Ook de houding vh paard naar voren en neerwaarts is zo'n goede oefening/manier van lopen, Het betekent dat het paard ontspannen is, de bovenlijn strekt, training van de spieren vd bovenlijn, het paard zal daarin snel zijn balans vinden, het is een heel natuurlijke houding. Als de ruiter maar onafhankelijk kan zitten, en meegaat in het naar voren gaan, niet stoort en ruimte geeft etc.
Als het paard die oefening/ manier van lopen met ruiter erop ook in balans kan uitvoeren dan ben je op de goede weg.
Ik voel dat als het paard de hand meeneemt naar voren wil, aktief is. het een soepeler rug krijgt. er is balans omdat het paard los en over 4 benen loopt. Het is de basis van de dressuur.
Ik kan er niet bij dat mensen hier negatieve beelden bij zien, want als je je paard niet zo aan het lopen kan krijgen en je gaat meer vragen, dan ga je forseren, omdat het paard niet ontspannen en los is, waar dan ook. Het lijf moet los zijn om er wat mee te kunnen doen. / om te kunnen verbeteren, voor harmonie en een goede verloop vd trainings opbouw.

Ik ga nu kennis maken met Chanel, een 3 jarige waar ik mee aan de gang ga.

Anita Cats schreef op maandag 28 juni 2010, 13:48:


Ik lig al weer slap van de lach als ik dit lees: los en over 4 benen lopen, en de hand meenemen naar voren. Gelukkig maar want als de hand achterblijft zou die snel met ruiter en al op de grond liggen.


Heb je nu intussen begrepen dat rijden op 3 jarigen risicovol is in verband met de niet gesloten groeischijven, die beschadiging kunnen oplopen zelfs met relatief kleine blessures?

Anita Cats schreef op maandag 28 juni 2010, 13:48:


het feit dat dit net een natuurlijke houding is die je ook bij zowat alle paarden in vrijheid ziet, betekent vooral dat er ontspanning is,
elke houding in voortbeweging is immers van nature zo "geconcipieerd" dat er een minimum van energie gebruikt wordt,
zie ook vorige posten : de spiergroepen zijn in balans, dwz dat je eigenlijk niet traint door spannen-ontspannen, dat waardoor een spier meer gaat werken en dus getrained wordt....
Overigens is deze natuurlijke houding ook net die houding die in buitenrijden, en ook in westernrijden, of in monte-de-gardian of in het spaanse camporijden nagestreefd wordt of van nature geinstalleerd is ,
de essentie van dressuur, is de verzameling en net bij die verzameling vraag je aan de verschillende spiergroepen om zich te gaan aanspannen waardoor ook het lichaam een typische houding krijgt waardoor het makkelijker is om bepaalde bewegingen te gaan uitvoeren die anders zijn dan het recht-vooruit-migreren of grazen
echter zijn die bewegingen niet bedoeld om lang aan te houden omdat ze meer energie vragen, maw het een uur aan een stuk het paard in gedwongen houdingen persen is vooral uitputtend en overbelastend, in tegenstelling tot het urenlang au naturel migreren
conclusie : dressuren en spieren trainen doe je in korte momenten van gevraagde verzameling, uithouding train je door langere tijd au naturel te rijden....

het met allerhande rek-strek-en-trek-troep opgetuigd op een rondje doen galoperen, draven of stappen gedurende lange tijd kan dus eigenlijk niet goed zijn
het zorgt voor verstarring, scheefworden en spier-pees-en-skeletproblemen

daar kan ik je in bijtreden al lopen al mijn paarden altijd op 4 benen,
doen ze dat niet dan is er wat loos


OK, zolang je dat vanop de grond doet

Even los van boogbrug-principes:ik heb OOIT in een ver verleden begrepen dat je het lichaam van een opgroeiend paard JUIST IN DE GROEI moet voorbereiden op het werk wat hij gaat doen later.
Dus ben ik met mijn paard begonnen met erop zitten toen hij ruim 3 was (jaja achteraf te jong maar dat wist ik toen ook niet) en het eerste half jaar 2 x per week 15 minuten gereden en het 2e halfjaar 3x 15 minuten en daarna steeds langere tijd,maar wel maar 3x per week,zodat het lichaam zich kon herstellen/aanpassen tussen de training door.
Dit was in samenwerking met een paardenfysio.
Nog steeds vind ik dit wel een logische redenering,wat vinden jullie ervan?
(al ga ik nu wel twijfelen door die groeischijven)

Suzanne Graauw schreef op maandag 28 juni 2010, 17:43:


I see... dus iemand die voorbestemd is voor kantoorwerk lijm je het best vanaf geboorte aan een stoel en die voor het werk in de mijnen... flauwekul natuurlijk!


