Sandra van Bommel schreef op donderdag 22 juli 2010, 8:11:

Ik clicker met Kiyasa maar zij ook wel eens met mij Het lastige is dat Kiyasa compleet op slot kan gaan als ze iets echt niet wil. Ze kan dan bijv. een paar dagen beslist geen voerbeloning aan willen nemen omdat ze iets beslist niet wil
Ik werk wel vaak met een combinatie van druk en belonen. bijv. hoofd laag. Dan vraag ik d.m.v heel lichte druk haar hoofd naar beneden en zodra ze haar hoofd laat zakken laat ik gelijk de druk vallen en yes ik.

Suzanne Graauw schreef op donderdag 22 juli 2010, 10:57:

Ja dat zal ik doen.

bedankt

Als Kiyasa klaar is voor wat trailerritjes is het eerste ritje richting jou! dan kunnen we het park onveilig maken.

Arina Bezemer schreef op donderdag 22 juli 2010, 13:36:


Er is een verschil tussen het geven van een aanwijzing of het toepassen van druk. Zeer liche druk kan een aanwijzing zijn, maar wij mensen zijn toch heel erg geneigd die druk op te voeren (zeker als je daar vaker mee werkt) als paard niet reageert.
Combi druk/clickeren is over het algemeen geen goede combi en kan reden zijn dat je paard op slot gaat.

Vergelijk de wat meer extreme vorm:
Er staat een pan met kokend water op het fornuis en iemand (je moeder?) wil je leren dat je er niet aan mag komen.
Dus... je raakt aan, brand je vingers en trekt haastig je hand terug.
Op hetzelfde moment clickert je moeder (of die dan ook) en krijg je een snoepje.

Je krijgt dus een dubbele boodschap en in dit geval zal de clicker geen enkel effect hebben (dat heeft de hitte al meer dan voldoende) of je legt een negatieve link Pijn/click.

Ga je werken met druk in combi met de clicker, dan geef je een dubbele boodschap.
Druk weg=ontspanning
Maar tegenlijk komt die click.=voer.
In tegenstelling tot wat je misschien denkt, is dit dan niet dubbel zo sterk, maar komt het paard voor de verwarring dat het druk wilt ontsnappen en dan de click samenhangt met de druk die het wil ontsnappen.
Als je begrijpt wat ik bedoel...

gevoelige paarden kunnen hierdoor in de knoop komen en dat kan dus het op slot gaan versterken.
Misschien moet je voor jezelf een duidelijke keuze maken hoe je met je paard gaat werken enn je daaraan houden, zeker met dit paard, zou ik zo zeggen.
Dat geeft meer duidelijkheid voor het paard.

Arina Bezemer schreef op woensdag 21 juli 2010, 23:59:


Ik vind het allemaal niet kloppen. Al die sessie's.
Dat vind ik krampachtig, je hebt iets wat je graag wilt behalen, in je hoofd, een plan, maar dat kan wel is heel anders lopen.
Leren om te gaan met het gedrag van je paard, daarmee zal je vorderingen boeken.
Ik zet een trailer in het weiland en werk niet alleen met de trailer. Ik heb verschillende dingen staan, zoals een verhoging, zeil, balken, een bal, borstels en de trailer. Ik ga van het een naar het ander, en tussendoor een poetsbeurt wat ze heerlijk vind. En dan gaan we weer iets anders ondernemen. Als ze de trailer eng vind, zou ik andere dingen eromheen zetten die wel goed gaan, en daarna de trailer tussendoor benaderen. Hou het luchtig en voel je dat je paard weifelt buig dan van ter voren al af, en doe of je iets anders van plan was.Ik ga ook niet meer gelijk de trailer op, maar ga van rechts naar links, leer ze opstappen en dan weer naar achteren. Zo leer je ze wel kennismaken met de klep, andere bodem en geluid. Als dat al zonder teveel weifelen gaat, verder erop, als er een voorwaartse drang is weer de klep aan de andere kant eraf. Zo heeft ze kennis gemaakt met de klep, en kan goed afstappen, en hoeft dan ook niet gelijk een kleine ruimte in. Op een gegeven moment, ga je van de zijkant de klep op en met de voorwaartse drang zo een stapje de trailer in.
Het focussen, wat jij in je hoofd heb, moet eruit. Het is veel mooier om zo met je paard om te gaan, dat je goed op het gedrag kan reageren, en zo er een positieve draai aan kan geven. Het probleem zit hem allemaal in de mens. Zo niet dan via handigheid het omdraaien naar iets positiefs. Doe zoveel mogelijk gekke dingen met je paard, als het 1 goed gaat de grens verleggen en/of andere dingen introduceren. (het is gevoelsmatig en observeren. Neem de tijd en leer het paard kennen) Daar heb je alleen maar profijt van met de trailer. Ze gaan je vertrouwen omdat ze iedere keer weer met iets nieuws/engs erachter komen dat je te vertrouwen bent. Let op je eigen rustige houding(ademhaling) Heb je er even geen vertrouwen in, doe dan iets wat wel vertrouwt is bij Jouw. of laat het paard even met rust, en pak het na een kwartiertje weer op. Uiteindelijk lopen ze los met je mee de trailer in .
Plezier ermee.

