Omdat een reactie van mijn kant nu wel gepast lijkt en ik bepaalde mensen toch ook publiekelijk een hart onder de riem wil steken:
Ik heb heel veel demo's en alle lezingen gemist, daar ik regelmatig bezig was met onze paarden en vaak mensen tegenkwam waar ik heel graag een praatje mee maakte. Een lekker ontspannende dag zoals het hoort te zijn, tijdens een vakantieperiode.
Eerst en vooral wil ik Britt heel erg bedanken. In juli vroeg ik Britt nadat zij 2 weken les lange teugel van me had gehad met Soraya. Op het einde van die twee weken heeft Britt van me de kans gekregen om 2 lesuren bij Piet Bakker hier te nemen. Toen ik Britt bezig zag werd ik zo ongelofelijk trots op haar en haar paard, hoe zij samen gegroeid waren in subtiel samenwerken aan de lange teugel. Hoe snel ook zij alles oppikt. Ik heb haar toen gevraagd of ze wilde meedoen met de demo. Voordat ze goed en wel wist over welke demo het ging, had ze reeds ja gezegd. Toen haar eurocent viel over hoeveel volk daar wel niet zou zijn, werd ze bloednerveus. Maar haar motto: "een woord is een woord!"
Dat zij omwille van haar nieuwe job niet zoveel tijd meer heeft gehad om te oefenen, maakte het haar er niet makkelijker op. Maar ik heb altijd het volste vertrouwen in Britt mede omdat we dezelfde achtergrond hebben, waarvoor we dankbaar zijn. Britt is ook diegene die ik zo op Amaroc op haar eentje de bossen kan in sturen, zonder dat ik me maar 1 seconde hoef zorgen te maken. Britt en ik gaan op dezelfde manier om met onze paarden en zullen hun vertrouwen nooit schaden ongeacht de druk die op onze schouders rust. En dat maakte mij het ook zo makkelijk om los te laten op de moment dat je als "verantwoordelijke van een demo" aanvoelt dat loslaten, rust schenkt en druk weghaalt van zowel begeleider als paard. Ik wist dat het goed zou aflopen en dat beide meer op hun gemak gingen zijn. Wederzijds vertrouwen en respect zo hoort het.
Ook op Invierno ben ik apetrots. Voor een "knulletje" dat van niet veel onder de indruk is, was het best wel heftig voor hem. Nou 500 man of niet, daar zit ik dan echt niet mee, het welzijn, de gezondheid en vooral de band die ik met al mijn paarden heb, gaat voorop. Het is al heel wat als je Invierno's karakter kent, dat hij met iemand samen wilt werken.
Voor ons allemaal was dit een primeur, en als de boodschap die ik overbrengen wilde al 1/4de van het publiek bereikt heeft en als alle anderen ook opgemerkt hebben dat je een paard in zijn waarde moet laten ookal zijn de verwachtingen zo hoog van alle omstaanders. Zet jezelf (Ego) opzij en leer naar je paard te kijken en luister naar zijn signalen.
Verder vond Benny de demo van Valerie een eye-opener op gebied van het visueel duidelijk maken van de beenzetting in de verschillende gangen. (Heb ik zelf niet gezien)
Vond ik de demo van Daniëlle zeer leuk gebracht en vond ik het knap wat ze allemaal al bereikt heeft met Jauke.
Andrea en Ariël, heb ik vanuit mijn ooghoek gezien (stonden toen te wachten om zelf de ring binnen te gaan), maar datgene wat ik gezien én gehoord heb vond ik zeer knap en duidelijk gebracht.
Nathalie heb ik vanuit mijn ooghoek voor het eerst live zien rijden op Lolita en ik vind dat ze daarin ontzettend gegroeid is. Zoals ze met neckrope zelfvoldaan met een gelukzallige glimlach haar paard ontspannen terug naar de weide bracht, getuigde daar in mijn ogen van.
Nils, wat heb ik die micro voor jouw neus toch zo gemist! Moet je echt doen in het vervolg. Gewoon jezelf blijven en spontaan de boodschap brengen, die je brengen wilt. Als ik het kan, kan jij dat zeker!
Eva, jouw demo heb ik helaas ook gemist (taterwater dat ik ben), maar wat ik wel zeggen kan is dat jij ook een toffe spontane madamme zijt!
De demo en de boodschap die Jossy bracht, daar zet ik me volledig achter van begin tot einde. Een duidelijkere alles omvattende demo had er niet gebracht kunnen worden.
En Paulien, die heeft mij de tranen in mijn ogen bezorgd.
Een kippenvelmoment en ik ben ervan overtuigd dat dit niet enkel voor mij zo was.
Iedereen had zo zijn boodschap, als we allemaal hetzelfde zouden brengen en vertellen, zou het maar saai en langdradig worden. Maar wat je wel begint te merken is dat het gedachtengoed stillaan alles overkoepelend wordt. Dat het duidelijker wordt voor vele omstaanders dat
bitloos bv niet enkel een geitenwollensokken gedoe is, maar dat je daar wel alle kanten mee uitkan. Stonden we daar al enkele jaren terug?
Dat er hier en daar nog hiaten zijn, dat is op zo'n dag een beetje jammer, maar hoe harder je roept hoe minder mensen bereikt en vooral hoe minder paarden je ermee helpt.
Er is al veel veranderd, laat ons daar nou ook al eens tevreden mee zijn. Beter stap voor stap iets bereiken, dan helemaal niets.
Cindy
Warboel
