Nick Altena schreef op woensdag, 2 februari 2005, 0:12:


Kijk, dat zijn discussies waar ik van leer en ik zal niet de enige zijn.
Dit laat me nadenken over hoe mijn eigen idee over de opvoeding van hengsten is. Ik heb nooit een hengst gehad, ik heb er nooit voor gekozen. Waarom niet? Gewoon omdat je luistert naar mensen met doem en verderf verhalen. En inderdaad het wordt op dit forum ook weer aangegeven. Gebruik geweld! Laat hem voelen wie de baas is want anders is het hek van de dam! Geef hem een knal, in de natuur doen ze dat ook!
Letterlijk de reden waarom ik nooit meer dan 1 les gevolgd heb op een manege.
Ik heb zwaar getwijfeld of ik een dik half jaar geleden mijn jong beessie moest kopen, omdat ik een groen paard "beleren" aan mensen die er verstand van hebben moest overlaten. Door mijn nieuwschierige eigenwijzigheid en de overtuiging dat het niet veel anders kan zijn dan een jonge hond of een kind opvoeden, heb ik het toch gedaan.
Nou weet ik wel, Shiny is geen hengst, hij is ruin. Maar ook hij flikt toch af en toe dingen die ik zou kunnen oplossen met het gebruiken van geweld. Doe ik dat? Never! Ik moet er niet aan denken dat ik een beteuterd en geintimideerd paardenhoofd naar me zie kijken. Ik ben er nog lang niet, maar nu al wou ik dat ik bij de opvoeding van mijn kinderen geweten had wat ik nu weet.
Negatief gedrag negeren, positief belonen, ipv moeten "vechten" om a la minute gelijk te krijgen. Straffen, zo hard als nodig om gewenst gedrag te verkrijgen. Onderdrukken om de baas te blijven.
Natuurlijk zijn het lieve kinderen geworden, maar soms denk je: bepaalde dingen had ik anders kunnen en moeten oplossen en toch ben ik nooit een bruut geweest.
Laten we dus goed nadenken en ik laat het graag aan de mensen over die deze discussie voeren omdat ik niet uit hengstenervaring kan spreken, hoe we haar adviseren met haar hengstveulen van een jaar om te gaan.
Misschien dat er dan bij veel meer mensen de gedachte ontstaat, laat ik het ook eens anders proberen. Zou daar iets in kunnen zitten in dat gelul over negeren en belonen. Zou gedrag wat genegeerd wordt werkelijk als een kaarsvlam uitdoven. Zou ook een paard er er belang bij hebben om goed gedrag te laten zien als hij weet dat hij daarvoor beloond wordt. Allemaal zaken waar mensen die primair geweld als oplossing zien en voorstellen, nooit mee gewerkt en aan gedacht hebben. Want geweld..... je weet wel waar het begint maar nooit waar het eindigt.

Nog zo'n watje......
Piet

Paard natuurlijk of paard vriendelijk?
Wat dachten van jullie van paard plezierig ?

Voor mij is het allerbelangrijkste dat mijn paardje plezier in haar werk heeft, of nog beter, plezier in haar leventje.

Zolang paard en eigenaar plezier in elkaar hebben, met elkaar rekening houden en het leuk hebben samen tijdens een rit of andere werkzaamheden, dan ben je in mijn ogen op de goede weg.

En hoe je het doet om het plezier samen te bereiken; het genot van "het bij elkaar zijn", is van ongeschikt belang. Een paard dat pijn heeft, gefrustreerd raakt door zijn eigenaar, enz. zo'n combinatie zal nooit plezier hebben, noch in elkaar, noch in het werk.

Groeten,
Ingrid