Ik heb er eventueel ook nog 1 in de aanbieding.
In principe werkt het heel goed en fijn, maar Olly vond de neusriem toch iets te smal, die prefereert een brede. + dat deze het best geschikt is voor een niet te brede neus, meer een smal hoofd dus.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Peter Donck schreef op woensdag 1 september 2010, 17:43:


Wonderlijk, nu je het zegt. Woody kan er makkelijk bij, maar eet er idd niet van.


Bij grote ook hoor, Woody vind de takken heerlijk om haar kop en hals aan te schuren

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Snap ik toch niet helemaal Martina, Je laat die trailer toch keuren? Trailers met een MTM boven 750Kg hebben een eigen kenteken en dienen elk jaar gekeurd te worden, daar krijg je bericht van. Dus... goed gekeurd, zijn er geen technische mankementen.
Juist die oploop rem, is 1 van de eerste waarop je trailer word afgekeurd.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Dan moet je ze wel leggen, als de grond kurk droog is.
Of uitgraven - een fundament van gebroken puin- zand om te egaliseren en dan de tegels leggen.
Alternatief; 10 cm uitgraven- plastic folie er in en daar 10 cm beton op storten in vakken van 1 x 1.20 M (pallet formaat)

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Precies mijn gedachte, wat "stom" dat we altijd trots zijn op het paard, JIJ hebt het gedaan en mag met recht trots zijn op je zelf.
En Evy's raad.. neem ze terharte.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

En misschien is het geen eerlijk excuus, maar een dier ervaart PIJN héél anders als een mensch.
Zolang je geen verslagenheid ziet, in de ogen van het dier, is er leven.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 3 september 2010, 11:32:


Alle poep is schoon, zolang geen mens er met zijn/haar handen heeft aan gezeten
Maar.. stro- houtvezel- hooi- gras, het is allemaal goed voor het compostering proses.
Zelfs grind, dat blijft plakken en op de mest hoop terecht komt, is prima in de compost.
Als dit terug op de wei komt, brengt het "kiezelzuur" in de bodem en versterkt het gewas (meer weerstand tegen ziektes ed) dat er op groeit. Dus ook het gras.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Jolijn schreef op zondag 5 september 2010, 21:07:
Hoi Jolijn, Zet er maar snel een draad tussen, dit is geen leven voor Spirit, hij zal je er dankbaar voor zijn. Wees niet treurig, mocht het zo zijn dat die draad er veel vaker (zo niet, altijd) er tussen moet blijven. Boy zal altijd zo terug komen op Spirit, is mijn ervaring.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

FemkeV schreef op zondag 5 september 2010, 19:42:


Dit moet wellicht door een Parellier beantwoord worden, maar MIJ lijkt het dat je die target stik als een deel van jezelf moet maken, dus niet alleen gebruiken bij twijfel, maar altijd.

mij ook

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Ik val niemand aan, dat giftig zijn is bekend bij de levende plant, de bessen wellicht ook gedroogd, maar of het gif ook aanwezig blijft als de plant gemaaid word is MIJ niet bekend.
Kijk ik naar de Aardappel (ook nachtschade)plant als ik die maai, blijft er maar bar weinig van over.
Misschien moest je Esther Hegt (van JKK) daar eens een mail over sturen. Zij is toch wel superieur op dat gebied.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

joop schreef op zondag 5 september 2010, 12:57:


Toeval bestaat niet
Toevallig, vanmiddag nog met een EX smid staan praten. Hij is het 15 jaar geweest en is er mee gestopt, vanwege alle onzin IJzers en de NIET opgevoede dieren.
Zo zij het mij letterlijk

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Ik denk dat ze geen goei vrienden zijn, er is een rang verschil en dat blijft.
Voor MIJ 100% zeker.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Anja S schreef op zaterdag 4 september 2010, 23:45:


Verslagenheid

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen