Ik heb inmiddels mijn allereerste naast- het -paard-wandeling gemaakt. Een ervaren pony voorop laten lopen en Liz en ik er achter aan. Het was geweldig! Ze hield zich keurig, liep wel iets te hard maar hield me keurig in de gaten en zodra ik stopte, stopte zij ook en ging pas weer lopen als ik mijn eerste stappen had gezet. Ze is wat schrikkerig, maar ook hier weer een blik op mij en ze liep verder. 'Jij niet bang, ik ook niet bang'. De orangje vlaggetjes overal zijn overigens wel een uitdaging....... Ook bruggetjes vond ze wat moeilijk, maar ze loopt keurig mee. Zelfs een electrische boomzaag hebben we getrotseerd. Beton, kiezels, gravel, afgelegen weggetjes en woonwijk, alles hebben we gehad. Toen we weer binnen gehoorsafstand van de kudde kwamen, kreeg ze het moeilijk. De leider van de kudde stond luid te roepen, dus de laatste 10 minuten waren moeilijk. Ze wilde echt hard gaan lopen maar keek voortdurend naar me of het mocht. Niet dus.

Ik zal op zoek gaan naar heuvels. Vind het een uitstekend advies! Is echter nog niet gemakkelijk hier in ons vlakke landje. Maar in het bos is vast wel een heuveltje te vinden.... doen we die gewoon 10x.

Even een meedenkertje: Liz is heel voorwaarts en ik meet slechts 160 met korte beentjes. Ze loopt me dus al snel voorbij, ik loop in veulenpositie. Wanneer er druk op het halstertouw komt, draai ik een rondje zodat ze weer schuin achter me loopt. Ik heb niet het idee dat we een dominantie-iets aan het uitvechten zijn. Ze is in de kudde laagste in rang, en ook mij gehoorzaamt ze prima. Wanneer ik haar uit de kudde haal, is ze altijd heel nerveus en vermoed ik dat ze daarom hard loopt. Op de weg was dat stukken minder omdat er een pony voor haar liep, maar gewoon in stap met goed gebruik van de achterhand is ze al snel sneller dan ik. Een weidegenootje heeft haar 'op haar plek gezet' door met een leadrope te lopen en deze achterwaarts tegen haar boeg te slaan. Werkte prima, maar maakte haar bijzonder angstig. Ze is nu nog bang van de rope. Zodra ze het touw al ziet, rent ze weg en als ik met het touw in haar buurt kom, heft ze haar voorhand omhoog (steigeren is een groot woord). Ik wil niet dat mijn paard uit angst gehoorzaamt, maar uit respect. Ik kan heel goed streng zijn en als het moet zet ik haar op haar plaats. Maar heeft iemand wellicht een andere tip, met minder/geen druk?

Ik zou haar eerst desensibiliseren met het touw. Zorgen dat ze daar geen angst meer voor heeft en rustig stilstaat als je haar hele lichaam ermee aanraakt.

Wat betreft het wandelen zou ik toch vanaf het begin proberen de goede positie in te nemen. Dus haar hoofd naast jouw lichaam of achter jou. Als ze harder wil, iets druk op het touw en zodra ze inhoudt, loslaten. Desnoods stilzetten en een paar passen achteruit. Zodra ze in de goede positie loopt, belonen.

Fijn dat het al zo goed ging voor de eerste keer!

Stephanie Pots schreef op maandag 21 juni 2010, 8:47:


Leuk om te lezen hoe het gaat! Wat bij mij helpt als ik het wandeltempo van m'n paard niet kan bij houden is... nóg langzamer gaan lopen. Zolang ik probeer om zelf vlotter te lopen, straal ik denk ik die voorwaartse beweging en energie uit. Zodra ik denk aan ontspannen slenteren en dat ook ga dóen, dan heeft mijn paard opeens geen haast meer. Daarnaast beloon ik dan nog een paar keer extra mooi vlot uitgevoerde overgangen, bijv. van snel stappen naar héél langzaam en weer terug. En/of ik beloon een positie ten opzichte van mij die ik graag heb. Ik gebruik daarvoor clickertraining en voerbeloning.

Ik wens jullie heel veel leuke wandelingen toe,
Karen

Karin, ik denk dat je de spijker op de kop slaat! Ik vermoedde al dat dit het was, maar was benieuwd of anderen er ook zo over dachten. Meestal krijg ik antwoorden in de trant van dominantie en leiderschap.

Ik had al gemerkt dat als ik harder ga lopen, Liz nog harder gaat lopen. Lichaamstaal.......Het omdraaien en dus gaan slenteren is vreemd genoeg niet in mijn hoofd opgekomen. Dit moet 'm zijn hoor, ik loop inderdaad harder dan ik zonder paard zou doen, dus ik geef Liz waarschijnlijk met mijn lichaam toch het signaal 'hard lopen'.
Ik vond het wel goed voor mijn lijn............

Vanavond start hier de Avond 4-daagse.... ik denk dat ik mijn paard maar meeneem...... tussen die sjokkende meute kinderen lekker langzaam lopen........

Stephanie Pots schreef op maandag 21 juni 2010, 8:47:

Ja hoor... nagenoeg drukloos trainen is mogelijk.
Je kunt haar leren: terug! Zodat ze achter je blijft. Of zowat naast je, nét wat jij haar wilt leren. Je leert haar dat eerst in b.v. een paddock.
Je gaat gewoon op b.v. een cirkel lopen.....
Dan sta je stil en vraagt haar door lichte druk (niet meer dan 100 gram -) aan het leidtouw om achteruit te stappen. Je blijft wél in de leidpositie naast haar staan...
Als ze al achteruit kan stappen prima! Je verbind daar b.v. het commando: 'terug'
aan. Want 'achteruit' of backup is natuurlijk wat anders! Het gaat hier dus om de intentie om achteruit te stappen, niet het daadwerkelijke achteruit gaan...
Iedere keer belonen door Yes, of mooi!
Zodra ze dat doorheeft ga je weer lopen. Zodra je merkt dat zij haar pas versneld en toch voor je uit wil gaan lopen geef jij diezelfde druk op het touw en zegt: terug!
Niet je druk verzwaren als het niet meteen lukt... maar je mag wel aanhoudende druk gebruiken. M.a.w.: de vraag blijft net zolang totdat ze haar snelheid terug neemt.
Als ze dit doet, gelijk belonen! Kriebel, Yes, mooi... wat je maar wilt.
Zodat ze weet dat ze het goed doet en naast jou blijven precies de bedoeling is.

Als ze dit helemaal begrijpt... is er nog een leuke. Ik noem dat: voetje voor voetje!
Stel: je moet (ernaast lopend) een vrij gladde asfalthelling af... hier in PT zijn die overvloedig aanwezig.
Je wilt niet dat je paard gaat glijden... dus ik waarschuw in het begin van de training: let op!! Voooooorrrrrzichtig! OK, wakker zijn ze dan al wel!
En dan ga jij heel overdreven voetje voor voetje naar beneden.... haha... je zult zien dat je paard ook voetje voor voetje naar beneden kan schuifelen.
Lekker overdreven natuurlijk, maar wél de manier om het ze te leren.

Over de spiertraining nog een aanvulling: heuveltjes gaf Martine al aan...
Weleens geprobeerd om een paard achterwaarts een heuvel op te laten lopen?
Probeer maar eens.... niet overdrijven. Gewoon 'n keertje proberen... )

Succes!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op maandag 21 juni 2010, 13:25:


Les eens uit, als je wilt?
Wat is het verschil tussen terug en achteruit, en tussen achteruit stappen en achteruit gaan?

--------------------------------------
Paard & Mens Connection

Hey Stephanie,

Waarom ga je niet clickeren met je paard? 100% dwangloos en, zoals Wil al zegt, nagenoeg zonder druk.

Gr, Dani

Peet schreef op maandag 21 juni 2010, 18:15:

Als ze het begrip achteruit stappen al kennen, wordt het gemakkelijker voor ze om te trainen. Het is niet het achteruit gaan op zich wat je traint, maar meer de voorwaartse impuls omzetten, of vertragen als je het zo wilt noemen. Je beloont eigenlijk de neiging om achterwaarts te gaan terwijl je er naast staat. Dit is natuurlijk alleen de beginfase, het aanleren. Ze stappen dus niet daadwerkelijk achteruit.
En als ze al 'n pasje doen in het begin... is dat helemaal niet erg.

Achteruit, of backup gebruik ik er half voorstaand, wijzend naar de borst en het commando... daarop moeten ze dan achteruit stappen.
Terug, is een commando wat de voorwaartse impuls juist opheft waardoor ze in een later trainingsstadium leren om langzamer te lopen...
Daarom sta je in het begin van de training stil ernaast... later oefen je dit al lopend.
Door de 100 gram druk op het leidtouw zal het tempo vertragen.

Ik hoop dat het zo duidelijk is. Vind het zelf moeilijk om iets wat ik voor ogen zie op 'papier' te zetten )

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Uhhh , kleine ervaringstip over het achteruit laten lopen van je paard heuvel op;
Zorg dat de staart of kort is , of opgebonden....
Mijn paardje deed het keurig , maar op een gegeven moment liep ze echt niet meer door.
En ik maar vragen en vragen , en ze verzette geen poot meer!
Het arme ding stond met haar achterbenen op haar eigen staart

Gr Esther
Stokpaardjes zijn op stal gezette idealen.