Christel Provaas schreef op woensdag 4 augustus 2010, 13:58:
>
> Het belangrijkste bij een peesblessure is niet zozeer de middelen die je
> smeert en voert, maar het management. Koelen in de acute fase is

> straat aan de hand en gewoon in de wei zetten, liefst zodanig dat hij niet
> te erg uit zijn dak kan gaan, aangezien hij dan prille herstelvezels kapot
> kan trekken. Peesweefsel is taai en slecht doorbloed; de aanmaak van nieuw
> gezond trekbestendig weefsel duurt dan ook lang.
Bedankt voor je reactie Christel. Over het algemeen doe ik het nog niet zo verkeerd dan

. Ik ben hem nog steeds aan het koelen. Wel minder dan in het begin. Toen koelde ik 4x daags een kwartier. En nu 2 tot 3x daags een kwartier.
Omdat ik nog 2 paardjes heb, en Amon de laagste in rang is heb ik hem apart gezet. Mijn paard Iwan mag er wel regelmatig bij, die is heel rustig. Maar onze Happy is veel te speels met Amon. Amon staat 's nachts in een weitje wat best goed is aangelopen. En overdag kan hij via het verharde pad naar de inloopstal, waar ook klinkers liggen. Hij wisselt momenteel vaak van de inloopstal naar zijn weitje. Doet alles wel rustig in stap en dat ziet er eigenlijk best hoopvol uit. Ik wacht nog eventjes met stappen in de hoop dat het eerst nog wat dunner wordt. Hij stapt nog best veel uit zichzelf, dus ik wil hem niet overbelasten. Heb het vermoeden dat het dikker wordt naarmate hij teveel heeft rondgelopen. Ik hoop dat dat geen kwaad kan. Ik kan hem slechts vastbinden. Ik zal toch eens na gaan denken over zo'n scan. Vind het een lastige afweging. Ik ben erg benieuwd hoe het ervoor staat, maar aan de andere kant is het zo'n bangerik, dat ik hem alweer zie schrikken van die aparatuur, en dat vind ik het risico niet waard. Daarbij is hij 20 jaar...ik rijdt geen wedstrijden ofzo, gewoon lekker bosritten. Maar hij mag zolang hij nog niet goed is gewoon rust krijgen. Of dat nu een maand is, of 1 jaar. Ik ben daarin liever iets te voorzichtig dan iets te snel.
Groetjes Jolanda