Ik zie de logica erin niet.
Maar ook heb ik geen flauw idee in welk patroon de schade aan groeischijven verloopt. Dát er schade optreedt lijkt me een feit. Eenmaal ontstaan twijfel ik aan voldoende herstel.

Paarden, grote zware beesten, zijn natuurlijk niet van chocola. Ze ravotten met elkaar, etc. Maar dan heb je het over piekbelastingen. En daarmee is, denk ik, van nature uit bewezen dat ze hoge piekbelastingen (i.i.g. veel hoger dan gegenereerd door een aap die op hun rug mee hobbelt) aan kunnen.
Dat meehobbelen, als een geheel bekeken verbonden aan een tijdsduur, is geen piekbelasting maar een duurbelasting. In duur blijft 75kg 75kg, of dat nu vloeiend mee gaat in de bewegingen van het paard of op en neer hobbelt van 50 naar 100 kg - maakt allemaal niet uit. Dat is precies wat dame Cats' intellect blijkbaar te hoog gegrepen is.
Ik weet niet meer waar het precies op PN staat maar Frans heeft er zelfs een test met een weegschaal over gemaakt, een filmpje waarin je de duurbelasting en piekbelastingen (die tesamen als gemiddelde een duurbelasting opleveren) kunt ZIEN.

Ja ik kan dat stukje nu niet meer vinden,maar het ging erom dat de cellen van de pezen en de struktuur van de botten dan gevormd zou worden naar hetgeen het later moest 'verdragen'.
Is lang geleden he
En DAT vind ik nog best logisch klinken,dat van die cellen....
Maar ik had altijd een nul voor natuur- en wiskunde hoor....

Nils Vellinga schreef op zondag 27 juni 2010, 0:37:


Ik heb morgen weer contact met een DA/kliniek.(hij heeft ons geholpen met veulen scheve benen,) Ik heb specifiek aan hem gevraagd,wat gewicht van een ruiter op het jonge paard, met de groeischijven doet.

Hij kwam gelijk al met dat de mensen/trainers geen idee hebben hoe het er van binnen uit ziet, op dat moment. Het sluiten verschilt per paard / geslacht / ras / leeftijd.
Het belasten doet zeker wat met de pezen gewrichten En de groeischijven. Het gaat om niet intensief, niet te vroeg, gedoseerd, weinig belasting. Longeren is slecht vooral zware bak, Beter rechtuit / buiten rijden
Omdat we niet weten wat er zich binnenin afspeeld, zegt het gedrag van het paard vaak al genoeg.

Ik ben benieuwd wat hij heeft. Of het specifieker iets toevoegd.....

Ik snap er ook niks van, Er is er onder de trainers /ieder die met een paard gaat "werken", veel te weinig bekend. Dat het jonge dier een rustige opbouw nodig heeft is bekend. Maar eigenlijk blijft het daarbij.
Er is veel te weinig bekend of te weinig interesse om daar meer over te willen weten, ik vind het schrikbarend! Zelfs degene met studie's achter de rug.
Waarom er van "hogerop" niet meer, informatie op zijn minst komt, is mij een vraag. Het welzijn van het dier staat bovenaan..
Je lees wel over veranderingen wat betreft toelating afhangend van de leeftijd competitie b.v, maar echt duidelijk erop in gaan waarom die veranderingen plaatsvinden, lees je weer niet. Het is iniedergeval niet duidlijk genoeg, zodat mensen achter de oren gaan krabben
Zo zal het allemaal niet snel veranderen.

En juist daarom is het zo belangrijk dat je vandaaruit gaat trainen.


Eer dat je dat aan je paard kan vragen...De training daar naar toe is een hele lange weg.
Dat kan je nog niet van een jong paard /niet getraind paard verlangen. Het is heel zwaar voor een paard, om te verzamelen, En waarom zouden ze dat dan laten zien. Het is veel makkelijker om op de voorhand of uit elkaar te lopen
Het respect voor elkaar/ de manier van omgang, anders laten ze het niet zien, ontspanning voor de juiste manier, associatie vd hulpen moeten begrepen worden.
Dat is de lange weg die we af moeten leggen samen met het paard. En dan moeten ze er aan toe zijn. Als het te moeilijk is/ te vroeg opgevraagd wordt, krijg je spanning, met alle gevolgen van dien.

