Hallo Marleen,

Een hoefbevangen paard op het gras zetten is niet handig dat hebben andere
al gezegd maar jouw paardje is niet van fruktaan bevangen geraakt maar van
de prednisolon dus wellicht moet je het in een andere hoek zoeken.

Het paard op enkel water op hooi houden is de beste manier om haar neutraal te houden
en geen ergere terugval. Wellicht kan je het hooi eens een tijdje weken het kan zijn
dat het "suiker" gehalte van het hooi erg hoog is waardoor de verbetering uit blijft.
Ik weekte het hooi van mijn paard een paar uur bij hooi dat ik niet vertrouwde hou er wel rekening mee dat bij langer dan 20 minuten weken je al veel voedingstoffen kwijt raakt.

Ik heb een merrie waar ik 2,5 jaar mee getobt hebt aangezien waar ze tijdelijk stond
haar tegen mijn instructies in kilo's granen heeft gevoerd. Daarna was ze ook gevoelig voor
gras en zal ik altijd voorzichtig moeten zijn. Zij was ernstig hoefbevangen met sinker aan 4 benen. Veel deskundige hebben haar gezien en soms behandeld en wij kwamen er maar niet uit wat het probleem was. Uiteindelijk zijn wij erachter gekomen dat ze vanuit die eerste periode hb spierbevangenheid zich had ontwikkeld. De voeten waren dus niet meer gevoelig maar ze was zo stijf als een houtenplank van de spierverzuring. Ikzelf en iedereen was zo geconcentreerd naar die hoeven aan het kijken dat je iets anders over het hoofd gaan zien. Ik heb haar Neutradex gegeven tegen het verzuren en ze knapte ziender ogend in een paar weken op. Na 2,5 jaar strompelen galopeert en bokt ze weer door de paddocks en staat ze nu na jaren voor het eerst weer iedere dag een tijdje op het land.

Magnesium chelaat is voor hb en ir paarden als jouw paard dat niet is dan is het vanzelfsprekend dat het niet werkt. Wellicht heeft je paardje niet goed werkende lever of nieren waardoor ze zich zelf vergiftigd of heeft ze net als mijn paardje uit de hb spierbevangheid ontwikkeld. Het paard zo min mogelijk belasten door goede kwaliteit hooi met weinig suiker en een goede bekapping is altijd de basis naar herstel maar wellicht moet je ook in een andere richting gaan zoeken om een doorbraak te vinden.
In ieder geval sterkte.

Bedankt voor alle reacties! Even enkele vragen die gesteld werden beantwoorden: Waarom kreeg ze Prednisolon? Omdat ze COPD (dampigheid) heeft, een longaandoening vergelijkbaar met astma bij mensen. Prednisolon - wat een cortisone is- is een notoire veroorzaker van hoefbevangenheid, vandaar moet ik al niet verder zoeken. Aanvankelijk dacht ik : ze is bevangen geraakt door dat medicijn, niet door het gras. Voorheen liep ze 24/7 op gras en dat is nooit een probleem geweest. Ik dacht dus, vermits het niet aan het gras ligt, dat ik haar gewoon op het gras mocht laten. Het weglaten van het medicijn zou het wel oplossen. Niet dus, dat was misschien dom van mij. Ik heb ze een tijdje later, toen het steeds erger werd, van het gras gehaald en op hooi gezet. Daarom duurt het al zo lang en begint ze nu pas beter te lopen.
Het is wel degelijk hoefbevangenheid, dierenarts en hoefsmid/natuurlijk bekapper hebben dat beide bevestigd. De hoefsmid komt regelmatig langs, en je kan de losgelaten witte lijn zien als ze bekapt wordt.
Ik zal ze dus best nog een poosje op hooi houden, tot ze weer echt vlotjes loopt, en dan langzaam weer gras introduceren. Ik vind het zo erg voor haar, ze staat dan alleen in de paddock en ze ziet de andere pony's lekker in het gras lopen. Meestal zet ik 's nachts mijn andere pony bij haar, zodat ze wat sociaal contact kan hebben.

Marleen C schreef op vrijdag 17 september 2010, 11:49:


De bevangenheid is getriggerd door de prednisolon, dit gebeurt juist in geval van insuline resistentie, het is goed mogelijk dat je paard al ligt IR was zonder dat je het wist.
IR is een ziekte is die niet geneest maar kan wel door dieet in de hand kan worden gehouden.


Ik vind het niet dom, ik vind dat je DA je hierop had moeten wijzen.

