Vorig weekeinde was het zover: mijn 1e echte TREC.
En omdat Vivian nog te jong is, ging zij lekker vrijwilligerswerk voor de organisatie doen en ik startte solo.
Het kaarttekenen ging goed (zeker ook dankzij de tips in de training). Toen het terrein in. Alleen had ik één ding misgecalculeerd: Banjer gaat altijd met andere paarden/pony's naar het bos, en is dan ook nog gewend voorop te lopen. Hij had de equipe voor ons zien vertrekken en was ervan overtuigd dat wij daar bij moesten zijn
. Om een lang verhaal kort te maken, we waren tegelijk met onze voorgangers (dus te vroeg) bij de 1e controlepost. Toen onze voorgangers vertrokken stond hij de hele tijd te stuiteren en toen we eindelijk mochten ....je raad het al...waren we onze voorgangers in no-time weer bij. Nu reden die ook duidelijk te langzaam, dus ik besloot hen voorbij te gaan, hetgeen wel goed uitpakte, want daarna was Banjer veel relaxter. Alleen had ik de kaart in alle gestuiter op z'n kop vastgepakt en ging ik dus rechtsaf ..... waar ik linksaf moest
Vele kilometers verder, toen ik bij een treinspoor kwam die niet op mijn kaart voorkwam...
....
.... rechtsomkeer...."Banjer ga je gang" (af en toe wel handig zo'n ADHD-pony)....bij de volgende checkpoint kwam ik "ietsie" te laat. En daar stond Suzanne, die ik nu dus eindelijk eens live kon ontmoeten en kwam ook Karin, die ik ook verder alleen van dit forum kende. Eigenlijk was het veel te gezellig om weer te moeten vertrekken...
Enfin, de rest van de rit dus telkens weer te snel dankzij mijn schouder-voorwaarts trekkende pony. Eigenlijk wel jammer dat de tijdsmeting bij TREC in delen is, want als je alles bij elkaar om zou mogen tellen, hadden we de perfecte tijd gereden.
Toen kwam de MA en PTV. Nou, daar kan ik snel klaar mee zijn, want op het terrein ernaast was tegelijk een demonstratie van schriktraining met knallen, rook en ballen van 2m-doorsnede die door de wind over het veld geblazen werden. Banjer was volkomen onbereikbaar voor mij en het mag dan ook een wonder heten dat we een aantal obstakels uiteindelijk goed hebben kunnen doorlopen (waaronder de waterbak, jeetje, wat was die diep).
Aan het einde van de dag bleken we prijs te hebben! Ik dacht gelijk "dat moet een foutje zijn". Maar dat bleek niet zo, want er waren 6 prijzen per categorie .... en laten er in T2-solo nou ook maar 6 gestart zijn....
Al met al vond ik het super, ik kan niet wachten tot de volgende TREC.
En oh ja, voor wie zich mijn draad "we hebben het gedaan" van enkele weken geleden nog herinnert....we zijn ook maar gelijk
bitloos gestart.....
Warboel
