als gevolg van een andere infectie, bijv. een schimmelinfectie; om het weer terug te brengen op het onderwerp paard en natuurlijk.

Al met al: fructaan, of beter gezegd snelle koolhydraten in het algemeen, speelt wel degelijk een grote rol bij het ontstaan van veel gevallen van HB. Maar of het dan ‘natuurlijk’ is om als oplossing de fructaangehaltes in je (raaigras)wei in de gaten te houden; hmm, ik denk niet dat dat zo is. Het is meer iets dat je doet bij gebrek aan betere alternatieven. Maar eigenlijk zou je m.i. zsm moeten proberen om het probleem op een meer natuurlijke manier op te lossen. Dus andere weidebegroeiing (of ander voer, in bredere zin), meer beweging, natuurlijk bekappen, etc.

Karen

Frans Veldman schreef op vrijdag 18 juni 2010, 8:43:


Helemaal mee eens Frans. Ik hoop dat jullie in dat opzicht nog eens wat veranderingen willen aanbrengen in de teksten op de PN site? Daar wordt zo algemeen over "gras" en "hooi" gesproken, terwijl het heel veel uitmaakt wát voor gras en wát voor hooi.

Karen

Frans Veldman schreef op vrijdag 18 juni 2010, 8:54:


Nou, op korte termijn bekeken zijn er wel periodes van overvloed in de natuur. Als het gras de grond "uit spuit" wanneer er na lange periodes van droogte, eindelijk veel regen is gevallen.

Karen