Hoi,

Ik denk dat dat van de pony afhangt...
Die van mij heeft van het voorjaar goed op de preventie gereageert en was 3 weken geleden opeens bevangen... na 4 dagen hooi, steen en water liep hij alweer bijna normaal en na een week liet ik 'm weer (met mate natuurlijk) op het gras lopen....

Mijn bekapper raadde me aan een mondkap te kopen met mini-gaatjes. Ik heb het zelf nog niet geprobeert, maar hij zet zijn pony's zo op het land (een paar uur / een halve dag, de rest van de tijd in een paddock met hooi en zonder mondkap); als jouw knollie dat accepteert zou dat ook een idee kunnen zijn ?!

Succes!
Lenneke

Ik ben héél voorzichtig met mijn ooit bevangen geweest zijnde shet Catootje. Voor- en najaar zijn erg verradelijke graasperioden. Ik houd ze dan liever in hun paddock met hooi en een liksteen. Minder gevaarlijke perioden laat ik ze ook niet onbeperkt grazen, maar zo nu en dan als tractatie ... puur variatie. Hoefbevangen is niet iets wat in drie weken tijd weer over is ... en vraagt, naar mijn bescheiden mening, altijd een streng voedselregime.

Anja S schreef:


Absoluut. En vaak levenslang (helaas).
Groet, Pien

Jouw shetje heeft het hetzelfde verhaal als die van ons. Ook dampig, astmatisch en chronische bronchitus. Ooit kreeg ie een injectie tegen jeuk, hoppa hb. Later toen ze een bekende kliniek prednison voorschreven voor zijn longen (na een bronchoscopie, waaruit bleek dat ie een vernauwing =erfelijk aan de bovenzijde van de luchtpijp heeft), zei ik al, dat gaat niet goed. Ik moest het toch maar proberen, en ja hoor na een paar dagen was het al raak, weer bevangen. Toen nog met een soort baby inhalator geprobeerd, maar kennelijk was ie allergisch voor het medicijn dat ie op moest snuiven. Het ging nog beroerder.
Ik heb m laten behandelen bij een natuurgeneeskundig therapeute, en beter dan nu zal het nooit worden. Hij is minder benauwd dan eerst, kan nu gewoon draven zonder dat ie bijna het loodje legt. Sinds 2 jaar kan hij met graasmasker een uur of 8 op het gras en is hij niet meer chronisch aan 4 voeten bevangen. Wel heeft ie nog een brede witte lijn van ong. 8mm, dat was ong. 2.5 cm vroeger. Mede door de info op deze site en zelf de hoeven bijhouden. Als ik jou was zou ik m niet volstoppen met ventipulmin zooi e.d. Dat heb ik wel gedaan, en het heeft echt nooit geholpen.
Veel sterkte ermee, Ingrid

Hallo Ingrid,
Jouw verhaal klinkt inderdaad zeer bekend. Onze pony is "slechts" een gezelschapspony voor de andere, jonge pony waar mijn dochter op rijdt. Het beestje dat dampig is en hoefbevangen, is 19 jaar en heel haar leven ge(mis)bruikt geweest als fokmerrie. Nu mag ze genieten van hopelijk nog enkele mooie jaren bij ons op de wei, waar ze alles mag maar niets moet. Ze wordt niet bereden, dus van haar COPD heeft ze op dat vlak weinig last. Ze hoest wel uiteraard. Ondanks het feit dat we ze gekocht hebben als gezelschapspony voor de andere, zijn we toch zeer gehecht aan haar geworden. Het is zo'n ontzettend lief beestje, en ik wil dat ze haar verdere leven pijnloos en gelukkig kan doorbrengen. Vermits ze niet bereden wordt, ga ik ook niet meer beginnen met Prednisolon of andere smurrie. Liever af en toe kortademig dan weer maanden aan een stuk hoefbevangen!
Ik laat haar nu een 4-tal uurtjes per dag grazen op een wei met lang gras (want kort afgegraasd gras bevat meer fructaan). Voor de rest krijgt ze hooi. Elke dag stap ik ook met haar door de straat, wat nu al aardig lukt. Ze lijkt niet meer kreupel. Ik observeer haar alle dagen, ik kijk alle dagen naar de fructaanindex. Als die hoog is, of de pony gaat weer moeilijker lopen, gaat ze onmiddellijk weer 24/7 op hooi. Maar tot hiertoe is dat nog niet het geval geweest. Fingers crossed!