Marianne Gomes schreef op maandag 25 oktober 2010, 12:22:


Paarden gedragen zich onderling gewoon als paarden, dus daar kan je niet boos om worden. Als je dat gedrag niet wil zien moet je niet naar paarden kijken. Als ik niet wil dat paarden uitbreken moet ik zorgen dat ik goede hekken heb.


Dit doe ik maar heel zelden en alleen bij Rosa als ze wat te onstuimig wordt met clickeren. Overigens draai ik me dan binnen een minuut al weer om.


Gewoon leren naar paarden te kijken, maar ook daar moet je wel meer dan 1 paard voor hebben. Een paard alleen heeft andere reakties dan een paard in de kudde, omdat het voor gezelschap meer van je afhankelijk is.

Nee Joop het ligt wat anders, Lovche ligt lekker in de wei vlak bij ons te relaxen ... ik heb haar net een lekkere emmer met water gegeven die slobbert ze leeg en ....zij doet echt met opzet een paar stappen terug ..en zonder enige enkele rede .. tilt haar achterpoot op ... en doet een poging om Lovche te schoppen.

Kijk .... dat mag niet van mij...simpel ....! Ze mag met alle liefde bij ons wonen en horen - maar wel lief zijn tegen mijn jongens. Als ik met haar bezig ben zitten Kapcho en Blacky gewoon aan mijn voeten, die ruikt ze af en toe even aan het kontje die springen van verbazing weg - Lovche is al een invalid - mag dus niet wat ze doet.

We gaan met zijn allen nu elke ochtend twee uur 'wandelen' dat is voor mijn jongens geen wandeling want mevrouw moet elk grassprietje proeven. E...!

Ga dus toch maar oefenen met die oortjes van me... Ha ... dat heeft ze gelijk door... of misschien dat briesen van die stier...

Zodra ik weer in Koprivshtitsa ben neem ik mijn stoeltje mee naar de wei en ga een dagje 100 Paarden kijken.

Marianne Gomes schreef op maandag 25 oktober 2010, 13:14:


Heel simpel: je paard heeft tijdens het naar achter lopen aan gegeven dat de hond op moest krassen maar hij heeft dat niet gezien en jij ook niet. Jullie spreken geen paard. Had er een paard gestaan, had die de boodschap wel gekregen. Ik kan je adviseren je invalide hond niet in de wei te laten want dat kan slecht aflopen. Als paarden willen trappen ze echt raak, en niet per ongeluk ernaast, ze trappen op de centimeter nauwkeurig en als ze naast trappen is het expres naast.


Dat ga je haar niet duidelijk maken, dus: hou de hond uit de wei en wees met de andere 2 ook voorzichtig. Een ongelukje is snel gebeurd, en net zoals je paard geen hond verstaat zal je hond niet op tijd wegwezen voor een waarschuwing van je paard.

Dankjewel Joop, dat is dus duidelijke paardentaal en hoe meer ik van die taal leer hoe beter het gaat.

Ik vindt het alleen wel tuttig van haar - misschien toch een beetje jaloers - maar we wennen wel aan elkaar. Lovche had daar echt al een hele tijd gelegen, maar omdat mevrouw het er ineens niet mee eens was ...? En hondjes uit de wei houden gaat echt heeeeeel moeilijk worden, dit is geen wei dit zijn open velden en al 2 jaar hun territorium. En waar ik ben zijn zij. Dus ik vindt nog wel een manier om iedereen duidelijk te maken dat er boundaries zijn.

Want als ze zo over mijn hondjes denkt, wat denkt ze dan werkelijk van mij..????

Volgens een verhaal van de buurvrouw die haar en de vorige eigenaar al jaren kent, heeft ze het bij mij al 1000 keer beter. Dus wel oppassen met die poot mevrouwtje...

Marianne Gomes schreef op maandag 25 oktober 2010, 15:45:


Onder mijn paarden zijn ook wel paarden die naar een (onze) hond trappen of erachteraan gaan, dat laatste puur uit een soort van speelse joligheid. Ze zijn ook wel eens over onze hond heen gewalst. Hierdoor heeft zij wel precies geleerd bij welk paard ze wel en waar ze niet in de buurt moet komen. Bij sommigen mag ze zelfs de zwilwratten afknagen.

Van ons mag geen enkele hond in de paddock en onze eigen hond kan het onderscheid heel goed maken. Zij ligt uit zichzelf heel trouw naast de paddock te wachten als wij er aan het werk zijn. Soms ook loopt ze mee (afhankelijk van de groep paarden die er staan). Een hond kan dat goed leren. Dat werkt beter dan het je paard af te willen leren.

Groet, Pien

"Go to humans for opinions, but horses for answers"