Iemand schreef al over ballonnen, vooral niet vergeten er door een helper af en toe eentje te laten doorprikken.

En ik zou graag een tip om te oefenen voor de eenden, fazanten e.d. die zeer plotseling en lawaaiig opvliegen uit de slootkant waar je ze nog niet in gezien had.
Hoe boots je dat handig na? Dus niet in beeld zijnd en dan ineens.......
Zelf dacht ik aan een helper die achter een muurtje staat ofzo en dan met gek geluid een knuffel opwerpt?
Wie heeft er een nog beter idee?

Je vriend vragen om vanuit het niets in zo'n geverderd pakkie de vogeltjesdans te doen, komend schuin van achteren en wegvliegend rechtsvoor?????

Coulash schreef op woensdag 29 september 2010, 9:42:

Snel naar de verkleedwinkel voor zo'n pakje!

Volgens mij kun je toch het beste werken aan je band met je paard, het vertrouwen dat hij/zij in jou heeft. Natuurlijk kan schriktraining daarbij helpen, maar het hoeft geen doel op zich te worden, toch? Als het vertrouwen goed is maakt het niet uit wat je (buiten) tegenkomt, JIJ bent dan de factor die ervoor zorgt dat je paard er langs gaat of het 'enge ' trotseert zonder in paniek te raken.
Als jij relaxed blijft en laat zien dat iets (wat dan ook) niet eng is en je er niet van onder de indruk bent, zal dat je paard helpen er ook niet van te stressen. Nogmaals, hij/zij moet je natuurlijk wel vertrouwen.

It takes a wise man to understand that strength lies in
a gentle hand

Fem schreef op donderdag 30 september 2010, 22:14:


Heb je natuurlijk helemaal gelijk in, maar een beetje oefenen met gekke dingen kan nooit kwaad toch?
En is best leuk om te doen, we hebben al wat lol gehad met z'n allen om gekke dingen te bedenken en te doen en te zien dat de paarden er allemaal weer anders op reageren, b.v. een v.d hafs die gewoon totaal NIET reageerde op zo'n afgrijselijke voetbaltoeter op zo'n luchtflesje, terwijl een van de mensen die erbij stond zowat een meter de lucht in sprong!
(Die persoon is uiteraard nog niet klaar voor een buitenrit )

Zieltje schreef :


Zoiets onvoorspelbaars is niet te trainen.
Maar wat je wel kunt trainen is dat je paard, als-ie schrikt, dusdanig veel vertrouwen in je heeft dat-ie zich stante pede door jou gerust laat stellen.

Wij hebben het vorige week wat grover aangepakt en een boom omgehaald
Op het moment van vallen stoof de hele groep weg maar ze kwamen vrij snel daarna al aan de boom knagen: http://www.spirithorses.be/dagelijksedingen.html

Groet, Pien

Yep, ik doe het omdat ik wil zien hoe het met het vertrouwen van Liz in mij is gesteld, of in andere bewoordingen hoe het met mijn leiderschap is gesteld
Inmiddels loopt Liz zonder halster/touw achter me aan het hele schrikparcours door, zelfs mooi los helemaal zelfstandig achter me aan over enge plastic grondzeil. Van alle dingen blijft die toch wel spannend.

Ik koppel steeds een stukje schriktraining aan mijn grondwerk- en longeersessies. Liz is lekker slim en als ik iedere keer hetzelfde doe weet ze precies wanneer we klaar zijn.Dan doet ze direct wat ik van haar verwacht, allemaal snel achter elkaar. Ik hoef er niet eens om te vragen. Lachen....
Ik ben nog niet heel ver, dus heb nog niet zoveel keuze uit oefeningen. Vooral het longeren (rondje ene kant, rondje andere kant, eerst in stap, dan in draf.... verder zijn we nog niet , ze weet het precies: mooi rustig tempo, dan even hoofdje nageeflijk, mooi banaanvormpje en dan zegt vrouwtje, braaf, beloning, klaar).
Dus ene keer vooraf schrikdingen, andere keer achteraf schrikdingen. Morgen maar eens schrikdingen tijdens longeren



Wij hadden enkele weken geleden een luchtballon (zo'n grote met mandje met mensen...) die landde op de wei naast die van ons. Da's nog eens schrikken !

Spirithorses schreef op vrijdag 8 oktober 2010, 19:59:

Nou of het niet te trainen is ... weet ik niet ... ik neem regelmatig Jeen en mijn twee labradors mee naar buiten. Ritje door de kwekerij en langs de paddenpoelen. Heel veel riet, gigantische houtsingels en ja ... twee labradors ... die rennen overal doorheen, zijn gek op water, komen door het riet achter mij of voor mij of naast mij weer te voorschijn. In eerste instantie sprongen zowel Jeen als Goke nog wel eens een pas opzij, maar inmiddels niet meer. Heb ik geleerd van Eddy, die nam mij een keer met Jeen en zijn honden mee naar buiten. Héél handige manier om ritselen, maar ook plotseling opduikende dieren te trainen. Afgelopen periode twee wilde zwijnen tegen gekomen en Jeen geeft er niets om. Neem je of een hond mee tijdens een buitenrit. Daar leren ze van en ze springen niet meer van iedere loslopende hond of geritsel tussen de struiken 5 meter in de lucht.

Anja S schreef :>>

Hmm, ik vind mijn hond die de paarden door en door kennen toch iets anders dan opvliegende klapwiekende en schreeuwende fazanten.
Rest ben ik met je eens.

Groetjes, Pien

Schreeuwende Fazanten
Je bent in de war met de ruiters, die schreeuwen als het paard schrikt van een opvliegende Fazant

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Daar waar winkels zijn. Mensen die met volgeladen karretjes naar hun auto lopen maken erg veel kabaal. Wij deden dat vroeger toen we nog in een dorp met een grotere winkel woonden. Ook wanneer we wisten dat de fanfare of harmonie door het dorp trok gingen we "ergens" in de buurt schriktrainen.

Politiepaarden lopen in een bak waar blikjes in liggen. Ze moeten dus op de blikjes lopen. De ondergrond is wel hard.
Balonnen kapot steken geeft ook knallen. Ook zo'n ratelding (speelgoed) is goed te gebruiken in de schriktraining.

Mijn paardje is vandaag jarig en als kado kwamen er gezellie drie leuke, jonge meisjes een schrikparcoursje opzetten De dames hadden bedacht dat Liz over kranten moest lopen tussen twee stoelen door. Het waaide nog al, dus de kranten waaiden alle kanten op. We hebben ze in het parcours laten liggen en dat was me nog eens een schrikparcours! Liz had het er flink moeilijk mee, bij een flinke windvlaag waren de opwaaiende kranten heel eng.