Het kan goed dat je met een 'opstaptrauma' te maken hebt, wat veroorzaakt is door een fout in het verleden. Rustig zo doorgaan, elke stap begeleiden en elke gewenste reactie belonen. Singeldwang gaat nooit helemaal over, maar je kunt het wel minder erg maken. Mijn paard Cadiz ging er soms bij liggen als het hem teveel aangreep, dus ik heb er enige ervaring in.
Haal de logica uit het patroon: Vaak opzadelen zonder rijden, poetsen zonder opzadelen, opzadelen en afzadelen, opzadelen en ernaast lopen, opzadelen, afzadelen en opstappen, zo haal je het paard uit zijn verwachtingspatroon. En steeds één gaatje aansingelen, daarbij zorgen dat het paard naar voren weg kan lopen, hij moet een 'vluchtroute' zien. Er geen punt van maken, luchtig over doen, klopje, gaatje strakker, beetje schudden aan het zadel, weglopen, wat hooi geven, gaatje strakker, pasje vooruit zetten, staart borstelen, gaatje strakker, klopje, aai etc.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Hoi Christel, Dank voor de tips, daar heb ik zeker wat aan. Vooral het weghalen van de (negatieve) verwachting is een goede basis om vanuit te werken. Ik ga ermee aan de slag!