Haha, amai wat een verhaal. Gelukkig hadden ze niets.
Ik heb het ook ooit eens meegemaakt met twee pony'tjes van mij die ontsnapt waren. De politie zou er naar 't schijnt ook achter gereden zijn en van paniek zou er eentje uitgegleden zijn in een bocht en robbelde als een bolletje over straat. Ik was er niet bij, m'n moeder had het verteld. Enige wat ze doen is de paarden nog meer opjagen.

Van de interventie gisteren kon ik niets slechts zeggen over diensten van de politie.
Hebben heel goed meegewerkt en geluisterd naar instructies van mensen die iets van paarden kennen.

clickertraining.be" target=_blank>www.clickertraining.be
www.paardentaxi.be

Jee wat een consternatie... gelukkig geen ongelukken gebeurd.
Ik heb hier afgelopen winter ook twee keer de paarden van de linkerbuurman gevangen en twee keer die van de rechterbuurvrouw,.
Maar ja... hier is geen drukke weg en geen autobestuurders die in hun hulpvaardigheid wellicht het tegendeel bereiken.
Als hier al een auto komt, is het over het algemeen een boerke, wat uitstapt om te helpen of rustig wacht tot de paarden weer onder controle zijn.

pfoei, spannend allemaal...
De enige ontsnappingen die ik heb mogen meemaken, waren die van shetterke Bella..Kregen we weer een belletje van de buren daar dat ze op straat rondliep...ze ging nooit ver (tot de eerste grasspriet) en liet zich makkelijk pakken. Moesten alleen telkens in de auto springen en 10 km bollen indertijd..Het beestje wist zich overal onder, tussen of over te wringen, niet tegen te houden Elke barricade was een uitdaging

Lees dit verhaal nu pas en kan me het tumult levendig voorstellen van drukke paniekerige volwassenen en dan zo'n klein manneke op zijn dooie gemak "paard ga ni". Super!
Ooit was een paard op wandel gegaan op een vroege zondagmorgen en stond voor een deur toen mensen die opendeden om pistolekes te halen zoals dat in Belgie de gewoonte is op zondag. Mensen belden de polite en wilden het paard zoet houden al waren ze ook wel bang van dat grote dier. Ze wisten niet beter dan hem klontjes suiker te geven en gingen dan uit angst telkens een stapje achteruit en paard natuurlijk verlekkerd stapje dichter. Tegen dat de politie (echtgenoot) er was, was er alleen nog een paardekont te zien want het beest stond in de gang. Mensen wisten niet eens wat clickeren was en zeker in die tijd niet maar dat paard blijkbaar wel.