Kwikbeet is ook een melassevrije bietenpulp die maar 10 minuten hoeft te wellen.
Wellicht een idee als iemand anders een keer moet voeren of de warme dagen.

linkje:

http://www.dodsonandhorrell.com/products/horse-ranges/forage/kwikbeet.html

Ik bestel dit bij www.naturalsupplies.nl voor een merrietje hier die in de winter wel
wat erbij mag hebben.

Hallo Marleen,

Een hoefbevangen paard op het gras zetten is niet handig dat hebben andere
al gezegd maar jouw paardje is niet van fruktaan bevangen geraakt maar van
de prednisolon dus wellicht moet je het in een andere hoek zoeken.

Het paard op enkel water op hooi houden is de beste manier om haar neutraal te houden
en geen ergere terugval. Wellicht kan je het hooi eens een tijdje weken het kan zijn
dat het "suiker" gehalte van het hooi erg hoog is waardoor de verbetering uit blijft.
Ik weekte het hooi van mijn paard een paar uur bij hooi dat ik niet vertrouwde hou er wel rekening mee dat bij langer dan 20 minuten weken je al veel voedingstoffen kwijt raakt.

Ik heb een merrie waar ik 2,5 jaar mee getobt hebt aangezien waar ze tijdelijk stond
haar tegen mijn instructies in kilo's granen heeft gevoerd. Daarna was ze ook gevoelig voor
gras en zal ik altijd voorzichtig moeten zijn. Zij was ernstig hoefbevangen met sinker aan 4 benen. Veel deskundige hebben haar gezien en soms behandeld en wij kwamen er maar niet uit wat het probleem was. Uiteindelijk zijn wij erachter gekomen dat ze vanuit die eerste periode hb spierbevangenheid zich had ontwikkeld. De voeten waren dus niet meer gevoelig maar ze was zo stijf als een houtenplank van de spierverzuring. Ikzelf en iedereen was zo geconcentreerd naar die hoeven aan het kijken dat je iets anders over het hoofd gaan zien. Ik heb haar Neutradex gegeven tegen het verzuren en ze knapte ziender ogend in een paar weken op. Na 2,5 jaar strompelen galopeert en bokt ze weer door de paddocks en staat ze nu na jaren voor het eerst weer iedere dag een tijdje op het land.

Magnesium chelaat is voor hb en ir paarden als jouw paard dat niet is dan is het vanzelfsprekend dat het niet werkt. Wellicht heeft je paardje niet goed werkende lever of nieren waardoor ze zich zelf vergiftigd of heeft ze net als mijn paardje uit de hb spierbevangheid ontwikkeld. Het paard zo min mogelijk belasten door goede kwaliteit hooi met weinig suiker en een goede bekapping is altijd de basis naar herstel maar wellicht moet je ook in een andere richting gaan zoeken om een doorbraak te vinden.
In ieder geval sterkte.

Meneer Kamminga heb ik weleens contact mee gehad via mijn werk, aardige man.
Naast dat hij extra opgeleid is voor bitloos jureren (?) voor de KNHS, ment hij zelf verdienstelijk bitloos en bekapt hij zijn paarden zelf Hij is daarnaast ook nog gewoon en meninstructeur. Erelid PN zou ik zeggen maar ik denk niet dat hij als nuchtere Groninger daar op zit te wachten.

Ach dan zit je weer te twijfelen, zal ik reageren of niet...

Nou goed mijn visie (voor zover het iemand boeit). Ik stoor me juist aan de niet professionele fokkers wat een verschrikkelijke gerommel zie ik daar. Even alles over 1 kam geschoren maar als je iets al decennia lang doet heb je kennis, herken je problemen vroeg en heb je omgeving die hiervoor is ingericht. Wat zie ik vaak:

De kwaliteit van de paarden. Merries van een minderwaardige kwaliteit onder het motto ik wil zo graag iets van haar als zij er niet meer is. Hengsten waar nog nooit een paardenkenner naar gekeken heeft maar of goedkoop in dekgeld, dichtbij of bekend als zo een lief dier. Combinaties van rassen en ouder dieren dat je al medelijden hebt met het veulen voordat hij/zij al geboren is. Gefokt voor gebruik waar hij totaal niet voor geschikt is. Dit is gokken en heeft niets met fokken te maken.

De geboorte en voorbereiding. Mensen die niet waken (komt bij professionele fokkers echt niet voor). Niet weten wat te doen en wanneer. Merries niet van de nageboorte af komen door fouten van fokker, ongeschikte locatie, onrust, modderige plekken, ondeugdelijke afrasteringen, veulens die verongelukken, verdrinken etc. Opfok geen speelkameraadjes, weinig ruimte, gevaarlijke afrasteringen, rommel in het weiland.

Geen krachtvoer, geen ijzer, geen stal allemaal doodzondes maar compleet zonder kennis de gezondheid van een merrie en haar veulen op het spel zetten mag iedereen.
Een goede fokker weet waar hij mee bezig is de minpunten en pluspunten genetisch van zowel vader als moeder. Fokt een dier waar het voor geschikt is. Kan een merrie en veulen begeleiden bij deze meest risicovolle momenten in hun leven. Een goede fokker geeft het veulen een goede start nu nog de paardenwereld veranderen dat de opfok en gebruik meer paardvriendelijker gaat.

Wat betreft het zwart/wit denken. Begin deze maand was ik gevraag om een lezing te geven over huisvesting van paarden en paddockparadijs. Tijdens de lezing wordt ik gevraagd of ik mijn eigen paarden op ijzers heb. Dat dit niet zo is doet niet te zake maar dat stigmatiseren wordt ik zo moe van. Alsof iedereen al in een keer alles voor elkaar heeft zoals PN voorschrijft. En alsof daar geen inzichten veranderd zijn door de jaren heen.

Ik kom voor mijn werk heel veel bij mensen met paarden en ik weet nog steeds niet of een paard dat s'nacht op stal staat en overdag op de wei en iedere dag uren lange buitenritten maakt ongelukkiger is dan dat andere paardje dat al jaren zijn zandpaddockje niet is uitgeweest. Trouwens die paarden die de gehele dag aan de voerruif staan maken waarschijnlijk minder km's dan dat nacht stalpaard dat iedere dag een flinke buitenrit maakt. Ik zie liever een paard op ijzers en dekens met krachtvoer altijd buiten met ruimte en aan het werk dan een nb, krachtvoer-loos, dekenloos constant in een paddockje van 10x10. Want dat is helaas de werkelijkheid die ik nog veel zie.

Ik vind persoonlijk dat iedereen die vlees eet in de letterlijke zin geen dierenvriend is.
Ik snap er dan ook niets van dat iedere PN/bekap/poedertoren evenement een bbq is.
Maar wie ben ik dan want ook ik heb wel ergens hier in huis een medicijn dat op dieren getest is of een lederen schoen of portefeuille etc.

Doe gewoon je eigen ding, probeer met kennis goed te kunnnen onderbouwen waarom je iets doe en laat mensen in hun waarde en deel kennis dan bereik je het meeste. Bij de enige leer verkondigen gaan mensen enkel maar focussen op wat jij mischien nog niet ideaal hebt om daarmee je verhaal onderuit te halen.

Hallo Monique,

Wat mij direct opvalt is dat je volgens mij vnl merken (ivomec, equest) heb gebruikt op basis van ivermectine. Op het moment dat je Panacur gebruik op basis van Fenbendazol krijg je de vreselijk veel dode wormen. Ik heb niet alle merken nagekeken maar zou het niet zo kunnen zijn dat er resistentie (zoals bekend bij da) is van de wormen voor ivermectine en dan je door het gebruiken van een ander gif nu eindelijk resultaat hebt. just my two cents

oeps, en Banminth is pyrantel.
de rest is volgens mij allemaal ivermectine

Huh, je laat ze toch serieus niet drinken uit die vijver

De foto geeft nou niet echt een beeld van mooi schoon drinkwater.

Het afvoerpijpje aan de rechterkant dat zo mooi in de vijver komt waar komt dat vandaan?
Dan nog de problemen met blauwalg, botulisme, ziekte van weil (weet niet of dit ook voor paarden geld eigenlijk)

Nog los van het feit dat grondwater vaker niet dan wel geschikt is, denk b.v. teveel ijzer, vervuilde grond etc.

Ik zou beginnen om wat water op te sturen voor onderzoek en dan nog blijf je een groot risico houden. Stilstaand water is gewoon niet geschikt voor gebruik als drinkwater.
Trouwens de sloot bij een weiland vertrouw ik ook niet wat als er verder op een dood schaap in het water ligt te rotten of een boerderij 3 hectare verderop loost wat gif.
Daarnaast heeft water dat niet lekker smaakt een beperkende factor op het drinkgedrag van paarden (zonder dat je dat zelf mischien in de gaten hebt) zodat de vochthuishouding bij je paard zwaar te verduren krijgt.

Hallo Ziga,

Het saaie standaardverhaal over wildkleur en zijn kenmerken zijn er genoeg te vinden.
als je even google op Dun of Wildcolour. Wat ik je niet wil onthouden is een uitgebreid verhaal van mijn vroegere held de heer J.K. Wiersema.

Zijn boek boek heb ik vroeger wel 100 keer gelezen. Hij was een paardenman met geweldig veel kennis van fokkerij en kleurgenetica maar ipv ergens als professor hele studies te schrijven was hij op zijn boerderij in Groningen een boek aan het schrijven dat iedereen kon begrijpen. In 1977 (ik was negen jaar oud en de eerste jaren heb ik voornamelijk plaatjes gekeken) was het heel uitzonderlijk dan dit soort paardenboeken uitgegeven werden. In plaats van enkel de D+ en ++ formules ook even verhaal van de vaak wat minder bekende rassen in de wereld en hun kleuren en invloed.
Gelukkig hebben zijn kinderen het boek nu op internet gezet en is het voor iedereen toegankelijk aangezien het boek al decennia is uitverkocht en een collectors item is geworden.

www.jkwiersema.nl/H21.pdf

en voor de verdunningsfactor

www.jkwiersema.nl/H21.pdf

het is wat gedateerd maar waarschijnlijk wel iets breder bekeken dan wat je
over het algemeen aan treft op de world wide web

Verder kan je hier altijd op PN nog heel hard Peter roepen dit komt wellicht even helpen als je het lief vraagt.

Iedereen heeft een ander referentiekader. Ik persoonlijk vind bitloosrijden niet het meest belangrijke op het gebied van welzijn (wij rijden zelf wel bitloos ).

Ik vind het verbod op het houden van een kuddedier alleen en het opsluiten van paarden in 23/7 in boxen een veel groter drama. Dan volgt ook nog de veel te zware ruiters die vaak ook nog weinig de kunst van het paardrijden verstaan op de kwetsbare paardenruggen.
Het beleren van jonge paarden door rommelaars en ondeskundige. Het te jong beleren van paarden.Het gebruiken van een paard waarvoor het niet gefokt is etc zeker zo ernstig en vaak nog erger.

Ik kom voor mijn werk bij de hobbyhouder met de pony achter het huis tot profesionele ruiters op internationaal niveau en zie bij beiden positieve en negatieve dingen.
Ik ken top dressuurpaarden die elke dag uren (wel met deken op) buiten komen en ja met bit gereden worden maar met beleid en rust en zachte hand. Ik zou graag bitloos zien maar ik wordt nog niet zo misselijk van als de gemiddelde manege of pensionstal waar ik dus echt niet graag kom. De manier van omgaan met het paard zoveel onkunde, herrie in de gangen, gesleur met de paarden, op mooie dagen onvoorbereid lange ritten geen warming up met regen de box niet uit. Niet herkennen van ziektes en gebreken etc.

Bij de zogenaamde topruiters, fokkers en trainers kan ik wel een normaal gesprek voeren over b.v. bitloos aangezien zij de kunde of kennis hebben om te rijden op benen en gewichtverplaatsing, ook staan zij open voor (al is het maar als tijdelijk probleemoplossing) andere ideeen kijk maar naar de vele springpaarden die op hoog niveau springen of de westernruiters met bosal op hoger niveau. Enkel moeten zij op vanwege economische redenen of regelementen vaak hun afwegingen maken. Voor een amateur moeten deze beslissingen veel makkelijker zijn, echter daar kom ik veel tegenstand tegen voor anders denkende. Deze groep is helemaal niet van plan om te veranderen want dat kost moeite, energie en lef om anders te zijn. Dit gaat niet enkel over bitloos rijden maar elk onderdeel van het houden van paarden. De kantine en kleur dekjes zijn belangrijker dan het verdiepen in het wezen paard. De recessie helpt ons gelukkig redelijk van deze groep "paardenliefhebbers" af.

Bij bijna al mijn paarden en in meeste situaties moet ik zo als gezegd rustig blijven, vastberadenheid en controle over de situatie uitstralen. In enkele gevallen en bij 1 van mijn paarden bijna altijd moet ik juist zijn energie overtreffen en hem tot de orde roepen want hij maakt zichzelf enkel maar gekker. Toen ik eens een tijdje in de rolstoel zat, was er iemand anders die hem even mee zou nemen aan de hand het strand op. Nu stond ik indertijd vlak aan het strand en de persoon in kwestie werkte op een friezenstal waar hij aan de lopende band friezen beleerde dus dat kleine arabiertje kon hem niet erg imponeren.
Hij is tot de kustlijn gekomen en daar begon die kleine heel hard op een korte volte om hem heen te galloperen. Hij stond rustig en paard was volslagen niet te bereiken. Na een half uur had hij hem eindelijk even stil en toen is hij maar weer snel het strand af gekomen terug naar huis. Hij heeft nooit meer iets met die kleine gifkikker van doen wil hebben.
Ik kon weinig doen vanuit mijn rolstoel maar dit typeerd wel mijn kleine vriend, daarbij moet ik zijn patroon doorbreken door zijn energie te overtreffen en dan zodra aandacht focus en iets anders gaan doen. Daarom heeft iedere situatie of paard weer een andere behandeling het is nooit one system fits all en dat maakt trainen een vak. Ik weet aardig hoe ik met mijn eigen paarden om moet gaan maar die ken ik vaak al vanaf hun geboorte of erg jong en heb ik al jaren en in heel veel situaties meegemaakt. Op een forum zal je zelden een juist antwoord vinden omdat het antwoord altijd is: it depends.

Trouwens als je neuriet, telt of gaat zingen doe dat dan regelmatig en niet enkel bij iets engs zoals veel mensen. Paard denkt dan Oh, mijn baas neuriet weer dan is er vast iets engs.

Anja S schreef op donderdag 21 oktober 2010, 19:50:


volgens mij niet hoor, de fabrikant voor St. Hippolyte is Agrobs
de wiesencobs worden zonder melasse in brok geperst vandaar dat de brok
niet zo stevig is als een gewone brok.

www.agrobs.de vind je info en alle waardes.

Anja S schreef op donderdag 21 oktober 2010, 21:11:


Nee, hoor ga maar de website van st.hypolyte kan je folder downloaden
staat heel duidelijk persstoffen en melassevrij.
Ik wil niet eigenwijs overkomen maar kreeg indertijd een zak hiervan ipv agrobs
van mijn leverancier en heb het indertijd dus even uitgezocht. Agrobs levert
aan St. Hypolyte en wordt zelfs vermeld op de zak is precies hetzelfde.