Ik zet het toch niet voor niets hier in de lijst met bitlose adressen . Waarom toch altijd zo negatief? Ze is dus '' tot inkeer' gekomen. Fantastisch toch?

Oké, ze is bitloos dus hoort inderdaad hier in dit rijtje. Maar ik moet heel eerlijk bekennen dat ik nu al diverse negatieve berichten over haar ter ore heb gekregen. Ik herken hiervan zaken die ook bij mij op de wei gebeuren. Nou ben ik niet de gemakkelijkste, dus dat heb ik haar wel laten weten en ze doet het op mijn manier of anders niet. Toch zie ik ook positieve dingen en leer ik veel van haar. Moet er nu alleen nog even uitkomen of ik niet de verkeerde dingen leer.........
Waar is nu toch mijn personal PN -coach?

Ik heb al twee hele lieve PN-dames die mij een bak koffie hebben aangeboden Zelfs al een paard voor een buitenritje....

Even zonder gekheid: Liz moet even een basis krijgen waar ik zelf niet voldoende kennis en vaardigheid voor in huis heb. Met die basis kan ik dan zelf verder uitbouwen. Nu moet je paard voor een meerdaagse/meerweekse training altijd op locatie. Dat wil ik niet voor Liz. Heel langzaam vindt ze haar plekje bij ons en zie ik haar tot rust komen. Zodra er een trailer langsrijdt zie ik angst bij haar. Mijn gevoel zegt dat ik haar niet naar een andere locatie moet brengen. Wie weet een oplossing?

Stephanie Pots schreef :


Stop jezelf Stephanie, met denken dat je kunt invullen wat Liz denkt/voelt/hoe ze zal reageren.
Kijk, 'angst' om een trailer in te gaan, dat kan, 'angst' voor langsrijdend verkeer ook, maar ik weet heel zeker dat een paard niet zo ver gaat dat hij/zij dat combineert bij alleen maar het zíén van een langsrijdende trailer.

Ik denk heel erg dat het je eigen emotie is, probeer dat los te zien van haar en niet te projecteren want je staat je eigen en Liz' ontwikkeling zo in de weg. Ik bedoel dit niet verkeerd en ik hoop dat je dit niet aanvallend opvat, maar ik zie dit om me heen zó vreselijk vaak gebeuren....

Ik zal later vandaag ook je mail beantwoorden maar wat jij vroeg kan dus

Groet, Pien

Zolangzamerhand begin ik te herkennen wie wat hoe zegt en hoe ik een en ander mag opvatten. Ik weet dat het uit een goed hart komt en met de allerbeste bedoelingen opbouwend voor mij bedoeld is. Dank dat je deze moeite voor mij neemt!

Ik ben nog niet geheel overtuigd of een paard deze link/herinnering kan leggen. Heb ik ff tijd voor nodig. Maar de 'menselijke interpretatie' is inderdaad een valkuil en neem ik er harte (had ik al gedaan, maar blijft toch een valkuil ).

Stephanie Pots schreef op vrijdag 29 oktober 2010, 7:33:


Helemaal off-topic ... Ik vind het juist goed om een paard zoveel als mogelijk van de wereld te laten zien. Ze worden daar sterker van, rijper en volwassener. Ze krijgen zelfvertrouwen en bloeien op! Echt, Stephanie, er is helemaal niets mis mee om je paard naar trainingen mee te nemen of op haar zelfs voor een langere training weg te brengen. Waar je haar naar toe brengt, dat moet je goed onderzoeken. Maar in de handen van vakkundige mensen wordt jouw paard er alleen maar beter van! Angsten zijn er om overwonnen te worden, dat geldt voor jou maar ook voor Liz! Ik wens je in ieder geval veel succes met je zoektocht!

Anja S schreef op vrijdag 29 oktober 2010, 20:33:


Angsten zijn er om

Maar een koekje van je eigen deeg nemen dan. Boek maar een wereldreisje.

Marianne Gomes schreef op vrijdag 29 oktober 2010, 20:45:


Leg eens uit?

Jawel Marianne, leg eens uit! Me dunk dat Jeen al heel wat reisjes gemaakt heeft.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Anja S schreef op vrijdag 29 oktober 2010, 20:33:


Heel eenvoudig - verkeerd knipwerk - snap je het nu wel?

Marianne Gomes schreef op zondag 31 oktober 2010, 6:39:


Nee, nog altijd niet ...