Vorige week ook een prachtig voorbeeld.
Mijn vriendin kwam aan de praat met iemand in een juwelenzaak over paarden. Dat ik een nieuwe plek aan het zoeken ben voor Kyliam. Of ik al wist waar ik hem wilde zetten. Mijn vriendin zei dat we hoopten op Spirit Horses. "OH NEE!! Jeetje die deden NH en de paarden stonden daar dag en nacht buiten, ook in de winter!!! "
Mijn vriendin heeft maar niks meer gezegd.

Ook ben ik op een "stal" gaan kijken. Het was dichtbij dus tja, kijken kost niks.
Het is een ponymanege. Ik vroeg of de paarden dagelijks op de wei kwamen...nee, weiland hadden ze niet. (oke, dat was het einde van mijn intresse maar goed, we blijven beleefd). Over hoeven. Natuurlijk bekappen, daar waren ze tegen. Maar ze hadden wel een goede smit die ze mij kon aanbevelen (nee dank je).

Als ik met Kyliam ga wandelen kom ik vaak fietsers tegen. En ben de tel al kwijt hoe vaak ze me achterna roepen dat ik OP mijn paard moet ipv er naast. Blijkbaar is het wel heel raar dat iemand met een paard aan de hand langs de weg loopt.

Maar ik trek het me niet zo heel erg aan. Kyltje staat lekker 24u buiten met een vriendje en zijn hoefjes hebben geen ijzers. Ik blijf op zoek naar een nieuw plekje voor hem. Maar het moet minstens even paardvriendelijk zijn voor hem. En ja, dan kijken mensen je soms raar aan

Danielle

Ach jullie weten dat ik al een tijd met Linda aan het tobben ben, broodjemager is ze.
En dan nog elke wandeling (ze sloft maar een beetje) zijn er mensen, die zeggen dat ik erop hoor te zitten.
En dan de mensen in de buurt als ik mijn bezorgdheid uitspreek over haar problemen. Als eerste vragen ze altijd , krijgt ze nog steeds alleen maar hooi?
Tja alles wat ik er extra instop brengt de boel nog verder in de war.