jennet schreef op woensdag 25 augustus 2010, 12:19:

Wanneer het de behandeling van een blessure betreft, is het de bedoeling dat het de genezing van de blessure bevordert. Zodra dat herstel een feit is, kan het paard weer op eigen houtje verder en heeft de injectie geen invloed meer. Het is overigens schering en inslag bij klinieken om gewrichten in te spuiten. Ik ben er geen voorstander van, maar het schijnt blessuregenezing te kunnen versnellen.

Injecties met hyaluronzuur worden minder algemeen toegepast en helpen de synovia (gewrichtsvloeistof). Deze injecties zijn reteduur.


Dat kan, maar ik betwijfel of de injecties daar dan voor hebben gezorgd. Ik denk dat er dan in aanleg al iets fout zat.


Gaat het om Dusty?
••• Wie de lat altijd hoog legt, leert nooit limbodansen •••

Piet schreef op woensdag 25 augustus 2010, 11:38:


Ja en nee... je voelt het beter als je erop zit. Je leert het gevoel van op een schouder vallen en op twee schouders gaan te herkennen en daar kun je later profijt van hebben. Aan de andere kant is het ook heel waardevol om het te ZIEN zoals met dubbellonge of langeteugel. Ik zou beide inzetten.


Piet Bakker zit overigens qua klassiekigheid veel meer op de lijn van Branderup dan de Bodt hoor! De Bodt gaat al die zijgangen niet doen waarmee Piet zijn lessen juist begint, sterker nog: waar Piet zijn hele insteek op stoelt. (Alleen Piet is weer minder van de permanente buiging en hoofd voor de boeg zoals BB). En Piet wil langzaam, bij elkaar. Niet dat naar voren jagen van de Bodt.

Zeg kabouter Prikprak! Mijn mooie kreet verkwanselen?!

••• Wie de lat altijd hoog legt, leert nooit limbodansen •••

jennet schreef op woensdag 25 augustus 2010, 15:05:

Nee, en dat maakt feitelijk ook niets uit. Het kan goed dat de knieën op jonge leeftijd overbelast zijn geweest, ingespoten en dat er nooit goed gerevalideerd is. Of misschien onder verdoving doorgejakkerd, weer ingespoten, dat weet je natuurlijk niet. Voor jou is relevant of het kan verbeteren. Wat zegt de osteo daarover?

Ach sneu, het zit haar ook niet mee, ik herinner me ook iets van hoefbevangenheid? Heb je een idee van haar werkzame leven hiervoor?


••• Wie de lat altijd hoog legt, leert nooit limbodansen •••

Het probleem zit 'm bij voorbaat al in de naam. Wanneer je een totaalconcept van paarden houden "Natuurlijk bekappen" noemt moet je het niet gek vinden dat niet het totaalconcept, maar de wijze van bekappen de boventoon voert. En dan wordt nb gewoon geschaard in het rijtje van bekappingswijzen zoals strasser, regulier, natural balance, swedish, weet ik veel. Met accentjes op hielen wat lager wat hoger meer afronden, zool wel of niet, steunsels onder diverse hoeken etc etc.
Ik las recent over een smid verbonden aan een kliniek die naast therapeutisch beslag ook nb "doet". Dat stukje nb zal vast over hielhoogte en afrollen gaan en niet over groepshuisvesting en voer. De verwarring zit 'm in de naam, jammer genoeg.

••• Wie de lat altijd hoog legt, leert nooit limbodansen •••

Ik heb een spanjaard die het snel koud heeft en zich moeilijk warm kan houden. Regen verdampt veel langzamer op zijn lijf dan bij mijn andere paard. Hij woont hier al 9 jaar en het verbetert niet. Dus gaat er een deken op zodra hij het koud heeft.

••• Wie de lat altijd hoog legt, leert nooit limbodansen •••

Peter Donck schreef op donderdag 26 augustus 2010, 9:54:

Dan zal dat laatste het geval zijn. Want volume en oppervlak zijn nagenoeg gelijk aan het andere paard dat zich prima door de kou en regen heen slaat.
Maar er zijn vast meerdere factoren: vetgehalte van de huid/vacht? Dichtheid van het haar?


Ach, ik ben zelf ook niet vies van een beetje comfort: suikers, vetten en een dekentje erover!

••• Wie de lat altijd hoog legt, leert nooit limbodansen •••

joop schreef op donderdag 26 augustus 2010, 14:42:


Dat klinkt alsof je de hele ophef over het invullen van de term hebt gemist.

••• Wie de lat altijd hoog legt, leert nooit limbodansen •••

's Nachts maar niet meer in de wei?

••• Wie de lat altijd hoog legt, leert nooit limbodansen •••