Anita Cats schreef op donderdag 22 juli 2010, 14:29:


Dit ben ik met je eens Anita....

Ik ben ook geen vooruit denk & doe clickeraar of zo... ik werk meer vanuit m'n gevoel van dingen aanvoelen. Zo is het ook altijd al geweest, alleen heb ik nu de kennis gekregen om positief te belonen en met voer te werken, zodat je megasnel resultaat krijgt. Je spreekt het zelfdenkend vermogen van een dier aan....
Je krijgt het gedrag dat je beloond.

Wat ik zojuist met die stofzuiger beschreven heb was echt niet voorbereid of zo... geen bewuste clickersessie. Ik kán niet van te voren weten hoe 'n pup op een stofzuiger reageert. Voor hetzelfde geld was er helemaal niets gebeurd.
Ik wil geen mechanisch perfekt getraind clickerdier. Het moet wel een dier blijven!

Conrad van Pruijssen traint trailerladen op de volgende manier: je neemt het paard mee naar de trailer, de klep ligt op de grond. Hij loopt met het paard een paar maal DWARS over de klep.... dus probeert helemaal niet te laden.
Als het paard feilloos de begeleider volgt met het dwars over de klep lopen, pas dan gaat hij 1 pas voorwaarts de klep op richting geopende trailer.
Maar niet erin! Hij gaat niet verder. Dit doet hij een paar maal.
En steeds achteruit zetten. Uiteraard steeds blijven belonen!
Als dit allemaal goed gaat, dus absoluut zonder enige vorm van stress of restjes spanning gaat hij pas verder. Paar passen de trailer in... en weer achteruit eruit.
Je ziet soms dat een paard door wil lopen totdat hij er helemaal in staat... dit moet je proberen te voorkomen. Klinkt misschien raar, maar het is niet de bedoeling om ze zo snel mogelijk in die trailer te krijgen!
De bedoeling is juist dat ze exact luisteren naar wat de trainer wil!
Pas als dat alles helemaal goed gaat.... loopt ie in 1 keer de trailer op.
En laat het paard staan, al belonend.... ook niet te lang, paar seconden.
En weer eruit.
Dit doe je steeds met korte sessies. Conrad werkte trouwens toen niet met voerbeloningen.... en ook met niet meer dan 100 gram druk. Maar wél met positief belonen... dan kan een kriebel over de hals zijn... en je stem natuurlijk!

