Patricia van Baarlen schreef op vrijdag 1 oktober 2010, 21:13:
> Als ik de ruimte heb, laat ik haar gewoon rustig een paar passen achteruit
 > doen totdat ze zich weer veilig voelt. Dan mag ze kijken en lukt het na
 > enige aansporing meestal wel om haar er langs te laten lopen. Heb ik die
 > ruimte niet, dan doe ik eigenlijk niks, tenzij ze zich om wil draaien om
 > ervandaan te lopen. In dat geval laat ik haar een rondje lopen en weer
 > kijken tot ze tot rust is gekomen.
 > Uiteindelijk loopt ze altijd door, en meestal ook alsof er nooit iets aan
 > de hand is geweest.
 > 
 > aan jullie de vraag of ik dit handig aanpak, of dat er betere manieren
 > zijn en vooral ook hoe ik het kan voorkomen of verbeteren!
Ik doe het net zo, dus IK vind dat jij het prima doet   
 
 Er is maar 1 weg, en die gaat "daar langs" zeg ik altijd. 
 
 Nils en Olly 

Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen