Paar mnd geleden ,was ik bij kiba.
Ik kocht hem jaren geleden van een stel lieve mensen.
De bron was goed en ik heb hem 6 jaar verzorgd.
veel gewandeld en uiteinedelijk ook wel met hem gereden,maar vooral,zoals ik nou eenmaal paarden houd:veel gespeeld en zo one.
Ik heb met verschrikkelijk pijn hem verkocht omdat ik toen in een scheiding beland was,wat ook zeer veel hartzeer kostte en had geen huis en wel een zoontje van 6.
Vreselijke tyd.
Ik dacht ,dat ik kiba niet meer de zorg kon geven ,die ik van mijzelf eiste,maar na 3 weken was ik er zo kapot van ,dat ik er op terugkwam.
Ik kreeg kiba niet terug,terwijl ik dat wel mondeling had afgesproken.
Ook had ik afgesproken,als zij t niet met hem kon vinden,of als t paard ongelukkig was ,ik hem zo zou terugnemen.
Was er doodziek van.
Als ik naar alkmaar fietste ,en ik langs t land kwam ,hoorde hij mij.
Hinneken,en ik huilen.
Verschrikkelijk.
was gewoon n kind.
Maar had geen poot om op te staan.
Niets schriftelijk.
Nu een paar mnd geleden(kiba is nu 32)kwam ik op t erf bij de mensen,die hem een welverdiende oude dag geven,paard is nooit ziek geweest!)
De rillingen gingen over onze lijven.
Kiba herkende meteen mn stem en toen ik in de paddock kwam,legde hij zn hoofd helemaal om mij heen.
Terwijl ik dit schrijf ,springen de tranen in n ogen.
Ook voor dit paard ben ik verschrikkelijk liefdevol geweest.
Dit heeft niks te maken met vreten,maar met liefde.
had niks op zak,alleen mezelf.
Ik zit niet veel meer op pn,omdat er nog steeds mensen zitten,die met bit rijden en dingen doen met paarden,waar ik niks mee te maken wil hebben.
Maar als je je paardje even of een paar uurtjes op stal zet,ben je goddeloos.
Ik luister naar mn paard.
dat is belangrijk en totdat ik geen paradijs heb,wat mij 100% kan garanderen wat goed is doe ik wat mij ingegeven word.
Heb de laatste 40 jaar al genoeg goeroes voorbij zien gaan.
Geen mens/paard is t zelfde.
Wat t ijzerwerk betreft ga ik helemaal eens.
heb met vera best mn twijfels gehad,maar ijzers zijn er never nooit onder gegaan,maar met anda ivm een paar uitdrogen en languit liggen in een lekkere stal?
Ja,dat doe ik gewoon wel.
Rotstraal weg!!
schimmelinfectie!! weg.
Vrolijke bokkende spelende,lieve,niet meer bang voor de zweep.Klaar!!
En om op kiba terug te komen?
T gaat absoluut niet alleen om t vreten.
Ik gaf alleen hooi.
T ging om mij met hem.
trudy
ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Arabesk schreef op vrijdag 8 oktober 2010, 21:54:


Wat een onnozel onderzoek zeg.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Christel Provaas schreef op zaterdag 9 oktober 2010, 8:24:


Is het een onnozel onderzoek omdat ík het hier link, of omdat je het echt zo vindt?

Arabesk schreef op zaterdag 9 oktober 2010, 17:11:


Ik vind het echt zo. Dat spreekt toch voor zich? Waarom zou je daar nog eens een onderzoek tegenaan gooien?
Ik vind het net zoiets als onderzoeken dat veulens die volop beweging krijgen, beter ontwikkelde pezen krijgen dan veulens die op stal gehouden worden. Duh.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Christel Provaas schreef op zaterdag 9 oktober 2010, 19:34:


Ik zou eerst de rapportage van dat onderzoek zelf wel eens willen lezen voor te beoordelen of het onnozel was.
Maar, gesteld dat ik met je mee ga in de gedachte dat er iets vanzelfsprekends (Kiley-Worthington deed dezelfde soort dingen rond 1980 al) onderzocht is, dan weet ik wel iets dat ik nog veel onnozeler vind: die hele hippische/paardenwereld-subcultuur die vrijwel unaniem dit vanzelfsprekende niet weet of niet wil zien en haaks erop handelt. Sterker nog, als je je niet voegt naar die mores wordt je geëxcommuniseerd

Als dit (foto) is wat onder positieve reactie wordt verstaan is er nog veel werk te verrichten

http://www.msnbc.msn.com/id/35911274/

joop schreef op zondag 10 oktober 2010, 11:48:


Juist.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Zo was er ook een paar jaar terug een onderzoek over hoe je stress-symtomen bij een paard herkent,met medewerking van Stal Bartels en Emiel Voest (die ik als weldenkende mensen zie) en de uitslag kwam neer op:ja paarden kunnen stress hebben,dan zwaaien ze meer met hun staart en ze mesten erg veel op spannende momenten...
Was echt een heel groot en duur onderzoek....
Hartstikke goed hoor,dat er onderzoek wordt gedaan om het welzijn van het paard te bevorderen,maar eh.....DIT wisten we toch allang??????

joop schreef op zondag 10 oktober 2010, 11:48:


Zelfs het paard op de achtergrond staat te schuddebuiken van het lachen!

Koen

Suzanne Graauw schreef op zondag 10 oktober 2010, 16:32:


Als ze die verworven kennis dan ook eens zouden toepassen, dan zou het nog zin hebben ook. Afgelopen week heb ik toch diverse paarden uit de kliek Bartels c.s. op de televisie voorbij zien hupsen ... oké ik heb ze niet zien mesten, maar ik heb ze wel continue zwiepend met de staart op de muziek van Wibi Soejardi rond zien hupsen. Is dit stress, is dit pijn of is dit een combinatie van beide ... je kunt onderzoeken wat je wilt, maar als je niets met de resultaten doet, dan doe je in mijn ogen aan window dressing en niets meer of minder. Jammer hoor!

Anja S schreef :
window dressing

Pien

Ik moest even naar wiki...........

Stephanie Pots schreef op zondag 10 oktober 2010, 20:51:


Sjollie ... ouwe beroepsdeformatie

Trudy schreef op zaterdag 9 oktober 2010, 1:33:


Mooi verhaal Trudy.
En herkenbaar.
Paarden kunnen mensen prima herkennen, jaren en jaren later. En dat heeft niets te maken met voeren.

Mooie foto trouwens, bij je naam!