joop schreef op dinsdag 10 augustus 2010, 10:13:
> Koen Theys schreef op maandag 9 augustus 2010, 17:43:
>
>> Ik spreek hier helemaal niet over zomaar lukraak onbezonnen ergens een gat
> Ik weet wel dat scheuren soms erg hardnekkig kunnen zijn omdat er een
> beschadiging is ontstaan die niet geneest. Die gevallen leven probleemloos
> door met hun scheur volgens mij. Ik zou dan liever niet kiezen voor het
> boren van gaatjes met alle risico van dien.
Het gaten boren (of snijden met renet!) is allerminst nieuw. Het staat in allerlei varianten in mijn hoefsmidboeken. Er zitten meerdere kanten aan het verhaal; Koen liet de term hoornzuil ook al vallen - in ieder geval heeft het hele verhaal nmm niets te maken met natuurlijk bekappen.
Wat de (kwartier)scheuren betreft heb ik een verhaaltje voor jullie om over na te denken.
Alweer wat jaren terug kwam ik bij iemand die 2 kolossen van trekpaarden heeft. Die hoeven niets te doen dan mooi te zijn om te zien in de wei waar die lui op uitkijken.
Ze hebben elkaar, worden zo nodig meer dan voldoende gevoerd... mankeert ze aan niets maar lichamelijk verzorgd worden ze niet.
Mij viel toen op dat hun hoeven rondom zowat uit elkaar vielen van de scheuren. Ik meen dat letterlijk. We hebben het dan over het hoeftype "soepbord", heel iets anders dan de hoefjes van mijn ijsco's. De hele verzamelingen soepborden lag dus om zo te zeggen in minstens vijf scherven. Uiteraard zei ik daar wat van. Een hoefsmid was er inderdaad nog nooit bij geweest. Dat kon ook niet want de paarden waren zo terughoudend als gedomesticeerde paarden maar kunnen zijn, niet gewend aangehaald te worden laat staan bekapt.
Een jaar later kwam ik daar weer. Dezelfde paarden hadden op "wonderbaarlijke" wijze prima hoeven gekregen. Toch had er niemand aan gepruts....
Warboel
