Piet schreef op vrijdag 22 oktober 2010, 7:02:
> Ik vind dat je knap schrijft en het voor een groot deel met je eens ben.
> Denk ook dat je jezelf zwaar belast als je er nu al een ander paard bij
> zou nemen. Eerst maar eens leren van eentje is vanuit jou heel
> begrijpelijk geredeneerd.
> Maar er zijn alternatieven, is een schaap of een geit geen optie?
>
> "Go to humans for opinions, but horses for answers"
Dankjewel Piet
Het hondje dat op bezoek komt is Rexy het hondje van Boncho die komt zelf met 15 geiten op bezoek en is de enige Bulgaar die ik met een boek heb gezien, die ligt dus in haar wei te lezen en de geiten eten alle plantjes die zij niet eet. Boncho is nog steeds jaloers dat Rexy wel naar mij luistert maar niet naar hem.
Een ander stuk wei (ik verplaats haar een paar keer per dag) is naast de buurvrouw die de hele dag in haar moestuin werkt, die praat ook tegen haar.
De boer met de boze vrouw heeft nu 10 teenage kalven los lopen en die komen graag bij haar op bezoek. Een andere buurman die in Sofia woont laat als security overdag een radio spelen, als ze naast zijn huis staat heeft ze Bulgaarse muziek.
Veel buren die langs lopen kennen haar van Gosho en komen ook even een kroelewoellie geven. Ook om te checken of die Holandkata wel goed voor haar zorgt, hoor! Maya staat buiten in de regen, wat denkt die griet wel..!
Schapen zijn er niet in het dorp. Maar in feite heeft ze een meer gevarieerde dag dan een paard dat alleen met maatje in de wei staat.
Ikzelf werk buiten op het moment en heb prakties de hele dag contact met haar. Ik roep van boven hallo meissie, oortjes naar voren en weer lekker doorgrazen en ga echt steeds naar haar toe, even kroelewoelen even praten. Een keer had ik beloofd dat ik nieuw water zou halen, telefoon gaat en deze ouwe muts vergeet dat helemaal, kom terug bij haar en ze staat me echt woest aan te kijken, en ik vraag Wat is dit nou? Op dat moment herinner ik me het water, zeg OK ga water halen kom terug, oortjes weer naar voren en hele emmer leeg. Dat was 'het' dus. Wel beloven en niet geven - Ha!
Het grappige is dat de hondjes haar nu ook verdedigen, er zijn twee jachthonden die 23.5/7 in een klein hokkie zitten opgesloten. Als die in de wei rennen zijn ze echt out of control. Zij is nu niet meer bang van ze, want ze weet dat mijn 'pack' die twee wel even wegjaagt. En het is geen paard verhaal maar wel een shift in gedrag. Mijn twee werden contstant echt aangevallen door die twee meiden, bijten, wonden alles - nu Lovche erbij is zijn de rollen omgedraaid en zijn die meiden bang van de jongens.
Zo zie je maar Animals know best. En volgend jaar, als het nieuwe stuk land echt doorgaat, mag ze in het andere dorp bij de andere paarden staan (er zijn er zeker 100 in dat dorp) maar die zijn dan niet van mij. Van mij mag ze wel een veulentje en dat blijft dan wel altijd bij ons.
Veel plezier vandaag. Marianne
Warboel
