Marianne schreef op vrijdag, 5 maart 2004, 11:20:
> Klein maar dapper!!!
> Pauli had in het begin ook de gewoonte om op haar achterbenen te
> gaan staan..
Hoi,
Ik heb een nog veel kleinere smurf (1 meter) en om wat indruk te maken, gaat ze ook vaak op haar achterbenen staan als we aan het wandelen zijn. Heel indrukwekkend hoor, komt ze toch tot ooghoogte bij mij; kunnen we elkaar ook eens echt aankijken zonder te bukken (haha).
Ja een hengst, dat lijkt ze zeker af en toe. Ze kan soms zo opgewonden raken (niet bang) dat ze werkelijk heel mooi wordt om te zien, maar ook niet te houden. En blazen, dat kan ze ook.
Met een enorme kracht alle lucht ineens door de beide neusgaten.
Met daarbij haar hoofd zo hoog mogelijk, oren gespitst en tot in al haar vezels opgewonden/gespannen. De hele omgeving heeft dan volle aandacht.
En o wee als ik haar dan bij het halster mee wil nemen, dan gaat ze enorm maaien met de voorbenen "laat los" !!
Die merries ook af en toe ... "vreselijk" (haha). Maakt dus niet uit of ze groot of klein zijn, maar klein oogt wat "vriendelijker" en "makkelijker hanteerbaar" in dit soort situaties.
Groeten,
Ingrid