Nick Altena schreef op woensdag, 2 februari 2005, 0:12:


Kijk, dat zijn discussies waar ik van leer en ik zal niet de enige zijn.
Dit laat me nadenken over hoe mijn eigen idee over de opvoeding van hengsten is. Ik heb nooit een hengst gehad, ik heb er nooit voor gekozen. Waarom niet? Gewoon omdat je luistert naar mensen met doem en verderf verhalen. En inderdaad het wordt op dit forum ook weer aangegeven. Gebruik geweld! Laat hem voelen wie de baas is want anders is het hek van de dam! Geef hem een knal, in de natuur doen ze dat ook!
Letterlijk de reden waarom ik nooit meer dan 1 les gevolgd heb op een manege.
Ik heb zwaar getwijfeld of ik een dik half jaar geleden mijn jong beessie moest kopen, omdat ik een groen paard "beleren" aan mensen die er verstand van hebben moest overlaten. Door mijn nieuwschierige eigenwijzigheid en de overtuiging dat het niet veel anders kan zijn dan een jonge hond of een kind opvoeden, heb ik het toch gedaan.
Nou weet ik wel, Shiny is geen hengst, hij is ruin. Maar ook hij flikt toch af en toe dingen die ik zou kunnen oplossen met het gebruiken van geweld. Doe ik dat? Never! Ik moet er niet aan denken dat ik een beteuterd en geintimideerd paardenhoofd naar me zie kijken. Ik ben er nog lang niet, maar nu al wou ik dat ik bij de opvoeding van mijn kinderen geweten had wat ik nu weet.
Negatief gedrag negeren, positief belonen, ipv moeten "vechten" om a la minute gelijk te krijgen. Straffen, zo hard als nodig om gewenst gedrag te verkrijgen. Onderdrukken om de baas te blijven.
Natuurlijk zijn het lieve kinderen geworden, maar soms denk je: bepaalde dingen had ik anders kunnen en moeten oplossen en toch ben ik nooit een bruut geweest.
Laten we dus goed nadenken en ik laat het graag aan de mensen over die deze discussie voeren omdat ik niet uit hengstenervaring kan spreken, hoe we haar adviseren met haar hengstveulen van een jaar om te gaan.
Misschien dat er dan bij veel meer mensen de gedachte ontstaat, laat ik het ook eens anders proberen. Zou daar iets in kunnen zitten in dat gelul over negeren en belonen. Zou gedrag wat genegeerd wordt werkelijk als een kaarsvlam uitdoven. Zou ook een paard er er belang bij hebben om goed gedrag te laten zien als hij weet dat hij daarvoor beloond wordt. Allemaal zaken waar mensen die primair geweld als oplossing zien en voorstellen, nooit mee gewerkt en aan gedacht hebben. Want geweld..... je weet wel waar het begint maar nooit waar het eindigt.

Nog zo'n watje......
Piet

jo schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 21:16:


Probeer het eens anders. neem je leidtouw vast en zet daar wat druk op. Probeer niet je paard mee te trekken. Houd deze druk aan, als ze achteruit gaat , ga mee met dezelfde druk en wacht. Heb geduld. Je paard zal constant staan kiezen en op een gegeven moment de keus maken voor een gewichtsverplaatsing jouw kant op. Op dat moment, druk weg en enthousiast zijn met je stem als beloning. En weer opnieuw leidtouw aannemen. De volgende beweging kan een stapje zijn, druk laten vallen enz. Dit zal steeds sneller gaan omdat je paard ontdekt dat jij meer geduld hebt dan zij.
Jij weet dat je paard dat gezanik aan haar hoofd beu zal worden . Dus voor jou is het gemakkelijk om daar een poosje op te wachten.
Piet

cyta schreef op woensdag, 2 februari 2005, 10:21:


Er is naar aanleiding van jouw vraag een hele discussie ontstaan wat het beste advies kan zijn dat we vanuit het welzijn van je veulen en jezelf gezien kunnen geven. Er wordt serieus over nagedacht. Omdat je weinig van jezelf verteld had, werd er aangenomen dat je weinig ervaring hebt met de opvoeding van hengsten.
Val dus niet over een uitspraak die voortkomt uit gebrek aan informatie. Ik stel je voor om de discussie letter voor letter te volgen. Er wordt door mensen met de beste bedoelingen veel tijd aan besteed.
Dat een eerste advies niet perse ook het beste hoeft te zijn is je al duidelijk.
Leer hem eerst dat hij niet bang hoeft te zijn voor het halster, zodat het dier je ook vertrouwt als je daarmee aan komt en ga dan niet meteen het vertrouwen er weer uitrukken met kettingen en andere pijnlijke zaken.
Heb nog even geduld, je paard is nog een baby.
Elk paard van die leeftijd is nog hengst, dus wat kan er zo bijzonder aan zijn.
Denk na over hoe je dit dier verder wil opvoeden, maar al die moord en brand verhalen zijn nu nog de ver van je bed show en heb eventjes maling aan die mensen die bij het woord hengst meteen hun messen gaan slijpen en ogenblikkelijk voor geweld kiezen.
Piet

cyta schreef op woensdag, 2 februari 2005, 12:15:


ok, dat het niet als aanval bedoeld was heb ik je al uitgelegd.
Ik geloof ook dat een jong paard wat eindelijk uit zijn hok mag heftig en met weinig beleid zal reageren.
Esther relativeert het steigeren ook in haar bijdrage.
Verder ging ik met hem aan het werk zoals elk jong paard. Leren voetjes geven, volgen, hem overal kunnen aanraken, laten wennen aan "enge" dingen, wandelen zonder dwang of druk.
Een goed idee is om het boek "Grondwerk met paarden" van Inge Teblick wat 1 maart uitkomt bij haar te bestellen . Ik was in de gelegenheid om daar al een aantal hoofdstukken van te lezen en kan zeggen dat we zo'n boek nog niet hebben in de Nederlandse taal. Even googlen op de naam Inge Teblick en je komt er vanzelf. Ook haar site is voor veel mensen een eye-opener. Nogmaals je hebt nog alle tijd, maar wel maar 1 kans om het met dit paard vanaf het begin anders te doen en dat is door daar vandaag mee te starten.
Piet

Trudy schreef op woensdag, 2 februari 2005, 13:50:


Trudy, rustig aan joh. TTouch is iets waar mensen en hun paarde nut van kunnen hebben. Het lijkt me interessanter om naar de reden van die kettingen te vragen dan mensen uit te schelden. Maar denk eens terug: waren dat niet juist de mensen die geloofden dat zij de druppel op de gloeiende plaat waren en dat daar het begin van verandering lag?? Hebben niet juist de pioniers, die jij nou zo denigrerend geitewollensokkenidioten noemt altijd geknokt tegen de heersende opinie?
Valt me tegen Trudy. Ik dacht dat jij dat soort sokken ook had eigenllijk.
Ik vind het namelijk een geuzennaam!
Piet