Ik heb weer wat moed gekregen nu, dankzij alle lieve reacties. Dank!!
Ik was vanavond bij haar, ze houdt steeds het zere been omhoog, zet hem hooguit met de toon op de grond en gaat ook af en toe liggen. Op zich niet erg, want dan kunnen de benen even 'uitrusten', en de arme Pip ook. Ze is denk ik ook gewoon moe van alle pijn af en toe.
Ik heb Marco (Krul) weer een berichtje gestuurd en hij komt morgen in de buurt, dus ik hoop hem dan te kunnen bereiken om zijn visie erop te horen.
Ik heb het boek inmiddels besteld.

Marco komt zometeen, ik laat het nog weten.
Trudy, Casper komt dinsdag, kon niet eerder volgens de ass. Heb er nog over teruggebeld en ook de edigit in Roosendaal geprobeerd, die reizen door heel Nederland met zo´n mobiel ding. Maar die konden pas vrijdag,dus dat schoot ook niet op.

Ik hoop het maar! Ze heeft tot eind april haar hele leven in de kudde gelopen waar ze in geboren is, de eerste drie jaar zelfs met mama erbij. Die is toen verkocht, maar ze zochten elkaar intussen al niet echt meer op. Pip stond vooral bij haar leeftijdsgenootjes. Overdag stond ze samen met Joe op een landje en ´s winters in een zand-prutpaddock, ´s nachts altijd in de kudde. Dus: 24/7 beweging en sociale contacten. Sinds april staat ze met Joe in een paddock met schuilstal,deels betegeld en deels zand. ze stonden ook even twee weken op t land (in de groep), maar ivm hoefbevangen sinds eind mei niet meer. Wat dat betreft heeft ze volgens mij een redelijk goede 'hoefgeschiedenis achter de rug. Vanaf dat ze 1 1/2 was is bij Joe en mij gekomen en sindsdien doet Marco ook haar hoeven.

Ik hou de moed er maar in, voorlopig!