Als een paard toe is aan verzameling is geeft/biedt hij dat zelf aan. Je voelt aan de gang/beweging of je ziet het ,dat het paard in takt blijft en swingt /ontspannen blijft, op de vraag terug.
En dan kan je dat af en toe gaan opvragen, en net als elke andere houding /tempo afwisselen. Niet te lang doorgaan, verzuringen/spierpijn. Het paard zal het ook aangeven als je te ver doorgaat/aanhoud. hij zal van houding willen veranderen/doen.



Mijn planning is om wandelingen te gaan maken. We kunnen daarvandaan naar een natuurgebied lopen . Maar ik ga eerst thuis met grondwerk aan de gang. Er is nog niet veel met haar gedaan.

e m kraak schreef op maandag 28 juni 2010, 18:53:


met dat verschil dat het doorgaans wel de piekbelastingen zijn die de schade veroorzaken
terwijl het "gemiddelde" nog wel meevalt
verschil tussen een hotsebotsende beginnerskleun
en een doorwinterde paardenrugzitter die weet mee te gaan in de bewegingen
paardrijden is meer dan golfbewegingen uitvlakken.....

Suzanne Graauw schreef op maandag 28 juni 2010, 19:31:


weefsels passen zich aan op de momenten dat ze dat (nog) kunnen
aan wat er op dat moment van gevraagd wordt,
niet aan wat later wel eens zal gevraagd worden,
maar ik kan me voorstellen dat een jong paard dat moet werken,
eigenlijk meer veel bewegen, meer bespierd wordt, denser botweefsel krijgt
steviger pezen en aanhechtingen enzomeer dan zijn stilstaande evenknie,
maar vergeet vooral de genetische faktor ook niet, of lichamelijke aanpassing aan omgeving (bv werk) over generaties-lang
en waarschijnlijk zal het werkbeest dan ook wel in gestalte (schofthoogte ) inboeten....

Peter Donck schreef op maandag 28 juni 2010, 20:54:


Is dat in het geval van groeischijven zo? Ik weet het niet, weet er ook geen onderzoek over...
Wat ik wel weet is dat het cumulatieve beeld sowieso de schadeveroorzaker is.

e m kraak schreef op maandag 28 juni 2010, 21:18:



het zou me verwonderen als dat niet zo is


cumulatie van piekbelasting
duurbelasting veroorzaakt moeheid (bij materialen bv zeeg bij balken)
hortende piekbelasting veroorzaakt breuk (bij materialen)

http://www.google.nl/#hl=nl&source=hp&q=TIMING+AND+RATE+OF+SKELETAL+MATURATION+IN+HORSES%2C+With+Comments+on+Starting+Young+Horses&aq=f&aqi=&aql=&oq=&gs_rfai=&fp=61e46fb4ab39ef3c

Ik hoop dat dit werkt, ben niet handig met links.

Ik vind het tweede item, een PDF, heel interessant. Hier wordt in geschreven dat het eigenlijk zelden voor komt dat de wervels of groeischijven beschadigd raken door te jong trainen/berijden, maar dat het paard de rug strak zet met spieren (en wel de spieren langs de ruggengraat) en dat het juist dit is wat op latere leeftijd problemen kan geven.

Verder denk ik dat je in het eerste item (scholar google) ook nog wel het nodige kunt vinden. Ik heb te weinig tijd om alles te lezen en ben bovendien ook niet van plan een jong paard te starten.

Els.

Anita Cats schreef op maandag 28 juni 2010, 13:34:


Zeker weten is de houding van de ruiter heel belangrijk, dat ben ik 100% met je eens.
Maar in verband met de beschadiging van groeischijven, en de afbeeldingen die je hier linkte, is me dat niet direct duidelijk.

Wel is stress altijd een negatieve factor.
Hoe meer de houding van de ruiter stress veroorzaakt bij het paard, des te meer schade zal er ontstaan bij een (te) jong paard, lijkt me.
De reactie van Peter, dat het op ontspanning aankomt, lijkt me relevant.
Een ontspannen ruiter die harmonieus kan meebewegen met het paard, en de signalen van het paard goed oppikt, zal minder snel schade te weeg brengen.

Els schreef (nr 208452):

Lijkt mij dat een jong paard op iedere overbelasting zal reageren met het aanspannen van de rugspieren....