Jeetje Angelique, ik weet niet wat ik hierop moet zeggen. Dit kan toch niet waar zijn bij zo'n jong dier wat volop in het leven staat? Ik heb nog nooit van deze aandoening gehoord maar ik hoop dat de kliniek er heel erg naast zit met de prognose. Sterkte!

@Marsha, dat ben ik inderdaad, ik heb samen met Nancy TREC Wieringermeer 3* georganiseerd en ben nu bezig met het organiseren van de eerste TREC in Frasselt (DE).

Ik weet nog dat jij de beste "nieuwkomer" was vorig jaar!

Wat verschrikkelijk. Ik he je website gelezen wat een emotioneel afscheid, heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.

Dat ze een beetje klammig aanvoelen is niet zo gek, het is vandaag toch behoorlijk warm en de meeste paarden ontwikkelen al een behoorlijke wintervacht.

Nou reken maar dat je met TREC meer galoppeerd dan je zo zou denken als je de gemiddelde snelheden ziet, zeker als je nog bakens moet gaan zoeken.

Marsha, Bij Löwers in Duitslans hebben ze nu ook hooinetten met een maaswijdte van 3 cm.

Ik heb ook een aantal hooinetten bij hun besteld en ben erg tevreden over de kwaliteit, mij kleinste hooinet is 4,5 cm, het is een beetje per paard verschillend hoe ze hier uit eten maar de meesten nemen kleinere hapjes.

Ook kan je nog even googlen op nibblenet in de VS kan je deze netten in meerdere maaswijdtes bestellen

Wat een goed nieuws, fijn dat er dus hoop is dat je paard er weer helemaal bovenop komt. En goed dat je ook bij andere klinieken hebt aangebeld voor een second opinion!

Beterschap voor Banje.

Je hebt het hier natuurlijk niet over een "echte cross" maar over een oefencross, waar dus ook veel ruiters aan meedoen die geen enkele crosservaring hebben maar dit gewoon eens willen proberen (niet dat dit het gedrag rechtvaardigd hoor), en dan krijg je dus onervaren paarden met ruiters die hun paard perse door het water willen krijgen.

Bij TREC is het inderdaad wel voorgekomen dat een ruiter gediskwalificeerd is vanwege het te vaak gebruiken van de zweep bij een weigering.

Vanuit mijn TREC ervaring sprekende vind ik dat elk water voor het paard weer een nieuwe hindernis is, geen een water is hetzelfde. Ik gebruik in principe weinig tot geen druk maar laat het paard altijd weer even kennismaken met het water. Als ze dan even gekeken en of gesnuffeld hebben (drinken mag niet bij TREC) dan gaan de meeste wat meer ervaren paarden er zo in. Delphi mijn oudste paard doet 9 van de 10 (onbekende) waterbakken inmiddels aan een doorhangend teugeltje.

Dwang is natuurlijk op lange termijn een slechte optie, deze keer gaat je paard er wel doorheen maar de volgende keer krijg je weer hetzelfde drama, daarnaast is het natuurlijk niet best voor het vertrouwen van het paard in de ruiter.

Bij TREC moet de waterbak altijd in stap omdat er vanuit wordt gegaan dat je een onbekend water altijd in stap neemt omdat je de bodem niet kent.