Ja, ja Frans granen zijn niet helemaal jullie idee
hoewel ik me jullie boek kan herinneren waar toch echtinstaat dat tarwe als enige wel bij gevoert kan worden.
Was toch mijn geluk dat ik het met haverhad gemengt.
Tarwe veroorzaakt hoefbevangenheid veelsneller dan haver.
Btw kregen ze een klein beetje per dag met alfalfa gemengt.
Ik heb wel degelijk geleerd. De ton was afgesloten, maar tja drie paarden kon ie niet aan.
Beetje vriendelijkheid had ik hier niet verwacht.
Jammer had beter gekunt Frans

Ik vind het heel rot voor je en vooral ook voor je paardjes. HB is gewoon naar.
Wij hebben hier ook hetzelfde aan de had gehad alleen had het gelukkig niet zo zware gevolgen.
Een van de paarden kan stroomdraad openen (kwamen we toen achter) door met zijn tanden gewoon het handvat vast te nemen en omhoog te doen. Zo had hij alle paardjes bevrijd en de zadelkamer geopend (waar toch ook een redelijk slot op zit) en enkele zakken (van 20 kg) musli open gescheurd en die hadden ze gegeten.
Gelukkig heeft het verder niet zo gevolgen gehad als bij jou.
Een paar dagen laten dachten we dat we het verbeter hadden maar toen we opstonden waren alle pakken zaagsel open gescheurd en heel erg vakkundig versprijt.
Nu hebben we een hele draadjestoestand boven het handvat zodat meneer het niet meer open krijgt. Tot nu toe werkt het.

Heel veel sterkte met je paardjes. Fijn dat er een veulentje komt!

jeetje wat een paard zeg. dat verwacht je toch ook niet.
Bij ons was het allemaal een zooitje gewoorden na een storm en konden ze dus lekker bij de granen.
Alles lag hier over de kop.

Heel erg bedankt.

Danielle Zontrop schreef op zondag 12 september 2010, 12:00:


Ja, ik ken dat, die goedkope poort-grepen van de Amerikaanse Stock. Als je die niet goed strak aan het koord/lint bevestigd, waaien ze zelf uit het oog.(poort-greep-anker?)

Nu gebruik ik nog uitsluitend de poort-grepen met een goede haak en dan nog strak bevestigd. Je moet echt goed aan de veer trekken om te openen (of sluiten ), dat lukt het paard waarachtig niet.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen