Maria Delavega schreef op vrijdag 22 oktober 2010, 10:01:


Dan moet je niet schrikken als dat vuur zich laat zien!
Ik ken een veiga merrie waar diverse trainers zich op verkeken hebben. Het dier is nu 5 jaar in NL en amper zadelmak doordat de juiste aanpak niet gevonden wordt. Uiteindelijk probeert men het hyper gedrag toch altijd op te lossen met druk en dat is funest. Echter geen druk (in de ruimste zin des woords) uitoefenen is ook funest: er ontbreekt leiding. Het omgaan met vuur is nog niet zo simpel!
Wat voor alle paarden geldt, geldt voor Iberische paarden in het kwadraat: Druk is uit den boze maar zoete broodjes bakken ook. Lang dooremmeren met een oefening kan bij veel paarden, maar bij deze niet, net als onduidelijk, inconsequent en saai zijn. Dat past niet bij het temperament. Deze paarden staan voor 200% open, dus je moet heel subtiel zijn, want alles komt in het kwadraat binnen. Paard schreeuwt om vertrouwen maar de mens vreest het vuur.
Ik begrijp niet goed wat 'energie spiegelen' betekent, maar als dat betekent dat je zelf druk moet doen zodra je paard druk doet, lijkt dat mij precies de verkeerde reactie bij zo'n ontvlambaar paard. Vuur moet je niet aanwakkeren maar controleren!

• Wie de worst hoog legt, wordt niet dik •

Christel Provaas schreef op vrijdag 22 oktober 2010, 11:17:


Alles gaat super, er wordt niets geforceerd, ik heb daar zelf een gruw van. Ze is nu bijna zes en 't is echt stap voor stap gegaan. Zit er al op af en toe en rij met touwhalster. ORS lukt heel goed, alles voor de veiligheid.
Dat spiegelen, ik zou dat zelf ook niet gebruiken, maar Julie heeft me dat geleerd en 't werkte, zonder te forceren, gewoon aandacht vragen. Die tactiek die jij beschreef ligt me persoonlijk wel meer.
Ik heb veel mensen aan het werk gezien met Iberische paarden en geloof me, ik weet met wat en wie ik nu bezig ben.
Ik emmer helemaal niet door met een zelfde oefening, dat is voor geen enkel extrovert paard goed.
Ik heb haar zes weken weg gedaan vorig jaar in december toen ik geopereerd werd aan m'n schouder en toen ik haar terug kreeg wou ze nog altijd niet gelaad worden in de trailer, geen voetjes geven (ze sloeg en mepte dat het geen naam had als je haar achterste benen wou vragen) of een zadel op haar rug hebben, zelfs aansingelen met de singel begon ze te bijten. Dit is nu allemaal in orde, ze laadt met een vingertje, ze slaat m'n hoofd er niet meer af als ik haar achtervoet vraag en geeft ze bij lichte druk op haar been en ik mag op haar gat zitten zonder dat ze een kik geeft. Ik weet niet...wat kan ik dan nog meer verlangen? Ik denk dat Julie en ik samen heel goed bezig zijn.
Zal eens paar foto's opzetten en een filmpje, want ik ben mega content over m'n merrie. Ze mag haar veiga bloed laten stromen, maar steigeren (dat deed ze al van de eerste moment dat de fokster haar wou laden, het zat er goed in) en weglopen laat ik jamais toe. Dat is helemaal niet forceren, dat is grenzen stellen voor mijn eigen veiligheid en in feite die van haar ook.

En weet je wat ik zo super vind? Dat het eens geen man is die luid roept dat hij zo goed is, maar een hele lieve meid, heel ingetogen ook, die me wil helpen met mijn paardjes. Ze is echt fantastisch en m'n paarden zijn ook gek van haar. Alles bitloos, zonder forceren, in alle rust en vertrouwen. Nergens wil zij schitteren, ze wil dat ik het kan met m'n paard, dat maakt haar gelukkig.
Mocht iemand echt hulp zoeken, dan kan ik maar 1 iemand aanraden: Julieke Verstraete!!!
Sorry voor de reclame, maar ben echt gelukkig met haar.

Maria Delavega schreef op vrijdag 22 oktober 2010, 15:34:


Super, je bent goed bezig! Haar gedrag lijkt 100% op de veiga lusitano die ik ken, dus ik weet hoe moeilijk de weg is. Ook zij hebben het bitloze pad bewandeld, maar daar lag het niet aan, het was de veeleisendheid van de ruiter in combinatie met het opvoeren van druk waar zij onzeker van werd. Ik zag deze merrie voor het eerst kalmeren en zich vinden in 'het werk' toen een ervaren zeer traditionele paardenman haar in handen kreeg (na 5 alternatieve trainers). Het zit hem niet in hoe nh of zachtaardig een trainer is, het zit hem in de rust, de kordaatheid en de logica.

'Dooremmeren' was in het algemeen bedoeld.

Merci Christel, dat is een heel mooi compliment, thx
Veiga paarden, naar wat ik ondervonden heb want heb er 3, zijn uiterst gevoelig. Sensitive in elke cel. Forceren maakt ze echt onhandelbaar en ongelukkig, gevaarlijk zelfs. Geen haar op mijn hoofd die hen dat wil aandoen. Het zijn niet de meest mooie paarden, de mijne althans niet, maar wel de fijnste paarden waar ik ooit mogen mee werken heb. Dit is een zeer interessante leerschool, vooral omdat Julie wil dat ik het zelf doe, onder haar begeleiding. Liebeth Milan had ik eerst gecontacteerd, maar zij had nog teveel werk. Ik ga aan haar wel een paar clinics volgen, waarvan ik hier al een advertentie gezet heb (de eerste gaat door in november als er nog geïnteresseerden zouden zijn). Dit zijn allemaal mensen die weten waar ze mee bezig zijn en mij op het goeie pad brengen met m'n meiden.