van lennep schreef op woensdag 11 augustus 2010, 10:28:


Ik heb gisteren vooral heel veel afgewisseld, steeds een paar enge dingen, paar dingen die hij al kon enz... Hij bleef lekker oplettend en leek ook voor het eerst echt te willen!
Vandaag liep hij zo de poort uit :). Op de beton veeeel stress wel, paar keer aan de grond gesnuffeld enzo. Toen hij wat relaxter was heb ik hem terug gezet en verder met rust gelaten. Korte sessie dus, maar ik vond het zeer goed zo! Daarbij heeft ie eigenlijk op woensdag normaal 'vrij'.
Ik denk dat we de juiste snaar hebben gevonden bij Ziggy!

Ik hoop ook dat de verhuizing vlot gaat en zonder al te veel stress, we zullen zien.

Piet, je hebt helemaal gelijk: constante druk, pas loslaten bij een gewenst resultaat (hoe klein dan ook) en dan nogeens vanaf het begin af aan met een consequente, van zichzelfwetende wat hij vraagt-opdrachtgever die staat voor succes: had ik dat 3 jaar geleden geweten en vooral beseft, waren we niet zover afgedwaald samen: inderdaad trukkendoos van mijzelf werd steeds weer overwonnen door mijn paard!

Na al die dwalingen heeft bovenstaande verhaal mij inzicht en besef gegeven in (een stukje van) de werking van de leervaardigheid van mijn paard: Ik ben geen didactisch iemand en kan het niet omzetten in en verhaal van zo moet het en dan komt het goed... Misschien kan iemand er wat raakvlakken (qua paard EN qua zichzelf) er in vinden en er wat handvaten uithalen, zodat ze niet zo ver af hoeven te dwalen als wij!

Evy1990 schreef op maandag 9 augustus 2010, 16:57:


"boe" roepen van Eddy al geprobeerd? Heeft raakvlakken met de oplossing van Christel, maar net eventjes anders. Ik heb het bij meerdere paarden zien gebeuren, geen dwang, maar wel het volledige initiatief bij de begeleider/eigenaar en het paard de kans niet geven met je voeten te laten spelen.

Coulash schreef op woensdag 11 augustus 2010, 23:44:


Ik kan wel gelijk hebben, maar wil niet zeggen dat ik zelf zo werk.
Ik vervang het hele aanhoudende druk gedeelte door clickertraining en vraag dus dingen van de wil van het paard. Niet wachten tot ie et doet omdat ie het beu wordt.

Ik train met mijn zeer gevoelige net driejarige paard, dat ook snel de neiging heeft (had, moet ik eigenlijk zeggen) om geheel in zichzelf te keren en vervolgens minutenlang onbereikbaar te zijn, geheel zonder druk (het verschil met jouw paard is alleen dat zij geen trauma heeft). Sinds ik op die manier met haar omga heb ik een aan de ene kant veel rustiger en aan de andere kant veel enthousiaster en blijer paard. Zij heeft oh zó veel temperament en ik wist soms niet goed hoe ik daar mee om moest gaan, dit resulteerde van haar kant nog weleens in 'op slot' gaan. Nu met het clickertrainen kan ze haar energie heel goed kwijt zonder dat ze dit 'tegen mij' gebruikt.

Twee weken geleden heb ik mijn paard verhuisd en in minder dan 10 min. stond ze kant en klaar en stressloos op de trailer zonder dat we dit van te voren geoefend hebben (ik héb namelijk zelf geen trailer).

Een heel ander verhaal dan het verhaal over jouw Ziggy, natuurlijk, maar ik wil maar zeggen dat er wel mogelijkheden zijn voor paarden die geen druk verdragen. Kwestie van een betere clickeraar worden dus, Geertje .

Gr, Dani

Ik heb gisteren de EERSTE super boswandeling met mijn pony gemaakt !!!

Geertje schreef op zaterdag 14 augustus 2010, 9:12:




Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Geweldig, he, als je dat kan zeggen

Na 2 dagen oefenen loopt hij de trailer op!!
Morgen moeten we weliswaar nog oefenen met het tussenschot verzetten en die stang achter zijn billen plaatsen, maar ik heb er wel vertrouwen in dat we morgen koers naar het Noorden gaan zetten .

Geertje schreef op dinsdag 17 augustus 2010, 22:36:


Kijk, dat heb je dan toch maar mooi bereikt

Gefeliciteerd!
En de trailer? Jij woont (nu) nog in de buurt... heb je een goed adres?
Succes in het hoge noorden:)