Ik heb gezien dat ie in nog geen 2 uur tijd mijn Catcher zo de trailer opstuurde.
Want dat is de laatste stap. Als ze echt helemaal probleemloos geladen kunnen worden, daarna kun je er nog aan werken dat je je paard vooruit de trailer instuurt.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Misschien iets om rekening mee te houden, just my two cents: de meeste paarden vinden niet de trailer, maar de klep eng. Joost mag weten waarom. Een paard dat best mee wil werken maar het nog niet helemaal vertrouwt, zal vaak proberen via opzij naar binnen te stappen. Ik zie dit bij mijn beide paarden die ongeleid op stemcommando vanaf een afstand de kar in stappen. Ze lopen allebei eerst om de klep heen, dreutelen soms naar de andere zijkant en kiezen er dan voor om schuin via de zijkant naar binnen te klimmen. Nooit vanaf recht ervoor keurig vooruit. Onhandig, tenminste dat lijkt me. Blijkbaar werkt recht voor de klep als een drempel en die moet je er niet bij willen in zo'n vroeg stadium. Ik zou niet gaan dwingen ook nog eens recht voor de klep te gaan staan bij het instappen; dat komt later wel.

Ja, en wat dacht je van een klep die iets glad is , niet z gek als ze dan niet zomaar omhoog stappen, Of de klep die scheef is. Je kan hem zo neerzetten iets creeren dat het wat rechter is. Als met al merk ik dat je in rust en met rustige houding een paard veel kan laten doen. Ik ben eerst 3 dagen bezig geweest om veulen over zeil te krijgen,, maar een verhoging ging ze na een kwartier al op . Het is het paard leren kennen en zo samen handig gaan ondernemen, zodat de stap steeds makkelijker wordt. Parasol, had ik heel wat mee verwacht., liep er na een kwartier onderdoor en blijvenstaan etc. Zeil over haar heen vind ze weer heel eng, dat gaat een tijd duren denk ik . Stap voor stap, en hoelang het duurt maakt niet uit, des te meer heb je gewonnen Het grappige is dat het moederlose veulen alles al gelijk probeert terwijl ik het aan het klaarzetten ben, die vind niks eng Ook niet normaal he!

Ja en Wil, ik ben ook met een 3 jarige bezig. Oppassen want ze kijkt niet altijd lekker uit haar ogen. Maar hoe snel je een paard leert kennen, dat gaat behoorlijk snel. Pas wat grondwerk gedaan in de bak, even aan de longe voorwaarts draven,(die heeftzoveel swung niet normaal , maar wat terughoudend) Naderhand, had ik echt het gevoel dat het oke was, lag nog dekje en heb dat omdat het goed voelde op haar rug kunnen leggen. Zo zijn er die momenten dat je gewoon weet nu kan ik weer iets ondernemen. Ik vind het helemaal geweldig om met het jonge spul te werken. Jee wat merk je snel verbetering En juist daar merk ik dat je heel erg bewust moet zijn van je houding.

Het is gewoon fijn als je dat soort dingen aan kunt voelen.
Paard of puppie... het maakt niet zoveel verschil qua trainen denk ik.
Het belangrijkste is dat je stopt als het goed gaat en niet te lange sessies doet.
Als jij aanvoelt dat je nog een dekje kunt proberen, prima toch?
Hoe meer ze nu leert, hoe gemakkelijk het straks met aanrijden gaat worden hoor...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op donderdag 22 juli 2010, 14:55:


Later hebben we met mijn Shiny, die trailerladen geen probleem vond totdat ie ontdekte dat zo'n ding ging rijden, de methode aangepast omdat Conrad ook toen de power van clickertraining ging ontdekken en hem bleek dat werken met de wil van een paard beter en sneller werkt dan het geven van zelfs maar 100 gram druk.
Ik denk dat er nooit eerder een paard met meer discussiepunten en een uitgebreider en strenger trainingsplan over zijn angst is heen geholpen. Niks gevoel Wil. Niks lief met een voerbeloninkje spelen met je paard. Gewoon keihard trainen.
Kun je dit zonder te reageren? Dan is dit de volgende eis. Kun je dat volgende? Dan is dat de volgende stap.
Zo zal je volgens planning in die tijd met een paard voor je uit een trailer inlopen zonder ooit nog problemen te hebben en kun je zeggen tegen een eigenaar

Is trailerladen een probleem en is dat niet zomaar een beetje angstig of onwillig en wil je een trainer die jou leert hoe je dat paard in een trailer krijgt, dan kost dat je dit, want het is zoveel werk x zoveel per uur.
Prachtig werk hoor!