Stephanie Pots schreef op vrijdag 13 augustus 2010, 7:19:

Is op dit forum absoluut not done. Niet over posten als je serieus genomen wil worden.

Christel Provaas schreef op vrijdag 13 augustus 2010, 7:35:


Niets van aantrekken, ben wel nieuwsgierig wat zo iemand doet, hoe hij of zij het doet en wat het resultaat is, als er al resultaat is.
Je weet toch maar nooit he?

Inderdaad, zo denk ik ook. Alle opties proberen in het belang van je paard. En altijd zelf kritisch blijven. Ik zal me nooit iets laten aanpraten, pas als ik zelf overtuigd ben ga ik aan de slag.
Vanzelfsprekend heb ik goed nagedacht of ik deze stap wilde zetten; de kans bestaat dat je niet meer objectief naar je paard kijkt maar 'gekleurd door wat de communicator heeft gezegd'. Aan jezelf de taak om niet in deze valkuil te vallen.

Ik ben heel kritisch het internet op gegaan. Heb iemand uitgekozen die niet via foto's werkt, maar gewoon bij je op de wei komt en lichamelijk contact maakt met je paard. Vooraf helemaal niets over mij of over mijn paard wil weten. Verder iemand die de geldelijke opbrengsten niet voor zichzelf houdt maar aan een heel goede stichting schenkt (opvang van verwaarloosde en mishandelde dieren).

Het valt me eigenlijk een beetje tegen van dit forum dat er zo negatief op gereageerd wordt. Natuurlijk kan het zijn dat ik na het consult moet aangeven dat het bal was, maar ik wil het uitproberen. Ik ben een heel wetenschappelijk, rationeel en kritisch ingesteld iemand. Maar bij mij is ruimte voor andersdenkenden. Dat zou toch juist hier op dit forum acceptabel moeten zijn.

Stephanie Pots schreef op vrijdag 13 augustus 2010, 8:21:


Wie reageert er dan negatief? Animal communication houdt toch iets heel anders in dan fotoreading? Het is dacht ik de bedoeling het gedrag van dieren niet antropomorfisch te zien maar vanuit ethologie en sociaal gedrag binnen de soort.

joop schreef op vrijdag 13 augustus 2010, 10:25:


Zie mail eerder: not done en als je serieus genomen wilt worden moet je het er hier op dit forum niet over hebben.

Stephanie Pots schreef op vrijdag 13 augustus 2010, 7:19:


Ja het kan zeker helpen om een ander halster te kopen. Kiyasa wil alleen haar bruine goedkope lichtgewicht halster om. Als ik een ander halster om wil doen doet ze alsof ik haar ga vermoorden en als hij om zit word alles in werking gesteld om hem af te krijgen.
Zelfs toen ik een andere hoevenkrabber had gekocht was dat iets om bijna een hartverzakking te krijgen omdat het ding een ander geluid maakt. Maar goed Kiyasa is dan ook wel een extreem grote held met nieuwe dingen.

Arina Bezemer schreef op vrijdag 13 augustus 2010, 19:29:


Sommige paarden zijn erg gevoelig voor veranderingen. Ik had ook zelfde 'probleem' gehad toen ik op een dag de lichte, goedpassende halster niet vond van Una en haar een groter exemplaar wou aandoen van m'n ander paard. Ze vertrouwde de grotere halster voor geen meter...is het de geur of de textuur, ik zou het niet weten...

Stephanie Pots schreef op vrijdag 13 augustus 2010, 11:28:


Hmmm, dit was een typische en nutteloze opmerking van Christel, die nix bewijst.

Daarnaast, JIJ hebt toch de afspraak al gemaakt, met "lezer", dus schrijf straks zelf maar jou ervaring

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

Maria Delavega schreef op zaterdag 14 augustus 2010, 12:31:

Reden te meer, om verschillende halsters- borstels- krabber enz te gebruiken. Misschien zelf verschillende "penny"s om te poetsen? Alleen poets gerei van vreemde (die jij niet kent) paarden moet je uiterst terug houdend zijn, ivm schimmels en infecties. (ervaring )

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

Vandaag moest de chip van Liz gelezen worden want ik heb nog altijd geen paspoort voor haar. Ik heb een heel relaxed weidegenootje met chiplezer naar Liz laten gaan, dierenarts om de hoek laten staan. Om haar arm had ze het knopenhalster van haar eigen paard.
Madam (Liz...) was de rust zelve, liet de chip al slapende lezen, knopenhalster mocht ook om en uiteindelijk heb ik heerlijk mijn paard gepoetst en enkele oefeningen met haar gedaan. Niet te lang maar lang genoeg om haar te laten voelen dat ik bepaalde wat er gebeurde. Ik plezier (inwendig keihard juichend), Liz plezier.
Ik heb haar de hemel in geprezen, geknuffeld en, foei, een heerlijke emmer met speltkorrels gegeven.
De rest van de middag heb ik allerlei klusjes op de wei gedaan en Liz heeft voortdurend naast me gelopen, gewoon voor de gezelligheid.

Ik zit nu nog na te genieten..............

Nils Vellinga schreef op zondag 15 augustus 2010, 18:03:


Ik ga maar eens een verzameling aanleggen

Misschien zelf verschillende "penny"s om te poetsen?

Ik ben een beetje jaloers als een ander met mijn paard bezig is. Ze is van MIJ.
Stom he?

Stephanie Pots schreef op zondag 15 augustus 2010, 18:36:


Welnee... ik haat het als anderen met MIJN paard klooien. Laat er ook slecht bij hoge uitzondering een ander op.

Sandra van Bommel schreef op zondag 15 augustus 2010, 18:42:

Heel gelukkig ken ik beiden niet. Jalouzie niet en geklooi.
Ligt er ook aan wat je met geklooi bedoeld.
Iedereen die hierheen komt, overal het algemeen veel mensen die ook hier op het forum zitten, is net zo consequent als ikzelf ben. Dus is er weinig of geen verschil in benadering.
Aangezien ik 2 paarden heb en ze niet beiden op dezelfde tijd kan rijden vind ik het heerlijk als er iemand komt die er 1 wil rijden. Veel gezelliger toch?

Zouden er mensen komen die niet consequent zijn of idd. maar wat aanklooien... ja... die mogen idd. ofwel doen hoe ik ze behandel, ofwel wegblijven.
Ik laat ze niet door 'n nitwit verzieken.

En, eventjes off topic: Idem trouwens ook voor de pup.
Ik wil niet dat Noppes tegen mensen opspringt, dus ik zeg keihard NEE!! als ie dat toch doet. Uiteraard doet ie het niet bij mij... maar puppie-eigen... bij al die mega-interessante visite probeert ie het toch. Nou... hij krijgt gewoon gelijk de deksel op z'n neus. Ook niet bij anderen.
NU is de tijd van opvoeden en heel erg consequent zijn, niet over 'n jaar.

Er zit qua opvoeden echt niet zoveel verschil tussen honden of paarden hoor...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.