Stephanie Pots schreef op donderdag 21 oktober 2010, 11:11:


Haha, inderdaad. Het gevoel van de baby die zuigt, ontspanning. Vandaar ook roken en andere verslavingen...

Een paard dat in de wei staat en schrikt, stopt met kauwen. Heft soms zelfs niet eens het hoofd, maar luistert alleen maar.

Groet, Dani

christel... goed omschreven.
Ik blijf ook rustig. Merk dat dat het beste werkt. Wel even kijken naar het grote gevaar (goed, ik heb het gezien... het is niet gevaarlijk) en doorlopen.
Als paard de ankers uitgooit, laat ik het soms wel even moed verzamelen. Het mag ff kijken, ik kijk ook... tis goed meid... we gaan weer. Beetje in die trant.
Evt tussen haar en gevaar inlopen wilt ook helpen.

Kijken waar je exact heen gaat, is wel een goeie.
ipv tellen neurie ik wel eens een liedje.