Ik zal wel suf zijn, maar vraag me af wie dat ooit bedacht heeft, een paard door het water heen laten lopen is 1 ding (ook handig als het heeft geregend,op het strand, e.d.), maar waarom nou weer met zo'n af- of opsprong e.d.

Ik ben niet geschikt voor `de sport`, waar het paarden betreft, ik weet t.
Ik snap er de lol niet van, maar ieder zn meug.
Maar vooral bij sgw vraag ik me vaak af wat er nou zo leuk/goed/sportief aan is om bv zo`n dikke boomstam te springen,waarna de helling steil naar beneden loopt..??????

Over `natuurlijk` met paarden omgaan/rijden gesproken..hoewel het natuurlijker is met n boomstam dan met een plastic hindernis, dat snap ik dan nog net wel...

Uiteraard ben ik het wel eens met bovenstaande commentaren dat je het eerst heel goed moet trainen voor je er uberhaupt aan begint. Maar dit terzijde.

en voor de geweldadige aanpak door die `ruiters` heb ik geen woorden...

It takes a wise man to understand that strength lies in
a gentle hand

Fem schreef op zondag 10 oktober 2010, 11:33:


Even los van het "competitie"-element waarin de mens soms compleet door draait ... ik zie het nut wel als je veel buiten rijdt en dan niet alleen maar op het mooi aangelegde ruiterpad. Je komt buiten veel obstakels tegen en dan zul je wel eens iets moeten springen of ergens doorheen moeten gaan of onder laaghangende takken moeten rijden. Ook zijn er genoeg stijle hellingen te vinden en dan is het wel handig als jij en je paard weet wat er moet gebeuren. Het is de behendigheid van zowel paard als ruiter. Erg leuk om te doen als je met je dier samenwerkt in plaats van hem onder grote druk dingen laten uitvoeren onder het mom van "punten" of "God hebbe de greep!"

Daarvoor hebben ze het ruiter-bewijs bedacht en is het belangrijk dat je de hindernis volgens KNHS/FNRS regels neemt. Een vaste hindernis als een stevige boom stam, is natuurlijk niet veilig, dus maar een dubbele oxer.

Enne, waar vind jij mooie schone ruiter paden in het bos? Zelden dat ik geen hindernis als om gewaaide bomen, afgebroken en laag hangende takken tegenkom, laat staan geen plassen en modder poelen . Maar ja, dat kan je de manege ruiter toch niet aandoen

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Nils Vellinga schreef op zondag 10 oktober 2010, 13:39:


Ruitergebied rondom Kootwijk ... samen met Angelique de POR Kootwijk nagereden als oefening ... Zoooooo heeeee, dat waren ruiterpaden zo vreselijk netjes, alsof ze de dag ervoor het pad nog hadden gesleept. Maar inderdaad, andere gebieden allemaal obstakels. Wie weet, Nils, ga jij tijdens je TREC in Frasselt kennismaken met een mountainbikecrossbaan midden in het bos. Tijdens mijn introductiedag TREC aldaar heeft Jeen hem zonder problemen genomen én overwonnen!!!

Anja S schreef op zondag 10 oktober 2010, 14:13:


Ik heb al een zin bedacht, voor als het goed gaat of minder goed;

Doet ie anders nooooit

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Nils Vellinga schreef op zondag 10 oktober 2010, 19:59:

Werkt altijd!

Anja S schreef op zondag 10 oktober 2010, 20:13:


Leuke equipe-naam... :')