Sinds twee dagen krijg mijn Shetlander magnesium chelaat. Er is alleen wel een probleem: ze lust het niet.
Ik stop het in kleefkruid, maar ze heeft het meteen door en eet het niet.

Wie o wie heeft de gouden tip om het naar binnen te krijgen? Ze is zeer gevoelig voor hoefbevangenheid en wordt ervan verdacht dat ze insulineresistent is.

Mijn Shetlander heeft enorm veel overgewicht. Ze is hoogstwaarschijnlijk insulineresistent. Op dit moment krijgt ze magnesium chelaat. Ze staat 24/7 op de wei samen met een jaarling en een driejarige ruin, ook Shetlanders. Het stuk waar ze staan is 1/3 hectare, waarvan ze nu de helft hebben. Ze krijgen dmv strookbegrazing elke dag een stukje erbij.
Het stuk waar ze lopen is kaal en ze krijgen een klein stukje per dag erbij, zo'n 10 bij 0,5-1 meter.
De merrie loopt twee keer per week een uurtje met beginners op haar rug. Verder wordt ze nog zo'n twee keer per week aan de lange teugel gedaan. Met dit weer kan het niet vaker, ivm de hitte.
En toch blijft ze groeien. Ze krijgt nu als ze gras erbij krijgen een graasmasker om, deze gaat weer af als wij weggaan. Zo krijgen de ruin en jaarling de tijd om het meest vette gras op te eten.

Heeft iemand nog tips? Pak ik dit wel goed aan?

Vandaag heb ik het in paardenbloembladeren gewikkeld. Ging goed, ze proefde het, maar at het wel. Maar toen ze net over de helft was, vertikte ze om het nog verder op te eten...

Ik zal het opgelost in water met een spuitje proberen, hopen dat ze dat niet uitspuugt.

Bedankt allemaal voor de tips!
Ik sta nog altijd open voor meer reacties.

Bedankt iedereen.
Van het gras afhalen is geen optie, er is geen stal of paddock. En als ze al op stal zou staan, zou ze die alsnog helemaal leeg vreten. En in de paddock zou ze zand gaan eten, dat wil ik ook niet. Dan kun je wel een zandkuur geven, maar dan wordt het probleem niet verholpen.

Graasmasker omlaten lijkt dus de enige oplossing?