Piet schreef op zondag 10 oktober 2010, 23:05:


Ehh Piet, ik zal wel een beetje simpel zijn maar "XXX"...???

Christel Provaas schreef op zondag 10 oktober 2010, 23:18:


Svp effe verder lezen in m'n volgende post. Ik drukte nl op het verkeerde knopje, dus m'n verhaal was nog niet af

e m kraak schreef op maandag 11 oktober 2010, 2:23:


Egon, ik denk dat het "handhaving" niet een oplossing is, eens te meer daar er niet duidelijk is wát gehandhaafd moet worden (immers, de definitie van "onnodig geweld" is subjectief).
Ook de organisatie aan de schandpaal nagelen is m.i. niet de juiste weg. Zij organiseren een prachtig evenement. Daar rijden ook mensen die wél kiezen voor het "geweldloos en samen met je pony". Ik heb ook deelnemers gezien die bitloos reden. En die bij de waterbak wél met hun pony door het water gingen: laten kijken en er rustig instappen of zelfs in volle galop van de afsprong vlogen (die pony's maakten op mij niet de indruk alsof ze dat niet net zo gaaf als hun ruiter vonden). En ook ruiters die er gewoon omheen gingen (zoals bij TREC ook niet ongebruikelijk). Als de organisatie van dit evenement er mee stopt, dan zijn ook al deze ruiters en pony's (al zijn ze ver in de minderheid) een prachtige dag uit kwijt.

Ik heb het eerder ook nooit gezien, omdat ik simpelweg nooit eens een paar uur bij die waterbak ben gaan zitten kijken. Ik heb mij nooit gerealiseerd dat zo velen hun pony zó mishandelden, heb altijd gedacht dat dát een kleine minderheid was. Daarom was ik ook zo verbijsterd.
Ik denk ook dat velen van die kennelijk grote groep niet eens zelf door hebben wat ze eigenlijk doen. Mijn eigen dochter zag pas wat ze haar schatje met een bit aan deed toen ik de sperriem van het hoodstel had gehaald en foto's maakte toen ze reed. Toen ze die zag begon ze te huilen en voelde zich vreselijk schuldig. En mijn zoon was er pas van overtuigd dat sporen vreselijke dingen zijn toen ik hem de wonden op de flank van een pony liet zien.
Volgens mij moet je meer ruiters op zo'n manier zien te overtuigen, wellicht juist in samenwerking met DB of organisatie van zo'n evenement. Aanhaken op het feit dat ze zelf toch ook merken dat wat ze doen geen zin heeft, ondanks al dat geweld.
Bij de ingang van het terrein stonden borden met informatie (startlijsten, plattegrond van het parcours, foto's van de hindernissen). Als je daar een bord neerzet met foto's van het geweld en uitleg dat dát dus niet gedoogd wordt, dan bereik je volgens mij veel meer. Volgens mij is de enige weg tot verbetering dat de ruiters het zelf niet meer willen!

Christel Provaas schreef op maandag 11 oktober 2010, 7:52:


"De basis" bij de manier waarop ik het aangepakt heb, is dat ik hem rustig laat kijken wat ik hem vraag te doen, dus hem laat stoppen (of in ieder geval vrijwel stoppen) en kijken. Dan doet hij het meestal dus wel.
Ook Karin schreef:
Dat "laten kijken" is dus de basis. "Laten kijken" (in mijn geval zowel bij de waterbak als bij de afsprong) doe je niet in volle galop, maar vanuit (vrijwel) stilstand. En mijn vraag was, hoe kun je nu er naar toe trainen dat een pony in volle galop zo'n afsprong het water in neemt? Want zoals ik al eerder schreef: de pony's die dat deden vonden dat duidelijk net zo gaaf als de ruiters en het lijkt mij zelf ook heerlijk om met je pony te kunnen.
En trek anders de afsprong en de waterbak uit elkaar. Ook aan zee zie je paarden zo in volle galop en met duidelijk plezier het water in sjeezen. Hoe breng je ze zo ver?
Snap je 'm nu?

Christel Provaas schreef op maandag 11 oktober 2010, 16:41:


En waarschijnlijk c) een ruiter die dat durft... Want om heel eerlijk te zijn, wat je in dat filmpje ziet zou ik ook niet durven. Nee, dan hou ik het toch liever bij de kleinere obstakels.

En Piet en Christel, dat opbouwen om met een vaart door het water te gaan, da's een mooie uitdaging. Ga ik proberen, áls mijn schat helemaal beter wordt.